Fyrsta ferðabannið hjá Bandaríkjamönnum var yfirborðskennt.

Fyrsta ferðabann Bandaríkjamanna fyrir tæpu ári byggðist á reynsluleysi og óskhyggju sem átti eftir að hafa afleiðingar sem enn er verið að glíma við vestra. 

Ferðabönn vegna smithættu þarf að setja þegar smithætta er mikil, en veiran fer hins vegar ekki eftir vegabréfum þegar hún smitast mann frá manni.  

Trump hélt því fram í margar vikur, að veiran væri ekki í Bandaríkjunum og Bandaríkjamönnum og raunar væri veiran "ekki neitt neitt" heldur lík venjulegri kvefpest. 

Með því að vanrækja stórlega skimun fyrstu vikurnar var hægt að láta tölurnar líta þannig út, að það var eins og að Kanarnir væru ónæmir fyrir veikinni.  

Síðan sprakk það allt í loft upp. 

Með því að banna bara Kínverjum að ferðast til Bandaríkjanna minnkaði Trump að vísu smitleiðina, en bara að hluta með því að leyfa Bandaríkjamönnum og halda áfram að fara fram og til baka á milli landanna og flytja veiruna þannig inn í landið. 

Þegar hann setti síðar bannið eingöngu til viðbótar á ESB lönd á meginlandi Evrópu en undanskildi Bretlandseyjar skinu eiginhagsmunir í gegn, því að starfsemi hans sjálfs erlendis er fyrst og fremst á Bretlandseyjum. 

Enda neyddist hann til að renna á rassinn með þessa undanþágu, en skaðinn var skeður.  

Nú er senn liðið heilt ár sótvarnarráðstafana og enn er verið að læra það, að sóttvarnarráðstafanir verða að byggjast á því að varna gegn þeirri einföldu leið faraldursins, að veikin smitast frá einum manni til annars, einum manni til margra eða mörgum mönnum til margra án tillits til þjóðernis eða vegabréfa. 

Áfram ferðabann þrátt fyrir yfirlýsingu Trumps