Eyþór Ingi! Vaááá! Úff! Íslenskt eldgos upp frá flyglinum!

Þegar því má slá upp, að Eyþór Ingi hafi um nokkurt skeið verið eitthvert best varðveitta leyndarmálið í íslensku tónlistarlífi, kann einhver að segja, að það engin ástæða sé til að segja slíkt, því að allir hafi vitað hvað í honum býr. 

Og víst hefur hann sýnt það áþreifanlega á ýmsum samkomum, að margslungnir hæfileikar hans hafi oft gert hann að hálfgerðum senuþjófi á stundum. 

Í fyrrahaust sýndi hann á sér nýja hlið alhliða tónlistarmanns, með því að taka jólalagið "Er líða fer að jólum" til meðferðar frá a til ö, útbúa það til flutnings með nýrri útsetningu og gera það að dúett með frábærum árangri. 

Þau Sigríður Thorlacius og Sigurður Guðmundsdóttir höfðu að vísu flutt þetta lag með dúett- útsetningu og gefið því nýtt og ferskt yfirbragð á eftirminnilegan hátt ári fyrr, svo að tiltæki Eyþórs Inga virtist fyrirfram ekkert sérlega frumlegt. 

En meðferð hans á laginu í einu og öllu, sannfærði síðuhafa um það, að hér væri kominn listamaður með fágæta hæfileika, sem lofuðu góðu um framhaldið, jafnvel á heimsmælikvarða.  

Með flutningi sínum á laginu "Purple Rain" síðasta fimmtudag var ekkert verið að hika við neitt; það var allur pakkinn með eigin píanóleik a la Elton John en í ofanálag með Freddy Mercury-Villa Vill ívafi, hvorki meira né minna. 

Jafn óvænt og áhrifamikið og íslenskt eldgos á alveg nýjum stað. 

Vaaáá!  Úff! Íslenskt eldgos upp frá flyglinum! 

Til hamingju, Eþór Ingi. Og þökk fyrir það að hafa í huga undanfarin ár að góðir hlutir gerast hægt þegar verið er að temja aldeilis einstæða hæfileika til þess að geta látið þá springa út á svona glæsilegan hátt.  

Sjáðu stórfenglegan flutning Eyþórs Inga á Purple Rain