Áhugaverð lýsing Ármanns Höskuldssonar á eðli eldvirkni skagans.

Jarðvísindamenn eru oft spurðir úr spjörunum þegar jarðskjálftar og eldsumbrot eru í gangi og ætlast til þess að þeir geti gefið nákvæm svör um það, hvarð sé í gangi og hvað komi næst. 

Mikil tilætlunarsemi spyrjenda dynur tíðum á jarðfræðingunum í þessum efnum þegar um það er að ræða, að stutt er síðan nútíma tækni var virkjuð í miklum mæli til að rannsaka fyrirbæri, sem litlar sem engar heimildir eru um frá fyrri umbrotahrinum. 

Eitta besta dæmið um gildi svona mælinga voru rannsóknirnar á Kröflueldum 1975-1984 en í þeim var varpað nýju og dýrmætu ljósi á eðli eldsumbrota á Ísandi sem höfðu mjög mikla þýðingu fyrir jarðvísindin á heimsvísu. 

Ef og þegar aftur kemur eldgosatími á þeim slóðum verður margfalt auðveldara að átta sig á stöðunni á hverjum tíma vegna samanburðarins við fyrri eldvirkni þar. 

Engu slíku er að dreifa á Reykjanesskaga vegna þess að samanburðargögn við fyrri eldgosahrinu fyrir átta hundruð árum vantar alveg. 

Í viðtali við Ármann Höskuldsson í dag sagði hann á skýran hátt frá því að enda þótt margt sé sameiginlegt með mismunandi eldfjallasvæðum á Íslandi, séu þau samt nógu ólík til þess, að erfitt sé að draga ályktanir um eitt þeirra í samanburði við önnur. 

Það kemur ekki fram fyrr en á hólminn er komið eftir að fyrsta eldgosið er hafið, hver eru sérkenni svæðisins og hvers sé hugsanlega að vænta.  

Það verður síðan ekki fyrr en annað sambærilegt tímabil hefst sem hægt verður að spá miklu betur, einfaldlega vegna þess að nauðsynleg gögn eru fyrir hendi. 

Hættustig nú einnig í gildi í Árnessýslu