Er einn möguleikinn við Fagradalsfjall upphafið á myndun dyngju? (Shield)

Það hefur af og til komð til tals í umfjöllun sérfræðinga um eldgos hér á landi, að hinar mörgu eldfjalladyngjur (shields) hér á landi, aðallega norðan Vatnajökuls, hafi orðið til í mjög langdregnum gosum, sem stóðu í jafnvel mörg ár. 

Þegar skjálftahrina var í gangi árin 2007 til 2008 á svæðinu norðan fjallsins Upptyppinga suður af Herðubreið, var minnst á þann möguleika að fjallið Álftadyngja vestan Fagradal væri í raun dyngja og að gos þar að nýju gæti orðið rólegt og langdregið "túristagos." 

Á Reykjanesskaga eru nokkrar dyngjur, og ein þeirra, Þráinsskjöldur, er í nágrenni Fagradalsfjslls. 

Þegar nú er verið að giska á nokkrar mismunandi "sviðsmyndir" er spurningin hvort einn möguleikinn á framhaldi Meradalagossins gæti orðið langdregið dyngjugos með myndun hliðstæðu Þráinsskjaldar.  

Og þar með sá möguleiki, að myndun slíks eldfjalls sem eins konar frænku Skjaldbreiðar og Trölladyngju, gæti orðið túristagos. 

Stærri gos gætu orðið í öðrum eldstöðvum

Athugasemdir

[Húsari. (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 11:47]

Sæll Ómar.

Bestu þökk fyrir þennan ágæta pistil!

Eitt atriði til umhugsunar er snýr að málfræði:

Eignarfall eintölu og fleirtölu af orðinu meri er -at; -ar.

Af þeim sökum má ætla að rithátturinn Merardalir (Merardalur)
fari nær hinu rétta enda er hljómur orðsins herfilegur

Sá þennan pistil þinn í gærkvöld og dáðist mjög
að orðfæri og tærleika útskýringa er þar komu fram.

[Húsari. (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 12:04]

Sæll Ómar.

* Þarna átti að standa: "...herfilegur að óbreyttu."

Beygingarendingarnar að sjálfsögðu -ar,-ar.

(verð sennilega að fjárfesta í sjónauka fljótlega!)

[Húsari. (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 13:18]

Sæll aftur!

Eignarfallsendingarnar að sjálfsögðu -ar,-ar
og á eftir orðinu herfilega þetta: "...að óbreyttu."

[Þorvaldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 17:56]

Þetta eignarfall fleirtölu Húsarans er eitthvað staðbundið og ekki í samræmi við Suðurnesjahefð, sbr: 

[Húsari. (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 18:24]

Þorvaldur! Mér er velkunnugt um það og sem dæmi mætti taka
           orðið refar sem eignarfall. af refir. (staððbundið)

           BÍN tekur landið og miðin ef svo má segja
           en lætur öðrum eftir að hokra að staðbundum
           framburði.

           Þetta var gert fyrir þig að birta eignarfall fleirtölu þannig
           enda skiptir það engu í þessu samhengi!

           (merarostur, merarhjarta)

[Þorvaldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 21.8.2022 kl. 20:43]

Svona í ljósi þess að upphafleg athugasemd gerði ráð fyrir að ef. ft. merar væri sú rétta mynd en hin, sú hefðbundna, þá væntanlega röng gerði ég athugasemd. Merarostur er með eina meri og merarhjarta líka. Hvað refar snertir gefur BÍN það einmitt sem dæmi. En fróðlegt væri ef þú gætir dregið fram dæmi þar sem ef.ft. merar kæmi tvímælalaust fram. En ég verð að viðurkenna að ég á fremur bágt með að hugsa mér einhvern segja: "Ég sá til margra merar í enginu áðan."

[Húsari. (IP-tala skráð) 22.8.2022 kl. 00:33]

Þorvaldur! Þú getur velt fyrir þér orðunum ást og t.d. él.

           Sumir skrifa fullum fetum ástamál og halda að þar með
           hafi þeir gulltryggt einhverja fleirtölu en það er rangt.

           Um þetta gilda málfræðireglur sem þú getur flett uppá.

           Einnig hafa margir skrifað lærðar og langar greinar
           um efnið og man ég í svipinn einna helst eftir
           Helga Hálfdanarsyni í því efni.

[Þorvaldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 22.8.2022 kl. 12:49]

Ef þu ætlar að halda því fram að ást og meri beygist eins ertu á villigötum og ættir kannski að kíkja í málfræðina. Og orðið "ástamál" er hárrétt, rétt eins og "ástarmál". Þau þýða hins vegar ekki endilega það sama.

Mergurinn málsins er að þú hættir þér út á hálan ís. Staðurinn heitir Meradalir og við þá mynd orðsins er bókstaflega ekkert að athuga. Einhversstaðar annarsstaðar má vel vera að til sé Merardalur, en hann er þá kenndur við eina meri, ekki margar eins og Meradalir.