Fleiri váboðar. Hagvaxtarkrafan knýr vaxandi rányrkju.

Hagvöxturinn, þetta tilbeiðsluþrungna trúaratriði nútíma samfélags, knýr rányrkju auðlinda jarðar með veldishlöðnum hraða. 

Tíuföldun plastmengunar síðan 1980 er gott dæmi um þetta. Ef vöxturinn hefur verið jafn þessi 40 ár, þurfti ekki nema 15% vöxt á hverju ári til þess að magnið tífaldaðist. 

Ýmislegt fleira en nefnt er í tengdri frétt á mbl.is felur í sér váboða. 

Máltækið segir: Eyðist, það sem af er tekið, og það á við um margar auðlindir jarðar svo sem olíuna.  

Það er ekki út í loftið sem Norðmenn stofnuðu olíusjóðinn; þeir vita að þetta er ekki endurnýjanleg auðlind. 

Og meira að segja Sádarnir sjálfir, mesta olíuland heims, eru ekki aðeins að stefna að því að reisa kjarnorkuver vegna leyndrar þrár til að eignast kjarnorkuvopn, heldur einnig til að milda höggið sem verður þegar þeirra gríðarlegu olíulindir ganga til þurrðar. 

Allt tal um nýjar olíulindir, svo sem á Drekasvæðinu, er afvegaleiðandi, því að það verður margfalt dýrara og erfiðara að vinna þá olíu en þá, sem enn streymir frá Arabalöndunum. 

Fosfór sjaldan eða aldrei nefndur, en hann er afar mikilvægur á mörgum sviðum, til dæmis í landbúnaði. 

Sumar upplýsingar í fréttum um eyðingu gróðurlendis fara inn um annað eyrað og út um hitt, af því að stærðirnar eru settar fram í hekturum og ekki nennt að breyta því í ferkílómetra, sem er strax skárri stærð. 

100 milljónir hektara af hitabeltisskógi; þetta segir ekki neitt fyrir flest fólk, en 100 hektarar eru í hverjum ferkílómetra, þannig að um er að ræða milljón ferkílómetra svæði. 

Og síðan er fljótlegt að skýra stærðina betur með því að segja að þetta tapaða skóglendi sé álíka stórt að flatarmáli og Frakkland og Þýskaland til samans. 

 

Vistkerfin eru á hraðleið til glötunar