"Að jafnaði eðlilegt gjald."

Nú liggja tillögur stjórnarskrárnefndar fyrir á vefnum stjornarskra.is., duttu þar inn rétt í þessu.  

Gagnstætt því sem greint var frá í fréttum í fyrradag, er "sjálfbær þróun" sem betur inni í textanum varðandi vernd náttúru, en hins vegar talað um að auðlindir "ber að nýta á sjálfbæran hátt."

Miklu varðar að orðalagið "á sjálfbæran hátt" verði útskýrt í fylgigögnum nefndarinnar sem annað orðalag yfir að sjálfbær þróun sé viðhöfð, og sé svo, ber að fagna því út af fyrir sig að "sjálfbær þróun" er áfram nefnd sem grunngildi.

Sé hins vegar verið að draga í land með þessu orðalagi þarf að vera vel vakandi fyrir því, af því að greinin, sem stjórnlagaráð lagði til, hefur verið stytt hressilega og til dæmis því kastað út að "fyrri spjöll skuli bætt eftir föngum".

Það hafa meðal annars verið verkefni Landgræðslunnar, landgræðslubænda og áhugafólks um að vinna slíkt þjóðþrifastarf, sem er alveg hliðstætt við það að hamla gegn náttúruspjöllum. 

Og enn verri breytingar hafa verið gerðar annars staðar í ákvæðunum um auðlindir og náttúru. 

Orðalagið í frumvarpi stjórnlagaráðs um gjald fyrir nýtingu auðlinda, "fullt gjald", hefur verið þynnt svo út með orðalaginu "að jafnaði eðlilegt gjald", að hægt er að toga og teygja þennan texta í allar áttir.

"Að jafnaði" gefur til kynna, að ekki sé alltaf skylt að taka gjald, heldur nógu oft til þess að hægt sé að segja að það sé gert "að jafnaði."

Og orðalagið "eðlilegt gjald" er augljóslega af sama toga, að hægt sé að koma gjaldinu niður að geðþótta valdhafa í stað þess að miðað sé við fullt verð, markaðsverð.

Sem þýðir að þetta stóra mál verður áfram á sama stigi og nú, og jafnvel keyrt afturábak með orðalaginu "að jafnaði", því að "að jafnaði" og "eðlilegt" er í raun tvöföld árás á texta stjórnlagaráðs.

Vísa má í fyrri bloggpistil um áhrif þess að orðið "einkum" var skeytt hér um árið inn í upptalningu á því hvenær bæri að gefa stefnuljós, - þ.e.  "einkum skal gefa stefnuljós þegar ekið er...." -  Sem þýddi að ákvæðið var ónýtt fyrir dómstólum af því að með orðinu "einkum" var ökumönnum gefinn kostur á að gefa ekki stefnuljós.

Tillögur stjórnarskrárnefndar í heild

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 19.2.2016 kl. 20:26]

Í tætarann með þessa vitleysu.

[Þorsteinn Briem, 19.2.2016 kl. 20:52]

"Píratar leggja áherslu á að í stjórnarskrá verði fest ákvæði um sameign þjóðarinnar á auðlindum í náttúru Íslands.

Ríkið skal bjóða aflaheimildir upp á opnum markaði fyrir hönd þjóðarinnar.

Handfæraveiðar séu þó frjálsar fyrir þá einstaklinga sem kjósa að stunda þær.

Allur afli skal fara á markað."

Stefna Pírata í sjávarútvegsmálum - Píratar

[Þorsteinn Briem, 19.2.2016 kl. 20:54]

Verði allir skyldugir til að selja sjávarafla sinn á fiskmarkaði og greiða ákveðið hlutfall af verðinu sem þar fæst fyrir aflann í ríkissjóð er væntanlega hægt að halda því fram að það sé fullt gjald, sem yrði þá í raun ákveðið af kaupendunum með markaðsverði hverju sinni.

Hlutfallið (prósentuna) sem greiða þyrfti af söluverði aflans á fiskmarkaði í ríkissjóð þyrfti þá að ákveða og gæti því talist eðlilegt gjald af markaðsverðmæti aflans hverju sinni.

Þannig væri í raun um að ræða bæði fullt og eðlilegt gjald.

Og fiskmarkaðir hafa verið bæði hér á Íslandi og erlendis í áratugi.

[Sigrún Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 19.2.2016 kl. 23:31]

Þessar hártoganir ykkar með orðalagið virðast beinast eingöngu að sjávarútvegi. 

Mér leikur forvitni á að vita hvernig þið sjáið þetta fyrir ykkur með ferðaþjónustuna. Sem skapar jú tekjur eins og sjávarútvegurinn en ferðaþjónustan selur og telur seðla og níðist á landinu okkar fyrir allan peninginn.

Og heimtar nú helst einn lögreglumann pr. túrista sem hefur ekki vit fyrir sjáfum sér. 

Hvað finnst ykkur jafnt gjald, eðlilegt gjald, að jafnaði eðlilegt gjald eða fullt verð fyrir slík afnot og þjónustu? 

[Ómar Ragnarsson, 19.2.2016 kl. 23:36]

Í skilgreiningu ákvæðisins á auðlind fellur ferðaþjónustan ekki undir það í lögunum.

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:15]

Síðastliðinn miðvikudag:

"Helga Árna­dótt­ir fram­kvæmda­stjóri Sam­taka ferðaþjón­ust­unn­ar seg­ir að umræðan um fjár­mögn­un innviða ferðaþjón­ust­unn­ar sé á villi­göt­um.

"Hvernig stend­ur á því að stjórn­mála­menn velti fyr­ir sér af hverju þurfi að eyða fjár­mun­um í ferðaþjón­ust­una?," spurði hún á fundi sem Íslands­stofa boðaði til í morg­un um sam­starf og markaðssetn­ingu er­lend­is á ár­inu 2016.

Helga sagði að stjórn­mála­mönn­um ætti að vera ljóst að um góða fjár­fest­ingu sé að ræða sem muni skila sér marg­falt til baka.

Hún nefndi að inn­an 15 ára geti gjald­eyris­tekj­ur Íslands í ferðaþjón­ust­unni numið svipaðri tölu og heild­ar­gjald­eyris­tekj­ur þjóðar­inn­ar eru í dag.

Einnig sagði Helga að áætlað sé að gjald­eyris­tekj­urn­ar í ferðaþjón­ust­unni hafi auk­ist um 100 millj­arða króna frá ár­inu 2013 til 2015.

"Stund­um finnst mér eins og stjórn­mála­menn séu ekki til­bún­ir til að samþykkja þenn­an nýja veru­leika," sagði hún.

"Það þarf að byggja upp innviði fyr­ir þessa at­vinnu­grein eins og aðrar.

Upp­bygg­ing­in nýt­ist okk­ur öll­um vel.""

Umræðan um fjármögnun innviða ferðaþjónustunnar er á villigötum - Framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:18]

Fiskiskip Granda hf. og önnur reykvísk fiskiskip, fiskvinnslan og Lýsi hf. við Reykjavíkurhöfn, CCP á Grandagarði, Harpa, hótelin í Reykjavík, hvalaskoðunarferðir frá Reykjavíkurhöfn og Íslensk erfðagreining afla erlends gjaldeyris.

Það sem flutt er inn í 101 Reykjavík frá landsbyggðinni eru fokdýrar landbúnaðarvörur.

Og skattgreiðendur, sem flestir búa á höfuðborgarsvæðinu, halda uppi mörlenskum bændum.

Þar að auki eiga skattgreiðendur á höfuðborgarsvæðinu meirihlutann af öllum fiskimiðum við landið, íslenskum þjóðlendum og Landsvirkjun.

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:19]

Íslenskir kúabændur greiða mun minna til íslenska ríkisins en þeir fá í beina styrki frá ríkinu, að meðaltali um sjö milljónir króna hver og einn árið 2012.

Íslenskir kúabændur greiða því ekki kostnaðinn við þjóðvegi hérlendis, sem greiddir eru af skattgreiðendum, sem flestir búa á höfuðborgarsvæðinu.

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:20]

Þrátt fyrir um fimm milljarða króna árlegar greiðslur íslenskra skattgreiðenda vegna sauðfjárræktar hér á Íslandi er lambakjöt rándýrt í verslunum hérlendis, þannig að þúsundir Íslendinga hafa ekki efni á að kaupa kjötið, enda þótt þeir taki þátt í að niðurgreiða það.

Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn vilja hins vegar endilega að skattgreiðendur niðurgreiði lambakjöt ofan í sjálfa sig og erlenda ferðamenn hér á Íslandi, enda kjósa fjögur þúsund sauðfjárbændur á um tvö þúsund búum, sem haldið er uppi af skattgreiðendum, flestir Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflokkinn.

[Vagn (IP-tala skráð) 20.2.2016 kl. 02:28]

Fullt gjald er þannig að aðeins þeir stærstu geta keypt kvóta, strandveiðar og byggðarkvóti yrðu stjórnarskrárbrot. Fullt gjald er einn verðmiði sem allir þurfa að greiða og miðast verðið við það sem sá stöndugasti er tilbúinn til að borga. Fullt gjald leifir engan sveigjanleika. Fullt gjald gefur hinum efnameiri einkarétt á auðlindum lands og sjávar. Þeir einir fá sem greitt geta fullt gjald. Og aðeins er veitt það sem greitt hefur verið fullt gjald fyrir.

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:34]

Í fyrradag:

""Bú­vör­ur hér á Íslandi eru 68% dýr­ari frá bænd­um en á heims­markaðsverði," seg­ir Ásgeir Friðrik Heim­is­son hag­fræðing­ur við Hag­fræðistofn­un HÍ.

Þetta er meðal niðurstaðna í skýrslu sem unn­in var fyr­ir Sam­tök at­vinnu­lífs­ins um land­búnaðar­kerfið og sagt er frá á vefsíðunni Róm­ur.

Í sam­tali við ViðskiptaMogg­ann í dag seg­ir Ásgeir að sam­kvæmt mati OECD sé afurðaverð frá bænd­um hér á landi mun hærra en heims­markaðsverð sé miðað við stuðul sem sýn­ir afurðaverð til bænda sem hlut­fall af inn­flutn­ings­verði.

Með bú­vör­um er átt við mjólk­ur­vör­ur, naut­gripi, svína­kjöt, fugla­kjöt, kinda­kjöt og egg."

Búvörur frá íslenskum bændum 68% dýrari en heimsmarkaðsverðið

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:34]

Að sjálfsögðu er misjafnt hvort þeir sem kaupa frekar lítið eða mikið af sjávarafla á fiskmarkaði bjóða hæsta verðið í aflann hverju sinni.

Það verð sem kaupandinn er tilbúinn að greiða fer meðal annars eftir því hversu hátt verð kaupandinn getur fengið fyrir aflann eftir að hann hefur verið unninn.

Einnig til að mynda hversu langt viðkomandi þarf að flytja aflann frá þeim stað sem honum hefur verið landað þangað sem hann er unninn.

Kaupandinn er ekki í öllum tilfellum þar sem aflanum er landað og flutningskostnaðurinn misjafnlega mikill.

Sumir vilja kaupa ýsu en aðrir einhverja aðra tegund og sjávarafli er misjafnlega verðmætur eftir til að mynda tegund og ástandi aflans.

[Þorsteinn Briem, 20.2.2016 kl. 02:47]

"... strandveiðar og byggðarkvóti yrðu stjórnarskrárbrot."

Verði allir skyldugir til að selja sjávarafla sinn á fiskmarkaði og greiða ákveðið hlutfall af verðinu sem þar fæst fyrir aflann í ríkissjóð er væntanlega hægt að halda því fram að það sé fullt gjald, sem yrði þá í raun ákveðið af kaupendunum með markaðsverði hverju sinni.

Það er að sjálfsögðu ekki stjórnarskrárbrot að allir verði að selja sinn sjávarafla á fiskmarkaði, einnig þeir sem stunda frjálsar handfæraveiðar, sem væru þá nú þegar stjórnarskrárbrot.

Og fiskmarkaðir hafa verið bæði hér á Íslandi og erlendis í áratugi.

[Vagn (IP-tala skráð) 20.2.2016 kl. 17:58]

Verði allir skyldugir til að selja sjávarafla sinn á fiskmarkaði og greiða ákveðið hlutfall af verðinu, til dæmis krónu af hverjum 10 milljónum, sem þar fæst fyrir aflann í ríkissjóð er væntanlega hægt að halda því fram að það sé fullt gjald....sé maður hálfviti.

[Kári Jónsson (IP-tala skráð) 20.2.2016 kl. 19:16]

Fullt-gjald fæst ekki nema á frjálsum/óháðum markaði með nýtingarréttinn, mikilvægt er að þessi réttur verði EKKI greiddur fyrrheldur en fiskurinn/varan er seld á fiskmarkaði, það tryggir jafnræðið að auðlind og nýtingarrétti, að jafnaði eðlilegt gjald tryggir væntanlega áframhaldandi aðkomu misvitra þingmanna um veiðigjöld, sem við þjóðin höfum sérstaklega slæma reynslu af, birtingarmyndin sést best í ILLA fjármagnaðri heilbrigðisþjónustu og almennt í velferðarkerfinu, einsog síendurteknum árásum á fólk, sem getur ekki borið hönd fyrir höfuð sér (þátttaka í lyfjakostnai) og öðrum þjónustugjöldum.