Skriðdrekahernaður í sífelldum breytingum síðan 1917. Líka núna.

Frá því að skriðdrekar birtust í fyrsta sinn á vesturvígstöðum Fyrri heimsstyrjaldarinnar hafa orðið miklar sviptingar og breytingar í þessum hluta hernaðar, þar sem hernaðaraðferðirngar eru meira að segja að breytst núna, í Úkraínustríðinu. 

Svo miklar breytingar á skriðdrekunum sjálfum urðu milli 1917 og 1939, að notkun þeirra var hverfandi í fyrra skiptið, en gjörbreytti hernaði í sóknum Þjóðverja til vesturs og austurs við töku Póllands og Niðurlandanna og Frakklands í september 1939  og maí-júní 1940.  

Skriðdrekar Þjóðverja voru ekki fleiri en Frakka, og voru ekkert mikið betri, en beiting þeirra og yfirburða samhæfing í fjarskiptum milli landhers og flughers bjuggu til skæðasta herafla þessa tíma, svonefnt Blitzkrieg, Leifturstríð.  

Í stríðinu á austurvígstöðvunun 1941 voru Þjóðverjar með meginstyrkinn í Panther skriðdrekum, en undir lok ársins komu Sovétmenn með T-34 skriðdrekana, mikilvirkustu skriðdreka stríðsins, sem voru snilldarsmíð í einfaldleika sínum, á breiðum skriðbeltum, sem hentuðu við aðstæður, þar sem aðrir skriðdrekar festust, auk þess sem rekstraröryggi T-34 var afar mikið og alls framleidd meira en 80 þúsund stykki. . 

Hitler reyndi að bregðast við þessu og lét hanna og smíða stærstu skriðdreka stríðsins, Tiger og bjóst við því að þessi risadreki myndi snúa stríðinu við við Kursk í júlí 1941.  Með svo þykka brynvörn og stóra fallbyssu að skipta myndi sköpum. 

En þveröfugt átti sér stað. Tiger voru afar bilanagjarnir, flókin smíð sem þurfti mikla þjónustu og varahluti. Ef einn heill Tiger gat varist tíu T-34 drekum, gat einn bilaður Tiger ekki varist neinum. 

Auk þess voru báðir stríðaðilar búnir að þróa alveg ný sóknarvopn gegn skriðdrekum, "skriðdrekabanana" Junkers Ju 87 Stuka steypiárásarflugvélina sem hægt var að láta bæði koma lóðrétt og lárétt að skriðdrekunum og tortíma þeim. 

En Sovétmenn voru líka með sinn bana, Sturmovick Il-01, sem beitt var á líkan hátt og grandaði skriðdrekum svo hundruðum skipti við Kursk og víðar eftir það. 

Orrustan við Kursk, sem var stærsta skriðdrekaorrugsa sögunnar, tapaðist því svo hrapallega, að eftir það sótti Rauði herinn alla leið til Berlínar, hægt og bítandi. 

Segja má að stækkunarkapphlaup í framleiðslu skriðdreka hafi náð hámarki 1943. 

En nú virðist sem álíka bylting í skriðdrekahernaði sé að gerast í Úkraínu um 80 árum síðar. 

Í þetta sinn eru það ekki árásarflugvélar, sem breyta aðferðunum, heldur drónar. 

Allt tíð hefur þykkt brynvarnar og hallaflettir hennar á skriðdrekum ráðið miklu um vörn þeirra. 

En eftir sem áður er tæknilega ómögulegt að hafa slíkar plötuvarnir fyrir skriðbeltin beggja vegna á drekunum. 

Og ekki þarf nema eina sprengingu öðru hvorum megin til að skemma skriðbelti og gera skriðdrekann óvígan og gagnslausan. 

Af því að drónunum er fjarstýrt, er hægt að hafa þá svo létta og litla að jafnvel einn maður geti borið slikan, eða þá nettur bíll ef dróninn er stærri.

Drægni þeirra minnstu er yfir 40 km og vel yfir 100 km hjá hinum stærri. . 

Drónanum er fórnað mannlausum og því hægt að stýra honum nákvæmlega inn að skotmarkinu. 

"Kamikaze"drónar mega slikir kallast.

Drónahernaður er á frumstigi í Úkraínustríðinu og á eftir að gjörbylta hernaði úr því að hann hefur þegar breytt hernaðaraðferðum í Úkraínu. 

 

Hvetja Pútín til að lýsa yfir stríði