Svipaðir straumar í forsetakosningum fyrr og nú.

Í fyrstu forsetakosnningunum hér á landi 1952 komu fram svipaðir straumar og síðan hafa ráðið miklu um úrslitin 1968, 1980, 1996 og 2016 varðandi val á nýjum forseta.

1952 vann frambjóðandi sem bauð sig fram á móti frambjóðanda þáverandi stjórnarflokka Sjalla og Framsóknar.

Í því félst aðallega tvennt: Að kjósa yngri mann og öðruvísi en fráfarandi forseti var og mann sem gæti verið ákveðið mótvægi við ríkjandi stjórnmálaöfl.

1968 var þetta enn meira áberandi, einkum hvað varðaði hið síðarnefnda, mótvægi við rikjandi öfl.

1980 kom það fram að kjósa frekar unga, glæsilega og vel menntaða konu sem mótvægi við endalaust karlaveldi heldur en miðaldra eða roskna karlmenn, sem var hægt að líta á sem hluta af kerfinu.

1996 voru Sjallar og Framsóknn við stjórn eins og 1952 og aftur var kosinn glæsilegur maður, sem þar að auki gat orðið mótvægi við ríkjandi stjórnmálaöfl.

2016 stendur þannig á að í þriðja sinn þegar kosinn er nýr forseti, eru Sjallar og Framsókn viö völd, enda ekki kosinn frambjóðandi sem hafði verið þar í flokki.

Fráfarandi forseti var karl á ellilaunum og þegar ég var að ræða þessi mál í vetur þegar fólk var að nefna ýmis nöfn, benti ég á það, að líklegast yrði að næsti forseti yrði alger andstæða Ólafs Ragnarson, ung og glæsileg kona.

Að því leyti sýndist mér þá að enda þótt Andri Snær Magnason væri að mínum dómi sá kandidat, sem helst væri maður framtíðarinnar og 21. aldarinnar, yrði hætta á að ung kona yrði fyrir valinu. 

Í byrjun féll Katrín Jakobsdóttir undir þau tvö atriði sem nefnd hafa verið, en ákveðið tómarúm myndaðist þegar hún gaf framboð frá sér.

Inn í það tómarúm komu Guðni Th. Jóhannesson fyrir einskæra tilviljun upphlaupsins vegna Panamaskjalanna, og síðar Halla Tómasdóttir, alger andstæða fráfarandi forseta hvað varðaði aldur og kyn.

Andri Snær er eftir sem áður maður framtíðarinnar og hann getur því sagt eins og Jóhanna forðum: "Minn tími mun koma!"

Og framboð hans er langt frá því að hafa verið sóun á tíma og fé, þvi að með því fékkst tækifæri til að kynna nýjar hugmyndir sem nauðsynlega þarf að hrinda í framkvæmd til að takast á við tröllaukin viðfangsefni þessarar aldar í umhverfis- og þjóðfélagsmálum.

Það var við ramman reip að draga fyrir Andra Snæ að koma þeim málum að og einnig voru aðrir frambjóðendur með einföld ummæli varðandi sjálfbæra þróun og umhverfismál.

Andri stóð sig mjög vel og var að öllu leyti til sóma. Hann vakti athygli á mikilvægustu málum framtíðarinnar, fékk áberandi mikinn hljómgrunn hjá unga fólkinu og þetta mun skila sér bæði nú og síðar.   

Ánægður með undirtektir unga fólksins

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 26.6.2016 kl. 18:54]

Rétt Ómar, Andri Snær stóð sig mjög vel, er sterk greindur, vel menntaður og hefur mjög góða framkomu. Hann er maður framtíðarinnar, mundi vilja sjá hann á Alþingi.

[Þorsteinn Briem, 26.6.2016 kl. 19:03]

"Í því félst aðallega tvennt: Að kjósa yngri mann og öðruvísi en fráfarandi forseti var og mann sem gæti verið ákveðið mótvægi við ríkjandi stjórnmálaöfl."

Ólafur Ragnar Grímsson er 73 ára gamall.

[Þorsteinn Briem, 26.6.2016 kl. 19:07]

Aldur þegar þau urðu forseti Íslands:

Ólafur Ragnar Grímsson 53 ára,

Vigdís Finnbogadóttir 50 ára,

Kristján Eldjárn 52 ára,

Ásgeir Ásgeirsson 58 ára,

Sveinn Björnsson 63 ára.

Meðalaldur 55 ára.

Steini Briem, 15.1.2015

[Þorsteinn Briem, 26.6.2016 kl. 19:23]

Guðni Thorlacius Jóhannesson verður 48 ára þegar hann verður forseti Íslands, einungis tveimur árum yngri en Vigdís Finnbogadóttir þegar hún varð forseti landsins.

Sá sem er 48 ára gamall er miðaldra, langt frá því að vera ungur maður og meðalaldurinn hér að ofan lækkar einungis um eitt ár þegar Guðni Thorlacius verður forseti landsins.

[Þorsteinn Briem, 26.6.2016 kl. 19:29]

Hér á Íslandi áttu 143.788 (44,1%) lögheimili á aldrinum 18-49 ára 1. janúar 2014 en 101.843 (31,3%) fimmtíu ára og eldri.

Yngri en 18 ára (undir kosningaaldri) voru því 80.040 (24,6%), samkvæmt tölum Hagstofu Íslands.

"Erlendir ríkisborgarar eiga ekki kosningarrétt við kjör forseta Íslands, við alþingiskosningar eða þjóðaratkvæðagreiðslur og eru því ekki á kjörskrárstofni.

Eina undantekningin eru danskir ríkisborgarar sem voru búsettir á Íslandi 6. mars 1946 eða einhvern tíma á síðustu tíu árum fyrir þann tíma. Þeir eiga kosningarrétt samkvæmt lögum nr. 85/1946."

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 26.6.2016 kl. 19:32]

Vil ekki segja að 2016 verði annus mirabilis fyrir Ísland. Engu að síður losnuðum við á því Herrans ári á eftirminnilegan hátt við þrjá vanhæfa og spillta pólitíkusa; Ólaf Ragnar Grímsson, Davíð Oddsson og Sigmund Davíð Gunnlaugsson. Og í haust höfum við tækifæri til að segja skilið við Fjórflokkinn svokallaða, sem gerði Ísland að einu stórasta spillingarbæli Evrópu.

[Már Elíson, 26.6.2016 kl. 20:25]

Haft eftir einum þaulsætnum (plague) : "Sá sem er 48 ára gamall er miðaldra, langt frá því að vera ungur maður og meðalaldurinn hér að ofan lækkar einungis um eitt ár þegar Guðni Thorlacius verður forseti landsins". - En hann á eftir 20-24 ár í embætti, en "gamli maðurinn" í frambjóðendahópnum hélt að fólk myndi kjósa sig, 69 ára, með lélegasta CV íslandssögunnar... Verguleikafirring sem endranær.