Fyrst Hamborg, síðan Dresden, Tokyo, Hiroshima og Nagasaki.

Frásögn Jarmilu Hermannsdóttur á mbl.is minni illyrmislega á það, að loftárásin á Hamborg 1943 var hin fyrsta af hinum stærstu af þessu tagi á borgir í Heimsstyrjöldinni síðari. 

Síðan komu Dresden, Tokyo, Hiroshima og Nagasaki 1945. 

Áður hafði að vísu verið ráðist á borgir af mikilli grimmd, svo sem á Belgrad 1941, þar sem 17 þúsund voru drepnir í árás, sem hafði þann tilgang einan að drepa sem flesta í "refsingarskyni" fyrir óhlýðni Júgóslava við Hitler. Árásin bar hreinlega heitið "Refsing", "Operation Bestrafung". 

En árásin á Hamborg var svo margfalt mannsskæðari en áður hafði þekkst, að þar var um að ræða nýtt risaskref í áttina til gereyðingarhugsunarinnar, sem liggur að baki kjarnorkuvopnum. 

Álíka margir voru drepnir í árásinni á Hamborg og í kjarnorkuárásinni á Nagasaki. 

Flestir voru að vísu drepnir í árásinni á Tokyo og næstflestir í árásinni á Hiroshima, - en þær, ásamt Hamborg, Dresden, Hiroshima eru í sérflokki hvað varðar fjöldamorð af þessu tagi. 

Martröð í mörg ár á eftir

Athugasemdir

[Jónatan Karlsson, 5.8.2018 kl. 10:00]

Þessar "terror" sprengjuárásir á almenna borgara voru enginn tilviljun.

Árásin á Dresden var skipulögð þannig að yfir 1200 sprengjuvélar komu í tveim bylgjum með á að giska hálftíma millibili, sem var einmitt sá tími sem gert var ráð fyrir að borgarar sem hefðu lifað af þá fyrri, myndu vera búnir að klóra sig upp á yfirborðið.

Það má halda því til haga að Jón Sveinsson, eða Nonni eins og við þekkjun hann, var vistmaður á hjúkrunarheimili fyrir eldri borgara í borginni Köln. Það var haft eftir vitnum að skömmu áður hafði hann leitað hælis í kjallara spítalans og þá hafi lætin verið svo ofsaleg að gamli maðurinn hélt að hann væri staddur í óveðri á hafi úti.

Jón lést í næstu sprengjuárás á sömu stofnun 16. oktober 1944.

Það kaldhæðnislegasta við þessar skipulögðu árásir bandamanna voru þó þær upplýsingar sem hafa verið að koma í ljós í takti við að falin leyniskjöl frá stríðinu eru opinberuð, sem sýna að ákveðnar hergagnaverksmiðjur voru algjörlega sniðgengnar og friðlýstar og það nær örugglega vegna þess að eigendur þeirra voru áhrifamenn vestanhafs á borð við fjölskylduna Rothschild frá Frankfurt.