Lykilorðin eru sjálfviljugur og meðvitaður.

Oft er það sjálfur fíkniefna/áfengisfíkillinn sem síðastur áttar sig á ástandi sínu. 

Og oft eiga hinir nánustu lang erfiðast með að hjálpa honum til að ná áttum. 

Bestu meðferðarúrræði heims duga ekki ef fíkillinn vill ekki hlíta þeim eða fer ekki sjálfviljugur í meðferðina. 

Einn af þekktustu áfengissjúklingum fyrri áratuga lýsti því í blaðaviðtali hvernig honum var fyrirmunað að skilja það sjálfum af hverju hann væri áfengissjúklingur og búinn að vera það lengi. 

Ástæðan var sú, að um margra ára skeið hafði hann oft tekið sig á, sett sér það mark að vera alveg edrú í einhverjar ákveðnar vikur og tekist að standast það sjálfskipaða próf. 

Það var ekki fyrr en hann fór í almennilega meðferð sem hann áttaði sig á því, að þann tíma, sem hann smakkaði ekki áfengi, gat hann ekki slitið sig frá stanslausri hugsun um áfengið, þannig að síðustu dagarnir áður en hann fékk sér aftur í glas snerust eingöngu um þessa ofboðslegu löngun frá því að hann vaknaði á morgnana þar til hann sofnaði á kvöldin. 

Nú virðist Colin Farrell vera á þessu stigi og átta sig á því, að hann verði að losa sig við þennan djöful með því að fara í fyrirbyggjandi meðferð. 

Í meðferð byggist hluti hennar á því að sjúklingurinn fari rækilega yfir það hvað hann innbyrti í raun og veru til lengri og skemmri tíma litið og dragi ekkert undan. 

Og í flestum tilfellum er það miklu meira en sjúklingurinn hafði sjálfur haldið. 

Ættingi minn einn, sem þetta gerði í sinni meðferð fyrir mörgum áratugum, komst að því, að ef hann hefði verið bóndi og gefið dýrunum þetta inn í hliðstæðu magni, hefði hann gerst sekur að lögum um illa meðferð dýra. 

Það kom honum mjög á óvart og þannig var það um þennan Íslending sem sagt var frá hér á undan. 

Fyrstu mánuðina eftir þessi ættingi minn hafði farið í meðferð hafði hann yndi af því að ræða þessi mál við mig og dásama þá gríðarlegu breytingu á högum hans, sem meðferðin hafði valdið. "Þetta er allt annað líf". 

Síðan fór það að strjálast að við ræddum um þetta en þó barst talið að því nokkrum mánuðum síðar og ég spurði hvernig AA-fundirnir gengju. 

Þá sagðist hann vera hættur að fara á þá, því að nú vissi hann svo mikið um þetta allt, að hann þyrfti þess ekki. 

Mér brá, því að þetta var nákvæmlega það sem ekki mátti gerast. En þá kom þessi dýrlega afsökun: "Ég var líka búinn að fá nóg af því hvað sumir gátu logið miklu upp á sjálfa sig." 

Hann þurfti ekki að segja meira og við felldum talið; - hann var fallinn. 

Það kom hins vegar ekki endanlega í ljós svo að það vitnaðist fyrr en nokkrum vikum síðar.

Og þá sagði hann að hann væri samt alveg læknaður, vegna þess að nú vissi hann svo mikið um áfengið, að hann gæti auðveldlega ráðið við það að drekka það í hófi. 

Sem auðvitað var argasta bull.  

Skráði sig sjálfur í meðferð