Lögmál Murphys og máttur peninganna.

Lögmál Murphys segir að geti eitthvað farið úrskeiðis á einhvern hátt, muni það gerast fyrr eða síðar. 

Saga flugvélahönnunar og flugvélasmíða geymir fjölmörg dæmi um það. 

Þegar Comet þoturnar voru teknar í notkun 1952 voru fjölmargar nýjungar sem fylgdu vélunum og voru bein afleiðing af miklu meira afli, hraða og hæð, en tíðkaðist á flugvélum með bulluhreyfla. 

Það ríkti mikið kapphlaup á milli flugvélaframleiðenda og gríðarlegir peningalegir hagsmunir í húfi. 

Þegar rað-slys tóku að herja á Comet vélarnar varð brátt augljóst, að menn höfðu flýtt sér of mikið. 

Á endanum frestaðist það um sex ár að Comet-þoturnar kæmust í gagnið, og þá voru stærri og afkastameiri þotur Bandaríkjamanna komnar í forystu. 

Betra hefði verið fyrir Breta að flýta sér hægar og sitja ekki uppi með úrelta hönnun og láta Boeing og Douglas standa uppi sem sigurverara. 

Svipað er í raun að gerast nú varðandi keppnina milli Airbus 320 og Boeing 737. 

Hinn óvægni markaður fyrir farþegaflug hefur gert flug með 100-240 farþega að langstærsta markaðshlutanum. 

Airbus er 20 árum nýrri hönnun en upprunalegu mjóu skrokkarnir hjá Boeing og fólkið hefur stækkað og þyngst á alla kanta. 

Það finnst til dæmis strax þegar sest er í sætin í Airbus að skrokkurinn er 16 sentimetrum breiðari en á gömlu, mjórri skrokkum Boeing.

16 sm sýnist kannski ekki vera mikið, en munurinn fyrir hvert sæti er álíka og í aftursætinu á milli VW Polo og Passat.  

Asinn við að þrýsta 737 Max á markað sem allra fyrst hefnir sín nú, svipað og gerðist meðComet fyrir tæpum 70 árum. 

Og sparnaður í tíma og peningum hjá FAA með því að slaka á eftirlitsklónni hefur opnað hinu miskunnarlausa lögmáli Murphys aukna möguleika til þess að láta að sér kveða.

Á sínum tíma gekk Airbus lengra í sjálfvirkni og tölvustýringu (Fly-by-wire) en keppinautarnir og gekk það ekki allt snurðulaust fyrir sig. Frægt myndskeið er af því þegar alveg sjálfvirk þota fórst þegar sýna átti hina nýju tækni. 

 

 

Boeing fékk mikið vald á öryggiskoðunum