Álið fram úr fiskinum? Nei, og á langt í land.

Fjölmiðlar éta nú hver upp eftir öðrum í stórum fyrirsögnum að álið sé komið fram úr fiskinum og jafnvel þótt menn lesi áfram um það að átt sé við tekjur af í útflutningsverðmæti er með þessu verið að gefa í skyn að álið vegi þyngra en fiskurinn í þjóðarbúskapnum. En það er alrangt. Þvert á móti er virðisaukinn fiskinum meira en tvöfalt meiri en af álinu og það er það, sem skiptir máli, ekki það bókhaldsatriði hve mikið fæst fyrir álið af gjaldeyri.

Álframleiðslan byggist á því að flytja inn hráefni yfir þveran hnöttinn og umbreyta því til að flytja aftur út. Fiskinn þarf ekki að flytja inn, - hann fáum við í lögsögu landsins.

Jónas Kristjánsson hefur notað orðið kranablaðamennsku yfir það fyrirbæri þegar fjölmiðlar fá fréttatilkynningar og birta þær nær óbreyttar og athugasemdalaust án þess að útskýra málið frekar né kafa niður í málið.

Lesandi sem sér nánast sömu fyrirsögnina í hverjum fjölmiðlinum af fætur öðrum um dýrð álsins sem komið sé fram úr fiskinum er fóðraður aftur og aftur á hálfsannleik, sem getur verið verri en lygi, ekki hvað síst þegar hamrað er á honum aftur og aftur og ekkert annað kemst að.

Athugasemdir

[Ólafur Þórðarson, 13.6.2008 kl. 05:33]

Það virðist sem þessir tveir þættir; stóriðjan og sjávarútvegurinn, haldi uppi efnahag landsins. Það er meira öryggi en ef bara sjávarútvegurinn gerði það.

Nú þegar kreppir að eru þessi útflutningsverðmæti, þessar grunnstoðir, enn mikilvægari. Hvort sem eitt er stærra en annað, þá er það þetta sem mun að mestu greiða fyrir skuldasetningar. Hvort sem þær eru vegna fjárfestinga eins og Kárahnjúka eða þá vegna lífsstíls.

Svo varðandi kranablaðamennsku, þá sýnist mér að þær fyrirsagnir sem eru á móti virkjunum hafi verið einstaklega áberandi og dóminerandi í blöðunum. 

[Egill Jóhannsson, 13.6.2008 kl. 06:17]

Sæll Ómar

Einum stórum þætti, gleymir þú, sem er innifalinn í útflutningsverðmæti álsins. Rafmagnið. Við Íslendingar erum að selja orkuna okkar í gegnum sölu á áli. Virðisaukanum af þeirri sölu þarf að reikna inn í dæmið. Orkugeirinn varð einfaldlega til í alvöru með tilkomu áliðnaðarins, komu Ísals til Íslands á sínum tíma. Búrfell hefði ekki risið nema fyrir Ísal. Eitt af þeim skrefum sem tekin voru af framsýnum mönnum á sínum tíma sem m.a. skýrir velmegun Íslendinga.

Og ekki má gleyma vel launuðum störfum í áliðnaði. Og afleiddum störfum af þessum sama iðnaði. Sumir vilja selja rafmagnið beint í gegnum strent til útlanda. Það er að mínu viti arfavitlaus hugmynd. Með því að selja orkuna í gegnum álframleiðslu eru við að fullvinna vöruna hérna heima og fáum meira fyrir okkar snúð.

Þú mannst eftir umræðunni á sínum tíma þegar Íslendingar seldu fiskinn til útlanda, lítið eða óunninn. Umræðan gekk út á að fullvinna sjávarafurðir. Auka þannig verðmæti þeirra. Sama á við hér.

Þú mátt ekki falla í sama pyttinn og fjölmiðlarnir með hálfsannleik því þar er ég sammála þér. Fjölmiðlar mættu vanda sig betur.

Að mínu mati þarf að taka allar þrjár atvinnugreinar til skoðunar þegar verið er að bera saman ábata þ.e. sjávarútvegur versus áliðnaður og orkugeiri.

Sjávarútvegur er áfram gríðarlega mikilvægur en við Íslendingar urðum að fá aðra stóra grein til að styrkja undirstöður efnahags okkar. Það hefur tekist.

Hvað varðar umhverfismálin þá eiga þau auðvitað að spila stóra rullu í þessu öllu. Og það þarf að meta verðmæti sem felast í náttúrunni á sama hátt og önnur verðmæti. Mín skoðun er sú að þar höfum við ekki verið nægjanlega framsýn og hefðum átt að meta raforkuna dýrar fyrir vikið.

En í þessu samhengi má ekki gleyma að langflestar atvinnugreinar ganga á náttúruna. Ástæðan er einföld. Við, maðurinn, lifum á jörðinni. Sjávarútvegur er þar ekki barnanna bestur. Eða ferðaþjónustan. Það er því annað dæmi um hálfsannleik að gagnrýna áliðnað og orkugeirann en sleppa sjávarútvegi og ferðaþjónustu hvað varðar umhverfisáhrif.

Nú fagna menn hugmyndum um gagngeymslur á Íslandi og væntanlega orkusölu sem til þeirra. Það er gott. En þessar umræður væru ekkert í gangi nema fyrir brautryðjendastarf þeirra sem byggðu Búrfell á sínum tíma. Tl að selja orkuna til Ísals.

Það er nú bara þannig að fyrst þarf að taka skref. Til að geta tekið annað skref. En um leið eru öll skref barn síns tíma. Alltaf má gera betur.

[Sævar Helgason, 13.6.2008 kl. 09:03]

Það er engin ástæða til að gera lítið úr þeim áliðnaði sem hér er stundaður af erlendum aðilum- hann er okkur góð búbót.  En það er heldur ekki rétt að leggja sjávarútveginn okkar og áliðnaðinn að jöfnu . Við eigum sjálf allan virðisauka sem myndast við sjávarúveginn- en álið eiga hin erlendu fyrirtæki sem við seljum hér rafmagn og vinnuafl til að umbreyta því súráli sem þau flytja sjálf inn og í það ál sem þau flytja sjálf út - hvorutveggja þeirra einkaeign. Útflutningsverðmæti þeirra er síðan talið sem okkar útflutningsverðmæti og lagt að jöfnu við sjávarafla. Það eru miklar efasemdir um þann reikning.

Er ekki ágætt Ómar að þú dragir saman hér á síðunni þinni heildarmynd af raunveruleikanum- þú hefur úr miklum sjóði staðreynda að moða.

Það er hollt fyrir okkur að gera okkur grein fyrir staðreyndum - og leggja blekkingariðju til hliðar . Nú þegar harðnar í dalnum eru það raunveruleg verðmæti sem sköpum skipta.

[Snorri Sigurjónsson (IP-tala skráð) 13.6.2008 kl. 09:19]

Ég er sammála Ómari og Agli um það að umræðan er oft ansi svart/hvít og ekki síst þegar umhverfismál og stóriðja vegast á í gildismati.  Ég vil þó í tilefni orða Egils minna á að það eru erlend stórfyrirtæki sem fyrst og fremst hafa tekjur af álútflutningi.  Við eigum ekki álið og sorglegt hvað við seljum óviðjafnanlega náttúru fyrir lítinn ávinning.  Í samspili manns og náttúru þarf vissulega að fórna einhverju fyrir þjóðarafkomu, en þar höfum við klárlega farið langt yfir strikið og valið minni hagsmuni fyrir meiri.

Loksins, loksins erum við búin að borga niður Búrfellsvirkjun.  Við byggingu hennar var ekki deilt um náttúruspjöll, en hver er ávinningurinn?  Gleymum ekki að mestu skuldir þjóðarinnar eru og hafa orðið til vegna framkvæmda fyrir stóriðju útlendinga.  Þetta getur skapað tekjur, en það er engin slík neyð á ferðinni að við þurfum að halda áfram á þeirri braut.  Því miður eru allt of margir blindaðir af þessari einu lausn, ef lausn skyldi kalla, og tilbúnir að falla fyrir vafasamri atvinnusköpun.

Orkufyrirtæki Íslendinga gætu svo sannarlega verið vel rekin, verið okkur til sóma og séð landsmönnum öllum fyrir nauðsynlegri orku án þess að stórspilla því sem okkur er kærast.  Höfum það hugfast áður en stór eða viðkvæm skref eru stigin sem verða ekki aftur tekin.  Það er ekki óeðlilegt og engar öfgar að hamra því. 

[Bergur Þorri Benjamínsson, 13.6.2008 kl. 11:59]

Sæll

Vildi varpa fram athugasemd sem þó tengist þessum pistli ekkert.

En hvað hefuru að segja um þetta  http://www.vegagerdin.is/framkvaemdir-og-vidhald/utbod/nidurstodur-utboda/nr/1849

?

[Rauða Ljónið, 13.6.2008 kl. 13:18]

Sæll Ómar.

Yfir 47 til 55% af verðmætum Áls er talið verða eftir í landinu  og skilar því umtalsverðu fjármagni til þjóðarbúsins. Áliðnaður á Íslandi sem atvinnugrein hefur um 40 ára skeið verið en stærsta lyftistöng í atvinnumálum lands og þjóðar og Hafnfirðinga svo ekki sé minnst á Austfirði.  Áliðnaðurinn hefur skilað inn í þjóðarbúið gríðarlegum verðmætum ekki bara í gjaldeyri og sköttum heldur einnig í þekkingu, hugbúnaði og vísindum. Orkugeirinn hefur blómstrað í kjölfar álbyltingarinnar á Íslandi. Kaupþing segir einnig að samkvæmt útreikningunum megi búast við að útflutningsverðmæti áls aukist úr rúmum 80 milljörðum króna í um 170 á nú verandi gengi 28.05.2008 milljarða á þessu ári og verði komið í um 180 milljarða á árinu 2009.                                                                                   Eftir í landinu árið 2008 um 65 milljarðar, árið 2009 áætlun 90 til 100 miljarða.Galdeyris tekjur áætlaðar Jan til Apríl    Ál 49.0%  Ath þessi tala mun hækka þegar líður á árið 2008 greiningadeildir spá að ál fari í lok árs 50 til 53-5 %Niðurskurður á þorskkvóta um þriðjung kemur hins vegar niður á útflutningnum og er reiknað með að kostnaður niðurskurðarins verði á bilinu 15 -20 milljarðar á ári.  Galdeyris tekjur áætlaðar 32% til 35-7 %Greiningardeild Kaupþings segir enn fremur að hagvöxtur næstu ára muni verða drifinn áfram af viðsnúningi í utanríkisviðskiptum þar sem álútflutningur muni aukast og innflutningur dragist saman í takt við minnkandi útgjöld þjóðarinnar.Heimsmarkaðsverð á áli hefur hækkað eftir að þessir útreikningar voru gerðir og er arðsemin nú 13.5%. Vegna hagstæðra samninga um raforkuverð sem er miðað við álverð nú er skortur á áli á álmörkuðum má ætla að heimsmarkaðsverð á áli fari hækkandi á miðju árinu (2008) fram til 2009 og hækka enn meir á næstu árum. Að þessu sögðu mun arðsemin af Kárahnjúkavirkjun aukast enn frekar og fara jafnvel upp í 15 til 17%. Menn geta svo deilt um hvort þetta sé viðunandi arðsemi ef menn vilja, virkjunin borgar sig upp á skemmri tíma en áætlanir gerðu ráð fyrir.

Kv. Sigurjón Vigfússon 

[[e-mail] (IP-tala skráð) 13.6.2008 kl. 20:51]

Sæll. 'Omar ekki vera svona  fanatískur ef við getum sellt raforku þá er  það gott.

[Sigurður Þórðarson, 13.6.2008 kl. 21:35]

Kristinn, það er vægast sagt ósanngjarnt að kenna umhverfisvinum um kvótakerfið sem er að sliga byggðirnar og notað er sem réttlæting fyrir mengandi stóriðju. Kannski þér stæði nær að spyrja flokksfélaga þína Hannes Hólmstein og fleiri um þetta mál þeir gangast stoltir við óskapnaðinum. Stærsta ógnin við lífið í hafinu er mengun. Órækasta dæmið um það eru frændur okkar Færeyingar sem lifa á sjávarfangi, til og með grind.  Óvíða er meira um díoxín, blý og kvikasilfur í fólki en einmitt þar. Minnst af menguninni í hafinu fer fram hér þess vegna eigum við Íslendingar svo mikið undir alþjóðlegum umhverfisvinum. Sigurjón, við erum að flytja út álíka mikla orku (í formi áls og járnblendis) og við flytjum inn í formi fljótandi orku. Munurinn er sá að orkan sem við kaupum er á heimsmarkaðsverði. Svo megum við heldur ekki gleyma að dollarinn hefur fallið. Annars væri gaman að vita hvert orkuverðið er?

[Ómar Ragnarsson, 14.6.2008 kl. 01:09]

Tvær tölur sem sýna að varlegt er að stimpla stóriðjuna inn sem aðalatvinnuveg þjóðarinnar eins og gert er í leiðara Morgublaðsins i dag. Álframleiðslan gefur nú um 3 prósent af þjóðarframleiðslunni og veitir innan við einu prósenti af vinnandi fólki í landinu vinnu.

[Rauða Ljónið, 14.6.2008 kl. 09:41]

Sæll. Ómar.

Greinaskrif bloog og fl, rugludallar.
Mér mislíkar alltaf þegar ég sé að verið er að mála skrattann á vegginn til þess að blekkja fólk til fylgis og segja því ósatt.                                                                                        Á sama hátt mislíkar mér þegar svokallaði sjálfskipa umhverfissinnar geysast fram á ritvöllinn til að afleiða fólk um umhverfimálum og þykjast hafa heiminn tekið með visku sinni, í stað þess að hlúa að náttúru landsins og lofthjúpi jarðar og verndun handa komandi kynslóðum og koma sönnum og réttum sjónarmiðum á framfæri . Í stað þess er ein þáttur að mestu tekinn úr samhengi til að afleiða þjóðina og blekkja.                                                                                                                         Á sama hátt finnst okkur mörgum nóg um niðskrif og fordóma um þá starfsmenn er vinna í orkugeiranum og stóriðju þar okkur er oft og tíðum líkt við Gyðinga og Múslíma af öfgahópum líkt og Nasistar gerðu á sínum tíma til að fylgi  við sjónarmið sitt.                                                                                                                              Við sem búum í þessu landi eigum að bindast höndum saman til að ná árangri í þessum málaflokki ekki fara þá leið sem svokallaði sjálfskipa umhverfissinnar hafa gert eins og brennt hefur við hjá t.d. hjá Láru Hönnu og því miður hjá þér.

      Gjaldeyris tekjur áætlaðar Jan til Apríl. Ál 49.0% Ath þessi tala mun hækka þegar líður á árið 2008 greiningadeildir spá að ál fari í lok árs 52 til 55%
Sjávarútvegur 43.4% Ath. verðmæti lækka þar sem fullvinnsla er að færist í auknu mæli erlendis. Ferðarmanna iðnaður er með um 7%. Ferðarmanna iðnaður er eins og all þjóð veit að hluta til svört atvinnustarsemi og kennitöluflakk.                                                UM 22.500 manns eiga nú afkomu sína undir orkugeiranum og stóriðju á Íslandi. Tuttugu og tvö þúsund og fimm hundruð manns.
Hvar skyldi allur þessi hópur 22.500 manna starfa? Hópurinn er í Ál geiranum Járn-blendinu, Landsvirkjun, Rei, Geysi Green, Orkuveitu Suðurnesja, Orkuveitu Reykjavíkur, Orkustofnum og fleiri fyrirtækjum og stofnunum sem öll fengu vítamínsprautu í kjölfar byggingar Álversins í Straumsvík.
Útflutningsverðmæti áls mun í fyrsta sinn fara fram úr verðmæti útfluttra sjávarafurða á þessu ári samkvæmt útreikningum greiningardeildar Kaupþings . Vitna ég í Kaupþing á vef Samorku, Samtaka orku- og veitufyrirtækja.
Kaupþing segir einnig að samkvæmt útreikningunum megi búast við að útflutningsverðmæti áls aukist úr rúmum 80 milljörðum króna í um 170 á nú verandi gengi 28.05.2008 milljarða á þessu ári og verði komið í um 180 milljarða á árinu 2009.
Niðurskurður á þorskkvóta um þriðjung kemur hins vegar niður á útflutningnum og er reiknað með að kostnaður niðurskurðarins verði á bilinu 15 -20 milljarðar á ári.
Landsvirkjun upplýsti að áætluð arðsemi af eiginfé í Kárahnjúkavirkjun sé 11,9% á ári. Var áður áætluð 12,5% en áætlunin var lækkuð þegar óvæntar aðstæður gerðu virkjunina heldur dýrari en talið var. Hvorugar tölurnar hafa verið neitt leyndarmál, enda eiga þær ekki að vera það. Þeir stjórnmálamenn sem mest beittu sér gegn Kárahnúkavirkjun og þeir hópar er hæst létu sögðu það bæði í riti og orðum að það yrði tap á þessari framkvæmd og sögðu meðal annars að allt færi til fjandans eldgos jarðskjálftar stíflan myndi bresta, arðsemin af virkjuninni yrði einungis 4 til 6 %.
Heimsmarkaðsverð á áli hefur hækkað eftir að þessir útreikningar voru gerðir og er arðsemin nú 13.5%. Vegna hagstæðra samninga um raforkuverð sem er miðað við álverð nú er skortur á áli á álmörkuðum má ætla að heimsmarkaðsverð á áli fari hækkandi á miðju árinu (2008) fram til 2009 og hækka enn meir á næstu árum. Að þessu sögðu mun arðsemin af Kárahnjúkavirkjun aukast enn frekar og fara jafnvel upp í 15 til 17%. Menn geta svo deilt um hvort þetta sé viðunandi arðsemi ef menn vilja, virkjunin borgar sig upp á skemmri tíma en áætlanir gerðu ráð fyrir.

Farþegaflug ferðamannaiðnaður og vöruflug, þ.e. flug frá og til Íslands og innanlands nemur um 4.2 milljónum tonna af CO2, sem er svipuð og losun, 16 álvera á CO2 eins og þau eru hér á landi. Hvert tonn af áli sem framleitt er á Íslandi eða 790 þúsund tonn með raforku úr vatnsorku í stað raforku úr jarðeldsneyti sparar andrúmsloftinu 13,2 tonn af koltvísýringi. ( 790 þúsund x 13,2 CO2 ) = 13.2 milljóna af CO2 sparnaður á hnattræna vísu.                                                                                                                        Stærsti mengunar valdurinn og versti er ferðarnanna iðnaður með losun upp á 4.2 milljónum tonna af CO2, sem er svipuð og sviðna jörð eftir átroðning skemmdir á gróðri tíndir ferðarmenn, útaf keyrslu ferðarmanna á hálendinu.
Verði framleiðsla á Íslandi komin í 1,0 milljón tonn á ári .Til þess þyrfti nálægt 16 TWh/a (terawattstundir á ári), reikað í orkuveri, t.d. 12 úr vatnsorku og 4 úr jarðhita. Orkulindir okkar ráða vel við það. Sú álvinnsla sparaði andrúmsloftinu 10.48 milljón tonn á ári hnattrænt borið saman við að álið fyrir utan þess sem kæmi til baka í sparnaði væri framleitt með rafmagni úr jarðeldsneyti sem losar 14,2 tonn CO2 á framleidd tonn af áli.
Og að 1,0 milljóna tonna álframleiðsla á Íslandi „sparaði andrúmsloftinu 13.2 milljón tonn á CO2 á ári.

Sparar 5-falda núverandi innanlandslosun á Íslandi og um 12% af núverandi losun í heiminum vegna raforkuvinnslu til álframleiðslu!”
Er eitthvað annað land í veröldinni sem getur sparað 5-falda losun sína hnattrænt á CO2 ?

Ísland er ekki eyland í umhverfismálum, Ísland á að taka þátt í því að spara CO2 á Hnattræna vísu.
Kv Góðar stundir en munum það að þessi heillræði skulu í hávegu höfð.                   

 Segðu fólki það sem það þegar veit og skilur og þér verður þakkað.

Segðu fólki það sem það ekki veit og skilur og þú verður fordæmdur. Lyginn getur ferðast um allan heiminn, á meðan sannleikurinn er að fara í skóna.                                                                                                                           Kv, með vinsemd Sigurjón Vigfússon

[Pétur Þorleifsson , 14.6.2008 kl. 10:30]

Alcoa og iðnaðarráðuneytið gáfu það út að 450 fengju vinnu risaálverinu fyrir austan. Hins vegar kom þessi setning fyrir :
"Talið er að hvert starf í áliðnaði skapi 2,5 afleidd störf." Ef við margföldum 450 með 2,5 kemur út 1125. Afleiddu störfin áttu að verða 300 fyrir austan. Varla eru afleiddu störfin í Reykjavík þá 825 vegna Fjarðaáls ? Nei, þetta eru væntanlega störf í úrvinnsluiðnaði í útlöndum.

Í stóriðjuverunum vinna u.þ.b. 1500 manns. Manni dettur í hug að sú tala sé margfölduð með 2,5 afleiddum störfum og svo margfaldað með 6 til að fá út töluna 22.500 eða hvernig er sú tala annars fengin og af hverju er bara talað um afleidd störf þegar stóriðja er annars vegar ? 

[Rauða Ljónið, 14.6.2008 kl. 12:16]

Sæll, Pétur hér er um að ræða 22.500 í orkugeiranum og stóriðju ekki bara í stóriðju skoðaðu málið betur, ekki einfalda hlutina, það koma t,d fleiri að eini farþegaflugvél en flugáhöfn.

Kv. SIgurjón Vigfússon

[Sævar Helgason, 14.6.2008 kl. 17:16]

Öll störf skapa afleidd störf í nútímasamfélagi - áliðnaður er það ekki undantekning.

Nú er álverð í hæstuhæðum - hvaða áhrif dýrtíð í jarðefnaeldsneytinu hefur á alla flutninga á hráefni og vinnslu þess og framleiðslu fartækja t.d. -kemur til með að draga saman í áliðnaði ?  Nú eru miklir óvissu tímar. 

Fyrstu 20 ár álversins í Straumsvík var reksturinn yfirleitt með tapi og álverð mjög lágt . Þá voru erfiðir tímar við rekstur álvera svona almennt.

Við eigum að varast að setja öll okkar orkuegg í sömu körfuna - álverakörfuna. Fyrir svona lítið þjóðfélag er 1 milljón tonna/ári af framleiðslu áls orðið fullmikið. 

Brýnt er fyrir okkur að dreifa áhættunni og auka fjölbreyttni. 

[Rauða Ljónið, 14.6.2008 kl. 17:54]

Sæll. Sævar.

Ég man eftir manni sem sagði á sínum tíma við Rannveigu Rist og aðra yfirmenn sína að Álið væri málið og myndi skila þjóðarbúinu á ómældri hagsæld.

En nú vil snúa sér nú að Kaffi Tár.

Gjaldeyris tekjur áætlaðar Jan til Apríl. Ál 49.0% Ath þessi tala mun hækka þegar líður á árið 2008 greiningadeildir spá að ál fari í lok árs 52 til 55%
Sjávarútvegur 43.4% Ath. verðmæti lækka þar sem fullvinnsla er að færist í auknu mæli erlendis. Ferðarmanna iðnaður er með um 7%.

Ferðarmanna iðnaður er eins og all þjóð veit að hluta til svört atvinnustarsemi og kennitöluflakk. að útflutningsverðmæti áls aukist úr rúmum 80 milljörðum króna í um 170 á nú verandi gengi 28.05.2008 milljarða á þessu ári og verði komið í um 180 milljarða á árinu 2009.          

Eftir í landinu árið 2008 um 65 milljarðar, árið 2009 áætlun 90 til 100 miljarða.

Hvað skilar Kaffi Tár inn í þjóðarbúið.               

      Það er líka gott að lesa þessa tvo línka 1 , 2..

       Kv. Sigurjón Vigfússon

[Sævar Helgason, 14.6.2008 kl. 18:56]

Það er mjög athyglisvert Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins fyrir sunnudaginn 15.júní 2008 og leiðarinn, jafnframt.  Ekki neinar smá hugleiðngar um næstu framtíð okkar Íslendinga í orku og samgöngumálum.

[Guðbjörn Guðbjörnsson, 17.6.2008 kl. 13:21]

Sæll Sævar

Já, ég var ánægður með Reykjavíkurbréfið og leiðarann og ég vil lestar - helst um land allt - og ég vil endilega fara út í framleiða eldsneyti á bílaflotann hérna heima.

En ég er samt stóriðjusinni.

Ég vil einnig að aðrir atvinnuvegir en stóriðjan blómstri, t.d. hátækniiðnaðurinn og ferðaiðnaðurinn.

En ég er samt stóriðjusinni.

Staðreynd er hins vegar að ferðaiðnaðurinn og hátækniiðnaðurinn munu aldrei hafa þau áhrif, sem eitt stórt álver hafði á austurlandi eða mun hafa á Húsavík á Reykjanesi. Marel mun aldrei byggja verksmiðju á Húsavík og De Code hefði aldrei sett höfuðstöðvar sínar á Reyðafjörð! Verið raunsæ! Annaðhvort færum við allt fólk á Íslandi á 3-4 staði og myndum þar kjarna eða við grípum til sértækra að gera, sem virka, til að halda landinu í byggð! Fólk þarf ekki bara vinnu á sumrin, heldur atvinnuöryggi allt árið um kring og helst áratugum saman og það hafa álverin hér á landi tryggt. Ef þið trúið mér ekki spyrjið starfsfólkið í Straumsvík og upp á Skaga.

Ég tel að allar þessar atvinnugreinar geti lifað saman í sátt og samlyndi, nákvæmlega eins og ég tel að sjálfbærar hval- og fiskveiðar geti lifað hlið við hlið á ferðamannaiðnaðinum.

Það er engin mótsögn falin í þessu öllu saman og fólk á ekki að sjá þetta svona:

SVART / HVÍTT

Mér finnst að við Íslendingar ættum einu sinni að reyna að vera pínulítið raunsæ!

Hér á norðurhjara vex varla stingandi strá, við höfum hvorki olíu, málma eða önnur hráefni í jörðu, sem við getum nýtt og fiskurinn er að verða búinn! Við höfum hins vegar orku í ómældu magni, sem óraunsætt er að selja í gegnum streng til Evrópu, auk þess sem það skaffaði okkur engin atvinnutækifæri.

Ég veit ekki hvað er svona flókið við þetta mál - bara hreinlega skil það ekki!