Augnablik tregðu í stýrinu á leið til Akureyrar.

Í sögu alvarlegra slysa og banaslysa má sjá þær niðurstöður í mörgum tilfellum, að líkleg orsök hafi verið að annað hvort hafi ökumaðurinn dottað eða sofnað, eða misst athygli við aksturinn. 

Þess vegna er athyglisverð sú viðleitni í bílaframleiðslu að búa til sjálfvirkt öryggisstýrikerfi, sem geti aðvarað ökumann í slíkum tilfellum nógu tímanlega eða jafnvel gripið í taumana. 

Í reynsluakstri frá Reykjavík til Akureyrar í ágúst á Opel Ampera-e vakti það athygli, að einstaka sínnum þegar ekið var þráðbeint áfram á réttum vegarhelmingi og ætlunin var að hreyfa stýrið örlítið, var eins og að tregða kæmi í það eitt augnablik þannig að fylgja þurfti handtakinu örlítið eftir. 

Þess ber að geta að stjórn á stefnu hvers bíls felst í raun í því að nota ótal litlar hreyfingar til þess að halda kúrsinum mjúklega. 

Í þeim tilfellum, sem ofangreind stýrishegðun kom fram, var oftast um það að ræða að færa bílinn frá miðju vegar við mætingar eða að þræða betri leið á malbikinu, stundum vegna niðurgrafinna hjólfara eða annarra smáatriða. 

Þegar spurt var um þessa hegðun bílsins fengust þær upplýsingar að sjálfvirkt kerfi væri í stýrisbúnaðinum sem ætti að draga úr hættu á því að dotta við stýrið eða missa athyglina. 

Ef ökumaðurinn væri búinn að halda stýrinu grafkyrru einhverja stund en ætlaði síðan að breyta örlítið um stefnu, væri þessi sjálfvirki búnaður að bregðast við þeim möguleika, að hin nýja stýring ökumannsins gæti verið vegna þess að hann væri að dotta eða missa athyglina.

Tregðan í stýrinu virkaði eins og smá athugasemd eða ígildi varnaðarorða frá búnaðinum til ökumannsins um að halda sig við efnið. 

Þessi útskýring virkaði vel á ökumanninn þegar vel var að henni gætt, og var þessi tæknivædda umhyggja vel þegin,- allur varinn góður. 

Auðvitað verður seint komið í veg fyrir öll slys, en hvert það atvik, þar sem viðvörunarbúnaður getur náð árangri, er ómetanlegur. 

Sofnaði líklega eða missti athygli