Tekur um margt fram verslunarmannahelginni.

Ef gestafjöldi í Gleðigöngunni og á Fiskideginum á Dalvík er lagður saman er hann líklega stærri en samanlagður fjöldi gesta á hátíðum verslunarmannahelgarinnar. 

En það er ekki það eina sem gerir þessa fyrstu helgi á eftir verslunarmannahelginni að jafn jákvæðu fyrirbæri og hún er. 

Bakkus, sem er svo aðgangsharður um verslunarmannahelgina, virðist víðs fjarri þessa helgi, og gleðin, jákvæðnin og uppörvunin eru einstök bæði norðan og sunnan fjalla og allir aldurshópar taka þátt í hátíðahöldunum, eins og maður varð áþreifanlega var við í göngunni á "Gleðijeppanum" í dag og sést á myndinni, sem var tekin úr honum á móts við M.R.  

Ég áttaði mig ekki á fjölbreytileika fólks og misjafnar aðstæður þess og kjör til fulls fyrr en í starfi stjórnlagaráðs, þar sem málefni margra hópa komu inn á borðið við samningu mannréttindakaflans. 

Í atkvæðagreiðslu í ráðinu var tillaga um að bæta transfólki inn í upptalninguna, sem er í mannréttindakaflanum til þess að hnykkja á réttindum helstu hópanna, felld með aðeins eins atkvæðis mun. 

Viðræður við talsmenn þessa hóps og fleiri opnaði mér alveg nýja sýn á nauðsyn þekkingar á þessum málum og umbótum. 

Fögnuðu fjölbreytileikanum

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 14.8.2015 kl. 16:16]

Ráðherrar fara með æðstu miðstjórn innan stjórnsýslunnar og fara í reynd með það framkvæmdavald sem forseta Íslands er formlega veitt í stjórnarskránni.

Þeir bera ábyrgð á öllum stjórnsýsluathöfnum í þeirra eigin ráðuneytum samkvæmt stjórnarskránni og lögum um ráðherraábyrgð nr. 4/1963.

Ríkisstjórnin tekur hins vegar sameiginlegar ákvarðanir á ráðherrafundum.

Lög um ráðherraábyrgð nr. 4/1963:

"5. gr. Sé um að ræða embættisathöfn í ríkisráði eða á ráðherrafundi, sbr. 16. og 17. gr. stjórnarskrárinnar, bera allir viðstaddir ráðherrar, sem með ráðum, fortölum, atkvæði eða á annan hátt hafa stuðlað að þeirri athöfn, ábyrgð á henni."

Forseti Íslands sækir vald sitt beint til þjóðarinnar en samkvæmt stjórnarskránni er hann ábyrgðarlaus af stjórnarathöfnum og lætur ráðherra framkvæma vald sitt.

Samkvæmt þingræðisreglunni getur meirihluti þingmanna hvenær sem er lýst vantrausti á ríkisstjórnina eða einstaka ráðherra.

Hafi slík vantrauststillaga verið samþykkt er viðkomandi ráðherra, eða ráðherrum, skylt að biðjast lausnar og þá veitir forseti Íslands þeim lausn frá embætti.

Alþingi getur með þingsályktun kært ráðherra fyrir embættisrekstur þeirra og Landsdómur dæmir um þau mál.

Steini Briem, 10.12.2008