Þrálátur hávaði hefur viðgengist víða og lengi. "...þar er ólíft þangað til..."

Samkvæmt lýsingu eins vinar síðuhafa á hinum dæmalausa hávaða, sem viðgengst hefur á næturnar í gamla miðbænum í Reykjavík, kemur hann þeim, sem þangað koma til að kynna sér málið, verulega á óvart, bæði vegna þess hve mikill hann er og hve lengi hann er. 

Þessi gestur í miðbænum í Reykjavík, sem vildi kynna sér "skyldudjammið" taldi ekki hægt að finna aðra borg í okkar heimshluta, þar sem þvílíkur dómadagshávæði og skrílslæti væru liðin í svona miklum mæli. 

Raunar er til staður í borginni, þar sem margir aldraðir búa í blokk, þar sem aðeins einn bíll veldur hávaða frá því um átta á morgnana og fram yfir miðnætti.  

Bíllinn er með mjög háværu pústkerfi og hefur eigandinn sérstaka ánægju af því að aka sama nokkur hundruð metra langan götukaflann tvisvar sinnum eða jafnvel oftar á hverjum klukkutíma með því að gefa bílnum botngjöf og þeyta vél og pústkerfi með sem mestum hávaða alveg upp bið blokkina. 

Stundum er hann vel fram yfir miðnætti við þessa iðju og það jafnvel allt fram undir hálf fjögur! Lögregla hefur verið látin vita af þessu, en til einskis og þetta fyrirbæri heldur því velli árum saman.  

Þetta er svosem ekkert einsdæmi hér á landi. Í áratugi viðgekkst það á Akureyri að eigendur tryllitækja þeyttu vélar þeirra í sömu beygjunum aftur og aftur heilu næturnar, og voru kvartanir til lögreglu gagnslausar. 

Ekki skal um það sagt hvort þetta er svona enn, en haustið 2009 þegar ég hélt upp á 50 ára afmæli sem skemmtikraftur úti á landi, þurfti ég að gista í hóteli á Akureyri á leiðinni til Ólafsfjarðar. 

Var það í tilefni afmælisferðar til að minnast þess á Ólafsfirði, að fimmtíu árum fyrr hafði ferillinn minn á landsbyggðinni á héraðsmótum hafist nákvæmlega þar sumarið 1959.  

Þetta var erfið og krefjandi ferð í slæmu veðri og færð og heilmikið mál að setja sýningarnar upp. 

Var því bráðnauðsynlegt að fá góða hvíld á Akureyri, en í staðinn varð nóttin að andvökunótt vegna stanslauss hávaða í tryllitækjum, sem spyrnt var linnulaust alla nóttina framhjá hótelinu.  

Þýðingarlaust var að láta lögregluna vita af þess og það var því steinþreyttur hótelgestur sem reis úr reykkju eftir þessi ósköp. 

Þá minntist ég landsfrægrar vísu, sem Flosi Ólafsson leikari gerði um árið þegar hann horfði yfir staðinn í kveðjuskyni eftir brösuglegt leikstjórastarf þar.

 

Á Akureyri um það bil 

ekki neins ég sakna, - 

jú, þar er fagurt þangað til 

þorpsbúarnir vakna. 

 

Af því að vísa Flosa miðast við það að skipta sólarhringnum í tvennt, var gráupplagt að klára sólarhringinn með vísu eftir hávaðalátanóttina 2009.  

 

Á Akureyri um það bil 

ást mín fer að dofna, - 

jú, þar er ólift þangað til 

þorpsbúarnir sofna. 

 

 

 

„Eftir eitt ei heyrist neitt!“

Athugasemdir

[Vagn (IP-tala skráð) 9.5.2022 kl. 00:04]

Það er snúið þegar fólk kaupir nærri skemmtistöðum og telur það kost að stutt er á djammið en 30 árum seinna vill það bara horfa á Gísla Martein og fara svo að sofa í friði og ró.