Hér þarf að vanda til verka.

Ef ég man rétt hefur það verið uppi á borðinu að breikkun Þingvallavegar um 1,5 metra myndi nægja til að auka þar umferðaröryggi nægilega mikið til að fækka slysum, sem hafa orðið á veginum. 

Þetta eru aðeins 0,75 metrar hvorum megin og sýnist því kannski ekki mikið. 

En samt er eðlilegt að afar vel sé vandað til verka miðað við það að þetta er ekki aðeins vegur, sem er á svæði á heimsminjaskrá UNESCO, heldur er hann hluti af vegakerfi helgasta staðar þjóðarinnar. 

Málið kemur því allri þjóðinni við og ef þessi 0,75 sentimetra breikkun er ekki meira en svo, að hægt sé að koma henni við, hefði það verið sjálfsagt og eðlilegt að framkvæmdin færi í mat á umhverfisáhrifum, svo að allir, sem málið varðar, ættu kost á að taka afstöðu til hennar á grunni vönduðustu gagna. 

Nú kemur allt í einu upp, að vaða eigi í þessa framkvæmd án þess að fram fari mat á umhverfisáhrifum og þar með án þess að eigandi vegarins, þjóðin, fái að kynna sér málið. 

Þegar Landvernd bendir á þetta, má heyra kunnugleg ramakvein um það að þau samtök séu ævinlega að "eyðileggja fyrir" og "koma illu af stað." 

Nær væri að spyrja um ábyrgð þeirra, sem keyra svona mál af stað án þess að fara rétt að. 

Og ekki í fyrsta skipti. 

Ég get ímyndað mér að margir telji ólíklegt að 75 sentimetra breikkun á vegöxlum hvorum megin gangi alveg upp. 

En málið er aðeins flóknara en það, því að það verður að liggja fyrir hvað það er og hve mikið sem fara mun undir fláann út af vegöxlunum og hvort 1,5 metrunum sé alls staðar skipt jafnt á milli kantanna. 

Heil miðlína stöðvi framúrakstur

Athugasemdir

[Sigurður Sunnanvindur (IP-tala skráð) 27.4.2018 kl. 19:37]

Sæll Ómar, -mig grunar að með umhverfismatinu eig að fá upp umræðu um ökuleiðin um Þingvelli í stærra samhengi.

Það er í raun ótækt að þessi gríðarlega umferð milli Höfuðborgar og uppsveita Suðurlands fari þvert yfir Þingvelli. Breiðari og greiðfærari vegur er einungis til þess fallinn að auka þann umferðarþunga. 
Að vissu leyti væri eðlilegra að lækka hámarkshraðan niður í 30 og fæla þannig gegnumstreymis umferðin aí burtu og hafa einungis á veginum þá sem beinlínis eru að heimsækja þjóðgarðinn.

[Ómar Ragnarsson, 27.4.2018 kl. 20:49]

Einu sinni viðraði ég þá hugmynd að stytta leiðina austur með því að fara með veginn yfir svonefndan Grafningsháls norðan við Ingólfsfjall. 

Aðalvandinn við það liggur sennilega í því hva margir sumarbústaðir eru komnir við austanvert Álftavatn. 

Stysta leiðin væri samt sú að fara nokkurn veginn Nesjavallaleið, stinga veginum með stuttum jarðgöngum í gegn norðan við Nesjavelli, fara síðan yfir nyja brú yfir Sogið suður af Þingvallavatni. 

[kristinn geir steindórsson briem (IP-tala skráð) 28.4.2018 kl. 06:58]

hversvegna að bíða framá síðasta dag með kæru ? einstefnu hugmynd vegagerðarinnar er nokkuð góð hugmynd. yrðu umhverfisinna ekki brálaðir yfir álftavatnsveg ef farrn yrði þó þetta hafi verið gömul þjóðleið. ef menn ætla taka þá taktík að nota siðast dags leið í öll verkefni gera vegagerðarmenn bara rá fyrir henni þá hættir hún að bíta sem skildi.