20 sinnum fleiri störf á orkueiningu.

Fyrirhuguð koltrefjaverksmiðja á Sauðárkróki á að gefa tuttugu sinnum fleiri störf á hverja orkueiningu en álverið í Reyðarfirði. Útblástur verður hverfandi og framleiðsluvaran er á hraðri leið með að koma í stað áls í mörgum framleiðslugreinum, til dæmis í flugvélaiðnaði. Framleiðsla áls er mesta mögulega orkubruðl sem hægt er að finna og sköpuð störf eftir því dýr, tuttugu sinnum dýrari á Reyðarfirði en Sauðárkróki.

Mesti munurinn er þó hinn hrikalegi fórnarkostnaður á mestu verðmætum Íslands, ósnortinni náttúru.

Athugasemdir

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.4.2008 kl. 00:27]

Ef þetta er rétt hjá þér að koltrefjar séu á hraðri leið með að koma í stað áls í mörgum framleiðslugreinum, eru þá spár áliðnaðarins um eftirspurn eftir áli á næstu árum bara tóm vitleysa?

[Bart Skofe (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 00:50]

Hver maður hlýtur að gleðjast yfir því að fleiri möguleikar séu í boði en ál og tala ekki um þann vistvæna sparnað  sem hefst með koltrefjum og þegar fram líða stundir verður þetta það efni sem þjóðir koma til með að notast við. Hvað segja austfirskir þverhausar við því ? ja það verður spurning ja ekki nema að fara selja góðan sundsprett í Káralaug  það hljóta allir vilja taka góðan sprett í einni mestu skuldasúpu sem gerð hefur verið... jafnvel keppniskafsund í boði...

kv. Bart Skofe

[Tryggvi L. Skjaldarson, 20.4.2008 kl. 01:12]

Ef áltonnið er á 3000 $ og Reyðarál framleiðir 340.000 tonn erum við að ræða um verðmæti uppá rúmlega 1 milljarð dollara. 

Störfin í álverinu eru ekki nema lítill hluti verðmætasköpunarinnar.

Með Steingríms J. viðmiðun um að 35 % verði eftir í landinu, þá erum við að tala um 357 milljón dollara eða 357X76 kr.= 27.132.000.000.- krónur.  Rúmir 27 milljarðar eða 27 þúsund milljónir á ári. 

það stefnir í að vel innan fimmtán ára verði búið að borga upp virkjunina sem kemur til að mala gull fyrir komandi kynslóðir

Hvernig hægt er að horfa framhjá slíkum upphæðum sem steyma inn í þjóðarbúið, er umhugsunar efni.  Jafnvel þótt fallegt sé í Kringilsárrana og nágrenni.

[Bart Skofe (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 01:29]

Tryggvi þetta reikningsdæmi þitt er auðvitað bara bull og raun fásinna og ekki ykkur álversinnum til málsvarnar, ef þið ætlist til að á ykkur sé mark tekið þá heimta ég vitræna staðfestingu  fyrir því. takk fyrir

kv. Bart Skofe

[Benedikt V. Warén, 20.4.2008 kl. 09:11]

Hver er munurinn á endurvinnslu (endurnýtingu) annarsvegar á áli og hinsvegar efnum sem koltrefjarnar eru notaðar í....??

[Ævar oddur Honkanen (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 13:51]

Allgjörlega er ég sammála Bart Skofe, þessir þverhausar fyrir austan sjá ekkert nema ál og aftur ál og virðist þar fara fremstur í flokki Gunnar TH (tómur haus)

[Ingólfur, 20.4.2008 kl. 16:47]

Kristinn, heldurðu virkilega að Alcoa ætli sé að reka þetta áver bara á sléttu?

Að allar tekjurnar verið eftir á Íslandi nema það sem fer í að borga fyrir súrálið?

Vissulega fer stór hluti í að borga launakostnað og orkuna en auðvitað vill Alcan fá sem stærstan hlut af verðmætunum til sín.

Þó sumir virðast halda annað, að þá er orkan okkar takmörkuð. Þess vegna er það flestum augljóst að við græðum meira á að selja orkuna okkar til fyrirtækja sem skapa fleiri störf á megawattið.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.4.2008 kl. 17:04]

En ekki gleyma því að við erum að tala um sölu á rafmagni, ein af aðal skyldum Landsvirkjunnar. Gott að geta selt allt rafmagn sem við eigum aflögu. Og ekki fara að væla yfir ódýru rafmagni. Þetta er allt í bullandi gagnaði, þegar til lengri tíma er litið.

[Villi Asgeirsson, 20.4.2008 kl. 17:45]

Gunnar: Gott að geta selt allt rafmagn sem við eigum aflögu.

Kárahnjúkarafmagnið var ekki aflögu. Það þurfti að byggja risastíflu og eyðileggja stór landsvæði til að selja það. Eða áttu við að við eigum að virkja alla mögulega orku sem landið getur gefið? Á að virkja allt?

[Ævar oddur Honkanen (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 19:02]

þetta með aflögurafmagnið Hjá Gunnari TH (tómur haus) er dæmigert fyrir málflutning

virkjunarsinna, þeir vilja selja útlendum aðilum ódýrt rafmagn en okra svo á íslenskum

heimilum,  öll þjóðin er búin að borga nóg fyrir austfirðinga, í athugasemd frá honum

nýlega sagði hann að vatnið hefði bara runnið engum til gagns, allgjör fáfræði hjá

manngreyinu, honum er vorkunn og blogginu til vansa.

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 19:29]

Ætli það verði þá hægt að kaupa kók í koltrefjabauk?

[Knud (IP-tala skráð) 20.4.2008 kl. 22:15]

Voðalega eru menn, eða austfirðingar, fastir í álverum, er það ekki best fyrir okkur að fá sem flest störf per mwatt ? Koltrefjar, netþjónabú o.fl. skapa fleiri störf per rafmagn eða skemmda náttúru og því eigum við auðvitað að horfa í þær áttir, hljómar líka mun betur en álverksmiðja eða olíuhreinsunarstöð.  Austfirðingar eru enn í einhverri keppni við "hitt liðið" leyfum þeim að njóta álversins síns, rafmastranna í gegnum bæinn sinn, og svo ryksins þegar þar að kemur, aðrir staðir sem hafa dáð, djörfung og hugmyndaauðgi, finna upp á skemmtilegri verkefnum, sem gefa ekki síður af sér. En þurfa ekki að skammast sín þegar þeir afhenda landið til barna sinna.

Og talandi um tekjur af þessu rugli þarna fyrir austan, það var bent á það af mörgum að þessar framkvæmdir hækkuðu vexti, verðbólgu ofl. hefur það verið reiknað út hve það hefur kostað almenning og smáfyrirtæki mikið ?

Frábært að allir hugsi ekki eins og austfirðingar, eða réttara hugsi ekki neitt eins og þeir, þar var ekkert að gerast, létu plata af sér kvótann, og hugmyndaleysið og stöðnunin algjör, helst að fylgjast með hvað nágranninn gerði, eða jafnvel að horfa á með myndavél, hvað hótelgestir gerðu , þarna var bara beðið með hendur í skauti og  vonað að einhver kæmi og bjargaði. Furðulegt, því annars ágætt fólk.

[Ómar Ragnarsson, 20.4.2008 kl. 22:20]

Virðisaukinn, sem verður eftir í landinu sjálfu af framleiðslu álversins er vel innan við helmingur af herju áltonni miðað við hvert tonn af fiski. Skondið er að heyra menn í sjávarútveginum mæra álframleiðsluna.

Það er hægt að lifa af fjallagrösum og fossum án þess að éta og virkja. Á pappírnum gefa Gullfoss og Geysir ekki af sér krónu fyrr en þeir verða virkjaðir en þessi tvö fyrirbæri eru gott dæmi um það að það eru til fleiri verðmæti en þau, sem hægt er að mæla í þyngdar- og orkueiningum.

[Tryggvi L. Skjaldarson, 20.4.2008 kl. 22:31]

Bart Skofe og Ævar oddur Honkanen. 

Að 35% af veltu verði eftir hér á landi er tala sem Steingrímur J. Sigfússon formaður VG hefur notað. Er það ekki nógu vitræn staðfesting?

[Árni Gunnarsson, 20.4.2008 kl. 22:41]

Koltrefjaverksmiðja á Sauðárkróki er ánægjuleg frétt og vonandi að ekki verði hengd við hana áform um virkjanir jökulánna í Skagafirði.

Kárahnjúkavirkjun ásamt álveri á Reyðarfirði varð að veruleika. Um þessa framkvæmd urðu deilur og oft hörð átök. Nú er það að baki og öll skulum við vona að sú starfsemi sem þarna er hafin verði ábatasöm og farsæl fyrir fólkið í austfirskum byggðum og án slysa á fólki eða skaða á mannvirkjum.

[Benedikt V. Warén, 21.4.2008 kl. 11:11]

Ég setti fram einfalda spurningu hér að ofan, en ekkert svar hefur borist.  Því endurtek ég hana hér:

Hvernig er hægt að endurvinna koltrefjar og þau efni sem þær eru blandaðar í???

Er einhver sem getur frætt mig á því???

[Sindri Jóelsson (IP-tala skráð) 21.4.2008 kl. 12:17]

Hér er síða á ensku sem útskýrir á einfaldann hátt hvernig koltrefjar eru búnar til:

http://pslc.ws/macrog/carfsyn.htm

Svo má ekki gleyma að framtíðin blasir við okkur og ör-koltrefja-rör líka, en þau eru mjög sterk og létt. (500 sinnum sterkara stál.)

http://en.wikipedia.org/wiki/Carbon_nanotubes

http://en.wikipedia.org/wiki/Potential_applications_of_carbon_nanotubes

[Ingólfur, 21.4.2008 kl. 14:03]

Eftir stutta google leit að þá sýnist mér að hægt sé að endurvinna koltrefjarnar með því að tæta "composite" parta.

Við þessa aðferð styttast trefjarnar eitthvað, en mismikið eftir aðferðum.

Einnig er líka til einhver hitunaraðferð sem mér skilst að sé dýrari en betri, en ég hef ekki tíma núna til þess að kynna mér það almennilega.

Það er alveg ljóst að það eru mörg vandamál varðandi endurvinnslu á koltrefjavörum, af það er það sem þú ert að fiska eftir, en það á sér líka ennþá mikil þróun sér stað á því sviði.

En ætli aðal vandamálið verði nú samt ekki það sama og með allar aðrar vöru, að fá þær í endurvinnslu.

[Benedikt V. Warén, 21.4.2008 kl. 14:21]

Það var sem mig grunaði, endurvinnslan á koltrefjum er vandamál, öfugt við álið. 

Þetta er eins og með vistvæna eldsneytið, þó það sé gott í aðra röndina þá fylgja því önnur og jafnvel verri vandamál, en þau leysa.  Oft gleymist að hugsa hlutina til enda. 

Góður punktur hjá þér í lokin Ingólfur.

[Rauða Ljónið, 21.4.2008 kl. 15:03]

Útflutningsverðmæti áls mun í fyrsta sinn fara fram úr verðmæti útfluttra sjávarafurða á þessu ári samkvæmt útreikningum greiningardeildar Kaupþings . Vitna ég í Kaupþing á vef Samorku, Samtaka orku- og veitufyrirtækja.

Kaupþing segir einnig að samkvæmt útreikningunum megi búast við að útflutningsverðmæti áls aukist úr rúmum 80 milljörðum króna í um 135 milljarða á þessu ári og verði komið í um 140 milljarða á árinu 2009.

Niðurskurður á þorskkvóta um þriðjung kemur hins vegar niður á útflutningnum og er reiknað með að kostnaður niðurskurðarins verði á bilinu 15 -20 milljarðar á ári.

Greiningardeild Kaupþings segir enn fremur að hagvöxtur næstu ára muni verða drifinn áfram af viðsnúningi í utanríkisviðskiptum þar sem álútflutningur muni aukast og innflutningur dragist saman í takt við minnkandi útgjöld þjóðarinnar.                                                                                                               Útflutningsverðmæti áls mun fara í um 65 til 70% af þjóðartekjum á mæstu árum.

Yfir  40-45% af verðmætum Áls er talið verða eftir í landinu  og skilar því umtalsverðu fjármagni til þjóðarbúsins. Áliðnaður á Íslandi sem atvinnugrein hefur um 40 ára skeið verið en stærsta lyftistöng í atvinnumálum lands og þjóðar og Hafnfirðinga. Áliðnaðurinn hefur skilað inn í þjóðarbúið gríðarlegum verðmætum ekki bara í gjaldeyri og sköttum heldur einnig í þekkingu, hugbúnaði og vísindum. Orkugeirinn hefur blómstrað í kjölfar álbyltingarinnar á Íslandi. Virkjanir hafa verið reistar, orka  jökulfljóta beisluð sem og orka jarðvarma. 

UM 22.500 manns eiga nú afkomu sína undir orkugeiranum og stóriðju á Íslandi. Tuttugu og tvö þúsund og fimm hundruð manns .

Hvar skyldi allur þessi hópur 22.500 manna starfa? Hópurinn er í Ál geiranum Járn-blendinu, Landsvirkjun, Rei, Geysi Green, Orkuveitu Suðurnesja, Orkuveitu Reykjavíkur, Orkustofnum og fleiri fyrirtækjum og stofnunum sem öll fengu vítamínsprautu í kjölfar byggingar Álversins í Straumsvík.

[Ingólfur, 21.4.2008 kl. 15:42]

Benedikt, ég lít ekki á þessi tvö efni sem einhverja andstæðinga þar sem annar er góður og hinn slæmur.

Ál og koltrefjar hafa bæði sína kosti og galla, og einn af góðu kostum álsins er að það heldur fullum gæðum þegar það er endurnýtt og þarf aðeins brot af orkunni til þess sem þyrfti annars til þess að framleiða nýtt ál.

Þess vegna er það í raun sorglegt að svona lítið af því skuli vera endurnýtt.

Við sjáum það hins vegar að hér á landi verða til margfallt fleiri störf fyrir hvert MW við framleiðslu á koltrefjum en áli, og mengun er mun minni.

Orkuverðið er síðan líklega mun hærra, þar sem um minni notenda er um að ræða, og því er ljóst að við erum að skapa mun meiri verðmæti þar fyrir orkuna okkar en í meðal álveri.

Ljóni, Nú erum við komin með eina risastóra álkörfu. Við höfum hins vegar val um það hvað við gerum við orkuna sem eftir er.

Viljum við ráðstafa allri okkar orku  til þess að stækka álkörfuna enn frekar, eða viljum við nota orkuna til þess að hleypa að fyrirtækjum sem skapa enn fleiri störf per MW og enn meiri verðmæti, og jafnvel gefa okkur tækifæri til þess að þyrma okkar verðmætustu náttúruperlum?

[Rauða Ljónið, 21.4.2008 kl. 15:54]

Sæll,  Ingólfur.

Þetta er ekk rétt, ( Við sjáum það hins vegar að hér á landi verða til margfallt fleiri störf fyrir hvert MW við framleiðslu á koltrefjum en áli, og mengun er mun minni.)

[Ingólfur, 21.4.2008 kl. 16:12]

Nú, er þá ekkert að marka fréttir um þessa koltrefjaframleiðslu?

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.4.2008 kl. 16:42]

Að sjálfsögðu er svona koltrefjaverksmiðja sjálfsagt mál. Ég vildi bara fá vitneskju um það hjá Ómari, hvort það væri virkilega rétt að ál væri á útleið en koltrefjar "inn"?, og að áætlanir um eftirspurn eftir áli væru þá byggðar á misskilningi hjá sérfræðingum áliðnaðarins?

[Benedikt V. Warén, 21.4.2008 kl. 17:11]

Ingólfur skrifar: "...ég lít ekki á þessi tvö efni sem einhverja andstæðinga þar sem annar er góður og hinn slæmur."

Ég geri það ekki heldur.  Velti því hins vegar fyrir mér hve margir grípa á lofti þegar umræðan kemst á það stig, að ál sé á leiðinni út úr allri framleiðslu og t.d. koltrefjar á leiðinni inn.  Það er í besta falli óskhyggja í versta falli yfirgengileg heimska.  Þessi efni verða notuð hvort á sinn hátt og samhliða, eftir því hvað á við hverju sinni.

Ál mun um langa framtíð verða notað í fjölþætta framleiðslu og ekki skemmir fyrir að það þarf einungis um 5% aflsins, sem fór í að framleiða álið upphaflega, í að endurvinna það. 

Hafa menn reiknað það inn í dæmið í MW pr. starf?

[Ingólfur, 21.4.2008 kl. 18:00]

Ég sé ekki fyrir mér að notkun á áli verði hætt, hvorki í nálægðri né fjarlægri framtíð.  Ál er notað til margra hluta sem koltrefjar hreinlega henta ekki til.

Það er hins vegar rétt hjá Ómari að koltrefjar eru að koma sumstaðar í stað áls, og annarstaðar í stað stáls.

Ég sé svo ekki hvernig þú getur reiknað endurvinnslu áls inn í per MW, þar sem lítill hluti þess er endurunninn og hér á landi er öll álframleiðslan "ný".

Þetta er spurning um hvernig við nýtum orkuna okkar, og hve mikil verðmæti við fáum fyrir hana. 

[Knud (IP-tala skráð) 21.4.2008 kl. 22:04]

Mikil skynsemi í skrifum þínum Ingólfur, mætti vera meir á þessum nótum, Benedikt og Gunnar Th. eru hins vegar enn í slag við "hitt liðið" , " Velti því hins vegar fyrir mér hve margir grípa á lofti þegar umræðan kemst á það stig " segir Benedikt, strax komnir heimskir óvinir í huganum ! Öfgamenn eru ekki til að bæta umræðuna, á hvorn veginn sem er, en held reyndar að fólk sé orðið afhuga þeim, sést t.d. á bloggi Gunnars Th. enginn virðist hafa áhuga á að skrifa athugasemdir þar,  nema þá ef kemur góður brandari, sem kemur fyrir.