Sögulegu fundirnir síðan 1938.

Sögulegir fundir milli forystumanna "óvinaþjóða" eru orðnir margir og misjafnir síðustu 80 ár, og árangurinn líka misjafn, miðað við væntingarnar, stundum mikill en stundum jafnvel enginn. 

Stundum hafa þeir reynst skref í tilætlaða átt, en stundum hefur bakslag eyðilagt þá. 

Í september næskomandi verða 80 ár frá fundi Hitlers, Chamberlains, Daladiers og Mussolini i Munchen. 

Chamberlain veifaði "samkomulagsyfirlýsingu" við heimkomuna til London með orðunum: "Friður á okkar tímum." 

Innan árs var samt hafin heimsstyrjöld sem stóð í sex ár. 

Forystumenn Bandamanna hélu þrjá fundi 1943 og 1945, þar sem Evrópu var skipt í áhrifasvæði, sem síðar urðu að tveimur andstæðum ríkjablokkum Kalda stríðsins. 

1960 fór leiðtogafundur með Krústjoff og Eisenhower í vaskinn áður en neitt var farið að ræða vegna trúnaðarbrests milli þeirra eftir að Eisenhower hafði orðið tvísaga um njósnaflug Kana yfir Sovétríkin.  

Þegar Kennedy varð forseti hitti hann Krústjoff en árangur varð lítill og Berlínamúrinn var reistur árið eftir. 

Nixon fór í fræga ferð til Kína 1972 og það var liður í "þíðu"pólitík (detente) Henry Kissingers gagnvart Kína og Sovétríkjunum. 

Fræg er ferð Anwars Sadat forseta Egyptalands 1977 til Ísraels til að hitta Begin forsætisráðherra Gyðinga og semja við hann um frið sem hefur haldist milli þessara þjóða síðan. 

Sadat galt hins vegar fyrir þetta með lífi sínu, var myrtur á hersýningu. 

Ronald Reagan kallaði Sovétríkin öllum illum nöfnum, en hitti samt Gorbatsjof í Genf, Reykjavík og Washington á níunda áratugnum og í kjölfarið féll múrinn og Kalda stríðinu lauk. 

Fundir Arafats með leiðtogum Ísraels í Bandaríkjunum á tíunada árarugnum báru lítinn árangur til lengri tíma litið, en skópu þó skammvinnar vonir, einkum fundurinn með Bill Clinton í Camp David árið 2000. 

Þegar stiklað er á stóru yfir svona fundi sýnir sagan, að erfitt er að fullyrða mikið um gagnsemi þeirra í fundarlok. 

Hitt blasir við, að ekkert Skype eða diplómatía jafnast á við það einfaldasta, menn sem hittast á persónulegum fundum, takast í hendur, horfast í augu og ræða málin, maður á mann. 

„Takk fyrir, Kim“

Athugasemdir

[Már Elíson, 13.6.2018 kl. 20:07]

Góður pistill Ómar...."Hitt blasir við, að ekkert Skype eða diplómatía jafnast á við það einfaldasta, menn sem hittast á persónulegum fundum, takast í hendur, horfast í augu og ræða málin, maður á mann..." - Það er stóra málið. - Punktur.