Áhættan leynist víða við akstur rafknúinna léttbifhjóla.

Áhættuhópar varðandi akstur rafknúinna og vélknúinna ökutækja geta verið lúmskir. Einn áhættuhópurinn eru flugmenn, sem eru byrjendur á vélknúnum hjólum. 

Í fluginu verður til þaulæft viðbragð við það að flugmaður sem heldur í aflgjöfuna, kippir henni af sér ef hann þarf að hægja snöggt að sér. 

Á vélhjóli er slíkt viðbragð hins vegar ávísund á óhapp, því að það er handarbakið, sem er miðja þessa nauðsynlega viðbragðs, en ef því er kippt til baka er gefið inn afl, þveröfugt sem er á flugvél. 

Eina leiðin út úr þessu er að finna sér stórt autt svæði og æfa upp hið nýja vélhjólaviðbragð. 

En halda jafnframt vel við hinu áunna viðbragði við stjórn flugvélar. 

Og hægt er að minnka áhættuna á alvarlegu slysi á vélhjóli með því að sinna nokkrum aðal reglum: 

1. Vera edrú. Meira en helmingur banaslysa eða alvarlegra slysa á vélhjólum stafar af því að vera ekki allsgáður.

2. Vera með lokaðan hlífðarhjálm. 

3. Haga akstrinum þannig að hann líkist því að þú sért ósýnilegur. 

4. Vera í vélhjólaklossum til að verjast algengasta beinbrotinu; okklabroti. 

5. Vera með hnéhlífar. 

6. Vera með vélhjólahanska. 

7. Aðrar hlífar eftir efnum og aðstæðum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brynjar Níelsson kútveltist af rafskútu