Merkilegar minjar, líkt og Skansinn í Eyjum.

Rústir ratsjárstöðvarinnar á Straumnesfjalli á Hornströndum eru merkilegar minjar um Kalda stríðið, sem ber að varðveita að mínum dómi. 

Það er afar áhrifamikið að koma í þessa stöð og undrast stærð hennar og staðsetningu. Ekki skemmir víðsýnið þar fyrir upplifuninni. 

Á myndinni er eins manns örfisinu Skaftinu flogið yfir fjallsbrúnina sumarið 1994.

Þegar svæðið var hreinsað 1991 heyrðust raddir um að fella ætti alla veggina og koma þeim fyrir kattarnef. 

Hvers vegna?

"Það skemmir fyrir þeim mörgu, sem hingað koma" var svar, sem heyrðist. 

Með þessu svari gleymist hvers vegna svona margir leggja á sig að ganga upp á fjallið á hinum enda þess og alla leið að þessum stað. 

Hvers vegna ekki að að gera vandaða úttekt á ástandi mannvirkisins og sýna víðsýni við ákvörðun á því hvernig skynsamlegri varðveislu þess verði háttað? 

Hinum megin við Aðalvík standa rústir ratsjárstöðvar Breta uppi á fjallinu Darra, sem eru jafnvel enn merkari, þótt sú stöð hafi verið margfalt minni í sniðum en stöð Kanans á Straumnesfjalli. 

Ekki á að láta mismunandi skoðanir á veru herafla Bandaríkjamanna hafa áhrif á ákvarðanir um örlög rústanna á Straumnesfjalli.  Ekki fremur en að láta atbeina einvaldskonungs Dana að byggingu hernaðarmannvirkisins Skansins í Eyjum hafa áhrif á örlög hans. 

Breska stöðin á Darra var notuð gegn herafla nasista og þegar komið var upp á fjallið 1991, sást, að báðum loftvarnarbyssunum, sem enn voru þar, þótt önnur væri fallin, miðað út á Grænlandssund í átt að þeim slóðum þar sem Bismarck og Prinz Eugen sigldu til þess að herja á kaupför Bandarmanna í átt að vettvangi einnar af stærstu sjóorrustum stríðsins.

Það er miður, að á sínum tíma skyldi ekki vera gert eitthvað til að bjarga annarri loftvarnarbyssunni, sem þar stóð enn 1991.  

Óljóst hver á rústir herstöðvar