Er ekki óvissan á vinnumarkaðnum enn meiri áhættuþáttur?

Fáir hafa fylgst jafn lengi og vel með íslenskum vinnumarkaði en Styrmir Gunnarsson, fyrrverandi ritstjóri Morgunblaðsins. Var þegar á sjötta áratug síðustu aldar inni á gafli hjá helstu áhrifamönnum í togstreitu vinstri- og hægrafla og í verkaðlýðsmálum og hélt þeim tengslum áratugum saman sem Morgunblaðsritstjóri. 

Styrmir undrast í nýjum bloggpistli og hefur raunar áður fjallað um það, hve ráðamenn þjóðarinnar virðast hafa litlar áhyggjur af þeirri óvenju djúpu undiröldu sem þegar ríkir í atvinnu- og launamálum og af því umróti sem það kann að valda í kjaradeilum, sem gætu farið úr böndunum ef "flotið er sofandi að feigðarósi" eins og hann orðar það.

Óveðursský hafa þegar hrannast upp og birst í mestu mannaskiptum í forystu stærstu verkalýðsfélaga landsins sem dæmi eru um um langt árabil. 

Óvissa með ferðaþjónustuna er vissulega áhættuþáttur, sem vert er að nefna varðandi stjórn efnahagsmála og nýja fjárhagsáætlun ríkisstjórnarinnar, en æpandi er sú þögn sem ríkir varðandi kjaramálin. 

Þar leynist djúp undiralda, sem til dæmis kemur vel fram í mikilli athygli sem upprifjun Láru Hönnu Einarsdóttur á facebooksíðu sinni á hörðum ummælum núverandi forsætisráðherra, sem hún viðhafði þegar hún var sjálf í stjórnarandstöðu fyrir síðustu kosningar.  

Óvissa með ferðaþjónustu áhættuþáttur