"Drepast hvort eð er" umræðan er lífseig.

Strax í upphafi COVID-19 faraldursins og markvissra sóttvarnaaðgerða við henni, varð það hluti af umræðunni, að það væri engin ástæða til þess að vera að eltast sérstaklega við hana frekar en önnur mannamein; þetta væri bara venjuleg flensa og slík veikindi og dauðsföll vegna þeirra væru eðlileg aðferð náttúrunnar til að "vinsa úr og grisja" stofninn, þ. e. stofninn homo sapiens. 

"Árlega deyr hvort eð er ákveðinn hluti stofnsins" ritað og rætt, og það ætti að skipta sér sem minnst af því. 

Heldur dró úr þessum röddum þegar þjóð okkar tókst með samstilltu átaki að það góðum árangri í sóttvörnum, að hægt var að opna fyrir hluta af árlegum ferðamannastraumi á landinu. 

Hins vegar kom í ljós, þegar slakað var á aðgerðum, að það opnaði leið fyrir nýja bylgju, sem hefur farið vaxandi síðan. 

Þegar brugðist var við henni fóru aftur að heyrast gamalkunnar raddir um að leyfa gefa veirunni lausan tauminn og leyfa "eðlilega grisjun" meðal fólks, sem "hvort eð er myndi drepast". 

Það sem er varhugavert við svona málflutning er það, að rökin fyrir "hvort eð er að drepast" aðferðinni við mat á sjúklingum,  mætti allt eins nota gagnvart fleiri sjúkdómum en COVID-19 og beita aðferðinni sem hluti ítalskra lækna starfaði við á tímabili, að fara um á meðal sjúklinga og komast að því hvort þeir væru 60 ára eða eldri og með undirliggjandi sjúkdóma og velja á þeim grundvelli þá úr, sem ættu það helst skilið að deyja drottni sínum og gerðu það á sem hagfelldastan hátt fyrir þjóðarhag.  

Er það slíkt heilbrigðiskerfi sem við eigum að taka upp?

 

„Sendir aftur heim til að deyja“

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 10.10.2020 kl. 20:21]

Ég hef ekki heyrt neinn halda því fram að gefa eigi veirunni lausan tauminn. Hefur þú heyrt það einhvers staðar?

Ég hef hins vegar heyrt af og lesið um þá tillögu að tekist verði á við hana með markvissum aðgerðum. Markvissar aðgerðir snúast um að reyna að láta veiruna ganga hratt yfir og vernda þá sem raunverulega eru í hættu. Slíkar aðgerðir grundvallast á þeirri staðreynd að veiran er hættulaus fyrir meginþorra fólks, en mjög hættuleg fyrir afmarkaðan hóp fólks. Great Barrington yfirlýsingin, sem rituð er af þremur af fremstu sóttvarnalæknum heims, og studd af fjölda annarra, snýst um þetta.

Ef við ætlum einhvern tíma að ná tökum á þessu ástandi verðum við að beita hnitmiðuðum aðgerðum. Hinn valkosturinn, að reyna að bæla niður smit, aftur og aftur, með tilheyrandi stórkostlegum skaða fyrir meginþorra fólks, er ekki lengur í boði þegar raunhæfur og skynsamlegur valkostur er í boði.

[Ómar Ragnarsson, 10.10.2020 kl. 22:08]

Ég hef séð því haldið fram á netinu að enda þótt Svíum hafi mistekist sú upphaflega ætlan að ná fram hjarðónæmi ættum við að stefna að því.  

Til þess að svo megi verða verður að sleppa veirunni mun meira lausri en gert hefur verið. 

[Þorsteinn Siglaugsson, 11.10.2020 kl. 01:11]

Hjarðónæmi er eina raunhæfa markmiðið Ómar. Hvort sem það næst með náttúrulegum hætti eða með bóluefni þá verður veiran ekki skaðlaus með neinum öðrum hætti. Það er líffræðilega útilokað.

En það er ekki samasemmerki milli hjarðónæmis og þess að gefa veirunni lausan tauminn.

Og stefna Svía var aldrei sú að ná hjarðónæmi. Þá væru þeir búnir að því fyrir löngu. Svíar fylgdu sömu bælingarstefnu og fylgt er hér, nema þeirra sóttólfur var töluvert skynsamari maður en okkar.

Mér finnst kominn tími til að fara að ræða þessi mál af skynsemi, en ekki á grundvelli flokkapólitíkur og upphrópana. Það er í rauninni lífsspursmál að fara að ræða þetta af skynsemi.