Það eru tvö lið inni á vellinum.

Eins og hálfs árs vinna við að byggja upp íslenska handboltalandsliðið fór í vaskinn á 15 mínútum í kvöld, og sömuleiðis fuku út um gluggann tvö stórmót á stundarfjórðungi.

Menn leita að ástæðum og eitt atriðið er ekki nefnt en er það einfaldasta í íþróttum: Það eru tvö lið inni á vellinum og ekkert lið er betra en mótherjinn leyfir.

Ef mótherjinn lærir á þig og honum gengur vel í því, verður þú að breyta um taktik og koma með mótleiki.

Aðlögunarhæfni er einhver mikilvægasti eiginleiki íþróttamanna.  

Afar athyglisvert var að sjá hve óskaplega oft íslensku leikmennirnir "töpuðu boltanum" á þann hátt að reyna níðþröngar sendingar inn á menn á línununni þar sem boltinn fór í gólfið og lenti í mótherjunum í stað þess að rata upp í hendurnar á ætluðum viðtakanda.

Hvers vegna svona oft í þessum leik?

Líklegasta skýringin er sú að þjálfari Króata hafi verið búinn að skoða vel myndir af fyrri leikjum Íslendinga og allar fyrri sendingar Íslendinganna af þessu tagi og fundið við því mótbragð.

Það vakti athygli að á þessum örlagaríka kafla leiksins eyddi liðið okkar furðu miklum tíma í það að kasta boltanum rólega á milli sín áður en sóknin var sett í gang, vitandi það að hver sókn má aðeins taka takmarkaðan tíma.

Þegar sóknin fór í gang virtist koma óþol í leikmenn sem gerði það að verkum að ekki var þolinmæði til að bíða eftir opnu færi heldur reyndar gólfsendingar í þrengslum sem króatíska liðið sá nær undantekningarlaust við.

Íslendingarnir virtust ekki luma á annarri aðferð, sem Króatar hefðu ekki kynnst áður.

Króatarnir voru búnir að kortleggja íslenska liðið, finna ráð við sóknarkerfi þess og ráð til að splundra vörn þess.

Það var helst á kafla í síðari hálfleik sem íslenska liðinu fór að ganga ögn betur við það að skipt var nýjum mönnum inn á sem breyttu leik og svip liðsins.

Kannski var leikurinn í kvöld upphafið að kynslóðaskiptum í íslenska handboltanum sem taka nokkur ár, - en skapa að lokum lið, sem ekki er eins brothætt og liðið hefur verið.

 

Íslendingar á heimleið frá EM

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 20.1.2016 kl. 00:20]

Mörlendinga mikið hark,
margir á sig skíta,
ekki bara eitt er mark,
undan því oft líta.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.1.2016 kl. 09:20]

Já.  Það var í raun vörn króata í byrjun sem gerði útum leikinn.  Voru með 5+1 vörn í grunninn en sérstaka útfærslu með þeim afleiðingum að íslenska liðið komst varla í þokkalegt skotfæri.  Króatar ,,átu" barasta sókn íslendinga aftur og aftur, náðu boltanum á stratigískum augnablikum, hraðaupphluð eða 2. og 3. bylgja, - og mark.

Ísland fékk varla tíma til að stilla upp vörn sinni.  

 Líklega alveg rétt ábending, að grundvallar atriði var fyrir Ísland í byrjun að geta gripið til annars plans,  annars kerfi, breyta og stokka upp.

Maður sér á dönum að þeir geta það.  Guðmundur lætur liðið skipta um taktík, tempó og kerfi eftir behag.  Þá er þjálfarinn farinn að hafa tæki o.s.frv.

En Ísland virtist ekkert hafa slíka breidd.  Gátu ekkert breytt.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 20.1.2016 kl. 09:34]

ps. eg er ekki viss um að þjálfari sé aðalmálið þarna.  Aron náttúrulega snjall þjálfari og reyndur.

Þetta virkaði soldið eins og einstaklingar Íslands sem liðið samanstóð af,  væri ekki nægilega sterkt að meðaltali.

Sem dæmi,  að króatar voru með miklu sterkara lið að meðaltali.  Jafnt og öflugt lið.

En hitt má svo nefna, að maður sér oft í handboltanum þegar lið lenda í slíkum vandræðum, að þá er það einn eða tveir sem stíga upp og geta lagfært hluti á einstaklingsframtaki, gegnumbrot, leikkerfi sem miðar að því að gefa sterkum skotmönnum pláss o.s.frv.

En það kom aldrei neitt slíkt frá Íslandi í þessu tilfelli.  

Virkaði soldið eins og króatar segðu barasta skák og mát á fyrsta korterinu.