Hvenær eru menn í stríði og hvenær ekki?

Um stríð hafa ævinlega gilt reglur. Í ljósi þess raunsæja mats að ómögulegt yrði að komast hjá styrjöldum, sáu menn sér sameiginlegan hag í því að seta ákveðnar reglur um það hvað mætti gera og hvað ekki, svo sem um meðferð stríðsfanga.

Þegar Frakklandsforseti lýsti yfir því að stríðsástand væri í landinu, héldu margir að hann meinti að svonefnd herlög væru í gildi, þar sem her og yfirvöldum er veitt stóraukið vald og borgaralegt vald að sama skapi dregið stórlega saman.

En svo var ekki. Hollende var bara að lýsa því yfir að Frakkland ætti í stríði við hryðjuverkasamtökin Ríki íslams, en þau samtök eiga engan lagalegan tilverurétt sem ríki.

Misjafnt er hvort formlegar stríðsyfirlýsingar eru gefnar. Báðar heimsstyrjaldnirnar hófust með stríðsyfirlýsingum sem virkjuðu sáttmála eins og Genfarsáttmálann.

Stríðið á vesturvígstöðvunum 1939-1940 var einstaklega "prúðmannalega" háð ef nota má svo fallegt orð um jafn viðbjóðslegt athæfi og stríð með sínum manndrápum og limlestingum er.

Nokkurn veginn tíðindalaust var á vestuvígstöðvunum frá 3.september 1939 til 10. maí 1940, og var það kallað "Gervistríðið" (Phoney war).

Aldrei voru gerðir friðarsamningar í Kóreustríðinu og stendur það því formlega enn.

Japanir réðust á Perluhöfn 7. desember 1941 án stríðsyfirlýsingar og létu Bandaríkjamenn um það að lýsa yfir stríði.

Arabalönd réðust á Ísrael í Yom Kippur stríðinu án stríðsyfirlýsingar.

Þegar Öxulveldin réðust á Sovétríkin 22. júní 1941 gaf Hitler út tilskipun þess efnis, að vegna þess að Sovétríkin væru ekki aðilar að Genfarsáttmálanu og því væri hvaða hermaður andstæðinganna sem væri, réttdræpur, hvenær sem væri og hvar sem væri.

Enda varð þetta stríð margfalt grimmilegra en dæmi voru um á síðari tímum.

 

 

  

Hvenær eiga menn í stríði?

Athugasemdir

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 23.11.2015 kl. 22:08]

Hinn upprunalegi genfarsáttmáli, var samþykkt meðal stríðandi afla fyrri heimstyrjaldarinnar, og eftir hana. Um það að virða ákveðna þætti, sem meðal annars byggist á skiptingu á föngum. Möguleika á því að fjarlægja hina látnu af vígvellinum, og aðstoða þá særðu.

Þetta er u "praktísk" atriði, og hefur ekkert með lagaþvætting sem einfeldningar hafa í fari sér.  George W. Bush lýsti yfir stríði á hendur Talibönum, og þar með Afghanistan án þess að virða Genfarsáttmálann.  Sem han var þó aðili að. Samkvæmt Genfarsáttmálanum, hafa Bandaríkin framið afbrot gegn mankyninu, bæði í Írak og Afghanistan.  Og eru dreginn fyrir rétt en ... Genfarsáttmálinn var jafnframt hunsaður í síðari heimstyrjöldinni, nema í augum þeirra sem hafa ekki lesið sáttmálann.

Genfarsáttmálinn, er sáttmáli milli stríðandi afla sem einungis er virkur á meðan hvorugur aðilanna sigrar.  Sigurvegarinn tekur alltaf fangana, og pyntar þá í Guantanamo, eða Abu Grahib, skilyrðislaust.

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 24.11.2015 kl. 10:16]

Mér skilst á Andra Snæ Magnasyni að Evrópa sé ekki í stríði.  Hún ræsir bara út hersveitir hingað og þangað um heiminn á meðan hann bíður með opinn faðminn og tekur á móti fallegu fólki sem flýr fjandans hernaðarvélina.  Hann er svo góður og göfugur hann Andri Snær Magnason.  Fordómalaus og víðsýnn.  Við skulum bara vona að hann losni við geltið í Schefferhundunum.  Þá verður veröldin loksins fullkomin.