Vítaspyrnur og vítaskot eru sérgrein.

Það fer ekkert endilega saman að vera afburðamaður í flokkaíþrótt og vítaskytta.

Lionel Messi er gott dæmi um þetta og á dýrðardögum yfirburða körfuboltasnillingins Kareem Abdul-Jabbar var það í algerri mótsögn við snilli hans í teignum hvað honum gekk illa að skora í vítaskotum.

Síðan eru dæmi um leikmenn, sem voru kannski ekki þeir allra bestu í leiknum sjálfum, en aldeilis magnaðir í vítaköstum. Dæmi um slíkan var Birgir heitinn Björnsson, sem var einstaklega laginn við að skora úr vítaköstum.

Dæmi um handboltamann, sem var bæði yfirburðamaður á vellinum og vítapunktinum var Ingólfur Óskarsson sem setti markamet eftir gömlu reglunum með meira en tíu mörk að meðaltalií hverjum leik á Íslandsmóti, og það eftir gömlu reglunum þar sem skoruð voru mun færri mörk að meðaltali en eftir þeim nýju.

Hann tók hátt á fjórða tug vítakasta í röð og skoraði úr þeim öllum, nema einu, þegar hann skaut í stöng.

Hvað með vítaspyrnurnar hjá Barcelona?