Koma slæmar minningar frá 1941 upp hjá Bandaríkjamönnum?

Síðasta árið sem formlegur friður ríkti milli Bandaríkjanna og hins rísandi Asíustórveldis Japans, voru flotar þessara tveggja hervelda svona: 

               Flugm.skip.  Orrustuskip.  Beitiskip.  Tundurspillar.   

Japan:             11           10            41          129                 

Bandaríkin.         6           17            37           37          

Yfirburðir Japana voru áberandi hvað snerti flugmóðurskipin, sem Japanir höfðu séð að væru herskip framtíðarinnar. Og Seinni heimsstyrjöldin gerði nákvmlega það og gerði út um hina fyrri dýrðar og yfirburðatíma stórra orrustuskipa.

Og það sem verra var fyrir Kanana, þeir urðu að skipta flota sínum á milli Kyrrahafsins og annarra heimshafa, þannig að þeir höfðu aðeins 3 flugmóðurskip á móti l1 japönskum á Kyrrahafinu. Ef von Japana um að eyða flugmóðurskipum Kana með árásinni á Pearl Harbour gekk eftir, voru þeir svo gott búnir að koma sér í sigurstöðu með þeirri árás hinn 7. desember 1941. 

Til allrar lukku fyrir Kana var ekkert flugmóðurskip í höfninni. Flestir standa í þeirri trú að Bismarck og Tirpitz hafi verið stærstu orrustuskip heims, meðan þeirra naut við, það var nú aldeilis ekki, Japanir áttu það langstærsta. 

Áttatíu árum eftir martröðina frá 1941 standa Bandaríkjamenn aftur framm fyrir því að vera að dragast aftur úr austrænu hernaðarveldi. 

Margt er auðvitað öðruvísi nú en fyrir 80 árum, en enginn þarf að halda að Kínverjar séu að eyða stjarnfræðilegum upphæðum í uppbyggingu herafla síns bara rétt si svona. 

Kína siglir fram úr Bandaríkjunum