1939 skipti máli í mótun vígbúnaðarstefnu, hvort framleidd voru þung árásarvopn eða ekki.

Hernaðartæknin var orðin þannig í aðdraganda Seinni heimsstyrjaldarinnar, að það skipti orðið miklu máli fyrir stórveldin hvort þau framleiddu mikið af þungavopnum og árásarvopnum eða ekki. 

Á þessum árum stunduðu Bretar og Frakkar svonefnda friðarkaupastefnu, "appeasement" sem byggðist á því að stunda öfluga varnarstefnu en forðast að egna Þjóðverja með því að framleiða mikið af þungavopnum og stórum fjögurra hreyfla sprengiflugvélum, sem væru ætlaðar til árásarferða. 

Í staðinn yrði framleitt sem mest af léttari vélum og orrustuflugvélum sem gegndu varnarhlutverki í því að verjast aðsteðjandi árásuj sprengjuflugvéla. 

Frakkar fóru út í smíði hrikalega stórrar og dýrrar varnarlínu meðfram landmærum Frakklands og Þýskalands, en vegna kostnaðar, tafa og óróa í frönskum stjórnmálum tókst ekki að ljuka þeim hluta línunnar, sem ná átti alla leið til sjávar við Ermarsund meðfram landmærunum við Belgíu. 

Þessi varnarlína reyndist hrikaleg mistök, því að hálfkláruð gerði hún ekkert gagn en sogaði til sín dýrmætt fjármagn, sem hefði komið sér vel ef það hefði verið notað í annað. 

Her Þjóðverja fór fram hjá henni eða flaug yfir hana og umkringdi í lokin.  

Herráð Frakka var komið á efri ár og var enn fast í aðferðum Fyrri heimsstyrjaldarinnar, þar sem skotgrafir og fótgönguliðshernaður gerðu liði kleyft að verjast þrefalt til fimmfalt fjlmennari her, og allt stóð fast.

Stórfelldar framfarir í gerð skriðdreka og flugvéla gerði þessa sýn frönsku herforingjanna gersamlega úrelta. 

Þegar Pólverjar þurftu á liðveislu Frakka að halda í september 1939 í samræmi við loforð Frakka, hefði það aðeins getað gerst með innrás Frakka í Þýskaland með notkun árásarvopna og árásarflugvéla. 

En nú kom í ljós, að Frakkar höfðu aðeins nothæfa varnaráætlun í gangi en vantaði allt til alls til að sækja fram, áttu raunar enga sóknaráætlun! 

Við tók svonefnt gervistríð eða setustríð (phoney war, sitzkrieg) sem samanstóð af mánuði til þess að Hitler gæti klárað Pólland auðveldlega og örugglega, og fengið í viðbót veturinn fram til 10.maí til að undirbúa geggjaðasta leifturstríð sögunnar með að taka Niðurlönd og Frakkland á rúmum mánuði. 

Vöntun á stórum sprengjuflugvélum á borð við Avro Lancaster átti eftir að há Bretum og seinka því um minnst tvö til þrjú ár að hefja bitastæðar loftárásir á Þýskaland. 

Þegar Bandarikjamenn hófu sínar loftárásir með Boeing B-17 "fljúgandi virkjum" 1942 og 43 var getan samt ekki meira en svo að áhrifin á hernaðarframleiðslu Þjóðverja urðu sáralítil, en mannfórnir Kana svo miklar, að gera varð hlé á árásum um skeið. 

Fyrir hreina tilviljun gátu Bretar beitt óvæntri snilldarsmíð, De Havilland Mosquito, til árása. 

Það eina, sem bjargaði málum í horn var sú mikla þröngsýni Adolfs Hitlers að Luftwaffe heyrði undir landherinn og verkefni hans. 

Af þeim sökum vantaði Þjóðverja fjögurra hreyfla sprengjuflugvélar allt stríðið.  

Í Úkraínustríðinu eru svipuð álitamál í ganig hjá stríðsaðilum, þar sem huga verður að aðhrifum vígbúnaðar fram í tímann, og því fróðlegt að skoða hernaðarsöguna þegar reynt er að glöggva sig á helstu atriðum.  

Segir réttlætanlegt að nota vestræn vopn

Athugasemdir

[Þórhallur Pálsson, 27.4.2022 kl. 12:15]

Sundið milli Bretlands og Frakklands heitir Ermarsund, - ekki Ermasund.

[Hörður Þormar (IP-tala skráð) 27.4.2022 kl. 17:30]

Ef marka má fréttir af stríðinu þá eru Úkraínumenn að tína rússnesku skriðdrekana upp og sprengja þá í tætlur upp með drónum. Sé þetta rétt þá skapar það nýtt vandamál fyrir skriðdrekahernaðinn.

Það verður fróðlegt að sjá hver framvindan verður, ef við lifum hana af.

[Ómar Ragnarsson, 27.4.2022 kl. 19:36]

Takk fyrir ábendiguna, Þórhallur. Ég laga þessa innsláttarvillu.