Þörf ádrepa.

Lítil saga úr umferðinni sem mér var sögð fyrir nokkrum dögum: Maður nokkur sat í hægra framsæti bíls hjá dóttur sinni, sem var í æfingarakstri. Þau stönsuðu á rauðu ljósi, en þegar aka átti af stað, drapst á bílnum. 

Fát kom á stúlkuna og tók brot úr mínútu að koma bílnum í gang. En sá tími nægði fyrir mann á bíl fyrir aftan til þess að rjúka út úr þeim bíl, þrífa upp hurðina hægra megin á bílnum fyrir framan og kýla föður stúlkunnar svo að hann hreinsaði úr honum allar tennur og beinbraut hann í ofanálag. 

Önnur persónuleg saga, sem ég sagði hér á blogginu fyrir níu árum án þess að hún hefði hin minnstu áhrif:

Ég á leið af bílasýningu hjá Öskju á pínulitlum fornbíl, NSU Prinz.

Bensíngjöfin bilaði þegar ég var nýlagður af stað, svo að ég ók utarlega á vegarbrúninni í vesturátt á Vesturlandsveginum á lítilli ferð. 

Þessi minnsti bíll landsins truflaði í engu umferðina sem var ekki mikil og gekk greiðlega,því að klukkan var að nálgast ellefu. Það var bjart sumarkvöld. . 

Þá kom bíll akandi framúr mér og stansaði um það bil hundrað metra fyrir framan mig. 

Út úr bílnum snaraðist maður og hljóp með hnefann á lofti í átt að mínum bíl. 

Þegar hann nálgaðist sá ég að hann var þrútinn af bræði svo að blóðhlaupin augun stóðu sem á stilkum, og af því að ég var með opinn glugga mín megin heyrði ég að hannn öskraði froðufellandi rétt í þann mund sem hann kom a bílnum: "Ég skal drepa þig, helvítið þitt!!" 

Sem betur fór er þessi bíll minn jafn snöggur og léttur í stýrinu og reiðhjól, þannig að á réttu augnabliki, þegar maðurinn var að komast að bílnum, svipti ég honum til vinstri svo að maðurinn lenti hægra megin við bílinn í stað þess að lenda mín megin. 

Hann framkvæmdi hins vegar hótun sína, því að kýla með hnefanum í gegnum hliðarrúðuna hægra megin svo að hún brotnaði og glerbrotin flugu um allan bílinn. Hefði hann slegið mín megin hefði ekki þurft að spyrja að leikslokum. 

Ég hélt ferðinni áfram og sá manninn koma hlaupandi á eftir bílnum en sem betur fer virtist hann ekki hafa úthald í að draga mig uppi og stansaði.  Var hugsanlega með blóðuga hönd og búinn að rasa út. 

Ég hélt áfram ferðinni og fór niður í Útvarpshús, þaðan sem ég hafði komið á bílnum. 

Sá hinn bílinn og hinn óða mann ekki aftur. 

Mér var svo brugðið við þessa óhugnanlegu lífsreynslu að ég gat engan veginn munað af hvaða gerð bíll árásarmannsins, eða árásarmannanna var, því að hugsanlegt er að brjálæðingurinn hafi verið farþegi. 

Það er vitað að ofstopafólk leikur lausum hala í okkar kæru borg og kemst upp með að lemstra fólk, valda örkumlum og drepa, ef svo ber undir.

Við vitum að hver sem er getur hvenær sem er orðið fyrir svona árásum. Mitt atvik gerðist um ellefuleytið á björtu vorkvöldi. 

Orð Runólfs í tengdri frétt eru orð í tíma töluð, orð, sem hafa verið sögð árangurslaust aftur og aftur um margra ára skeið.

Fólk hrekkur aðeins við þegar besti leikmaðurinn í handboltalandsliðinu okkar er barinn svo illa að tilefnislausu í miðborg Reykjavíkur að hann getur ekki beitt sér á stórmóti á eftir.

En strax á eftir fellur allt í sama farið. Æi, svona er nú bara Reykjavík og hvað með það? 

„Ég hef sjaldan upplifað verri daga“

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 25.2.2017 kl. 12:01]

"Spurður seg­ir hann lög­reglu ekki vana því að eiga við hópslags­mál þar sem full­orðnir menn eiga í hlut."

Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu hefur greinilega aldrei verið á sveitaböllum.

Steini Briem, 9.2.2016

[Þorsteinn Briem, 25.2.2017 kl. 12:11]

Brjálæðingarnir eru að sjálfsögðu ekkert verri í miðbæ Reykjavíkur en annars staðar á landinu.

Hins vegar eru þúsundir manna í miðbænum allar helgar og sumir þeirra til alls vísir eins og annars staðar hér á Íslandi á nóttu sem degi.

[Þorsteinn Briem, 25.2.2017 kl. 12:18]

Mikill meirihluti ofbeldisbrota á höfuðborgarsvæðinu voru utan miðbæjar Reykjavíkur mánuðina nóvember 2012 til október 2013.

Og þá er eftir að taka með í reikninginn öll ofbeldisbrot utan höfuðborgarsvæðisins á þessu tímabili.

Steini Briem, 23.1.2015

[Þorsteinn Briem, 25.2.2017 kl. 12:20]

Menn geta alls staðar orðið fyrir árásum, þúsundir manna eru í miðbæ Reykjavíkur á föstudags- og laugardagskvöldum og koma víða að.

Það þýðir hins vegar ekki að meiri líkur séu á að verða fyrir árásum þar en annars staðar þar sem fjöldi manns er samankominn á kvöldin um helgar.

Það gætu allt eins verið meiri líkur á að vera laminn í einhverjum bæ á landsbyggðinni á helgarkvöldi, miðað við mannfjölda á og við skemmtistaði.

[Lárus Þór Jóhannsson (IP-tala skráð) 25.2.2017 kl. 12:25]

Var boðið í hópslagsmál gegn mínum vilja fyrir nokkrum árum. Barinn niður í jörðu oftar en ég get munað. Hringi á lögreglu og bið um aðstoð á meðan hópurinn umkringir mig og hefur í hótunum. Lögreglan kemur, segir mér að ganga í burtu sem að er hægara sagt en gert þegar ég hef ekki skil á öllum sem voru með mér. Lögreglan talar við ofbeldismennina og lætur sig síðan hverfa. Þegar við loksins náum að smala öllum saman og koma okkur af stað þá lítum við til baka og sjáum sama hóp umkringja liggjandi mann og sparka í hann. Hefði vel getað verið maður sjálfur ef að maður hefði slegið til baka.

Lögreglan hefur ekki mikinn áhuga á að hjálpa ungum karlmönnum.