Ók á eina staurinn, sem var til í landareigninni.

Þegar ég var í sveit norður í Langadal á bænum Hvammi, var Fordson dráttarvél nýkomin á bæinn. 

Bóndi, sem bjó á Ytra-Vatnshorni í Línakradal, sem hafði líka fengið svona dráttarvél, kunni ekkert á hana og varð að ráði að hann kæmi í Hvamm og lærði á Fordsoninn. 

Hann var þarna í tvo daga, en það var alveg augljóst að hann myndi seint ná valdi á tækinu. 

Var alveg kostulegt að sjá til karlsins, sem kórónaði vitleysuna með því að aka Fordsoninum á eina staurinn, sem til var á landareigninni, en þá hafði hvorki verið lagt þangað rafmagn né sími, og veit ég satt að segja ekki af hverju þessi staur stóð þarna. 

Þetta er svipað dæmi um svokallað kynslóðabil og munurinn á getu yngstu kynslóðarinnar í meðferð á tölvum og getu eldra fólksins. 

Einu sinni urðu vandræði á fjölmennri samkomu Ferðafélags Íslands vegna þess að mynd, sem átti að nota tölvu til að varpa á skjá, birtist ekki. 

Fundarstjóri lýsti eftir einhverjum í salnum, sem gæti hjálpað til, en enginn treysti sér til þess. 

Að lokum sagði fundarstjórinn að það væri sama á hvaða aldri hugsanlegur bjargvættur yrði.

Þá gaf feiminn níu ára drengur sig fram og leysti málið á örskotsstund. 

Hljóp á fánastöng í miðri eyðimörk

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 1.9.2016 kl. 09:51]