Frysting næstu árin mikilvægt atriði.

Eitt mikilvægasta atriði samninganna um Icesafe reikninga er það að ekki verði um neinar afborganir að ræða næstu árin. Málið er þannig vaxið að það tekur tíma að vinna að skilningi viðsemjenda okkar á aðstæðum okkar og þessi næstu ár er mikilvægt að nýta af alefli til þess.

Samningarnir núna eru mikilvægt skref en alls ekki lokaskrefið því að nú verður að nota næstu ár ötullega til að ná sem mestu út úr eignum Landsbankans jafnframt því sem nágrannaþjóðum okkar verði gerð grein fyrir því að ósanngjarnt er að ætlast til þess að Íslendingar einir berði byrðar af því sem úrskeiðis fór undir verndarvæng sameiginlegs evrópsks fjármálakerfis.

Það eru til fjölmörg dæmi um að endursamið hafi verið um svipuð málefni.

Samningarnir eru mikilvægir til að endurheimta traust og orðstír okkar en hins vegar verður að kynna málstað okkar betur erlendis og fá viðsemjendur okkar til sýna sanngirni og raunsæi.

Þegar niðurstaðan af sölu eigna Landsbankans liggur fyrir sést hver lokastaðan verður og þá verður að meta málið í ljósi þess og endursemja ef augljós þörf er á því.

Gengið frá samkomulaginu í gærkvöldi

Athugasemdir

[Skúli Víkingsson, 6.6.2009 kl. 12:04]

Það er verið að ganga frá samningi núna, Ómar, ekki einhvern tíma seinna. Ef íslenzk stjórnvöld samþykkja 600 milljarða á 5% vöxtum þá stendur það. Þessum vinaþjóðum okkar er sléttsama þótt það þýði fátæktarfangelsi fyrir Íslendinga um ókomna tíð. Íslenzkri ríkisstjórn ætti hins vegar ekki að vera sama. Það fæst ekki upplýst hvað búið er að skuldbinda okkur fyrir, ekki heldur hvaða rök liggja til þess að við eigum að taka á okkur skuldbindingar netbanka sem starfaði í Bretlandi og Hollandi. Banka sem einu sinni var í eigu ríkisins en var á þeim tíma einkaeign, okkur óviðkomandi að því bezt verður séð

[Jón Steinar Ragnarsson, 6.6.2009 kl. 12:08]

Ómar þessi agalega þægilegi gálgafrestur þýðir að lánið stendur í 1000 milljörðum þegar byrjað verður að borga af því. Það eru um 8 kárahnúkavirkjanir.  Þaðan í frá þarf hvert mannsbarn út með 1 milljón á ári í 8 ár til að greiða þetta upp. Á sama tíma erum við að borga samskonar klafa frá AGS. 

Það er ein leið út úr þessu, og það er að segja nei. við borgum ekki, af því að við getum það ekki. Engri þjóð dytti í hug að greiða þetta nema okkur. Þetta er kúgun og það er verið að fallast á hana af því að Samfó vill fullna draum Baugsveldisins og Kleptocratanna um inngöngu í EU. Ekkert annað.

Skoðaðu þetta reiknisdæmi og reiknaðu inn fjöldagjaldþrotin, landflóttann, hrynjandi landsframleiðslu og bullandi verðbólgu. Ég botna ekki í þér að lít á þetta sem valkost eitt einasta augnablik.

[Kjarri (IP-tala skráð) 6.6.2009 kl. 12:48]

Það er eitt atriði sem mig langar aðeins að varpa fram. Það er þannig að á bloggsíðunum að þá skiftist fólk í tvær fylkingar. Sumir segja að þetta sé æðislegur samningur og muni bjarga öllu og síðan aðrir sem hrópa "ranglæti" (og auðvitað réttilega). 

Það er eitt að reyna að standa við okkar (eða þeirra "óreiðumannanna") og hella okkur í ómældar skuldir sem sumir segja að við ráðum ekki við. 

Hitt er að neita að borga! Hvað gerist þá?? Hvernig munum við eiga heima í hinum alþjólega heimi. Hvernig komum við okkar vörum á markað og hvaða "viðskiptavild" munum við hafa þar. Munum við verða útilokuð að einhverju leiti?? Munum við lenda í einhverskonar Kubverskri aðstöðu með fátækt og útilokuð frá öllu?? (auðvitað munum við líka uppskera fátækt ef við borgum. Spurningin er bara hvor fátæktin er betri). 

Ég tek það fram að ég er ekki með þessu að skipa mér á bekk með annarri fylkinguni. Mér fynst hins vegar rétt að spurja um þetta atriði áður en ég átta mig á hvort þessi samningur sé skárri kosturin af tveim íllum eða ekki. 

Kveðja Kjarri.

[Jón Steinar Ragnarsson, 6.6.2009 kl. 13:31]

Kjarri: Það er ekki bara að það er engin leið að borga, það er hvernig að því er staðið. Evrópubandalagið setur Samfó stólinn fyrir dyrnar um viðræður, ef við semjum ekki og AGS neitar að afgreiða 2. hluta lánsins til okkar ef við göngum ekki að þessum ofurkjörum. Semjið eða sveltið.

Það hafa margar þjóðir neitað að borga erlendar skuldir og þar eru ekki bara lönd eins og Argentína og aðrar undirokaðar þjóðir, heldur líka Bretar, Þjóðverjar Ameríkanar og fleiri. Fáar þjóðir skulda raunar meira en þær og ætlunin er ekki að borga.

Þetta er einelti og níðingsháttur, þar sem stigið er á hálls liggjandi þjóðar.  Ábyrgðin lá ekki öll hjá okkur í þessu og aldrei var reynt á það. Þökk sé Samfó. Búið var að gera eignarnám fyrir þessu strax í upphafi hruns með hryðjuverkalögum, svo lagalega séð ætti þessu að vera lokið.

Ég segi ekki borga. Það getur ekki orðið verra en að borga. Ekki nokkur leið. 

[Sævar Helgason, 6.6.2009 kl. 13:33]

Mikil er ábyrgð þeirra sem komu þjóðinni í þessa stöðu. Nú skammast margir út í ríkisstjórnina fyrir að leiða mál til lykta með sem skaplegustum hætti sem mögulegur er í stöðunni.

Margir vilja að við borgum ekki eða tökum enga ábyrgð á þessu IceSave reikningum. En þeir eru með ríkisábyrgð okkar . Og að neita að borga og standa við það - hvað þýðir það ? Útskrúfun úr samfélagi þjóðanna- ein og sér hér norður í ballarhafi- er fók reiðubúið að fara aftur á miðaldir í lífskjörum - áratugum saman ?

Ríkisstjórnir Sjálfstæðisflokks og Framsóknar sem  gáfu vildavinum bankana sem síðan breyttu þeim og öllu hagkerfi íslendinga í einn allherjar vogunasjóð- sem síðan hrundi með þessum skelfilegu afleiðingum fyrir þjóðina- þeirra ábyrgð er gríðarleg. Hvar er þetta fólk nú. Er það í grátkórnum vegna IceSave reikninganna ?

[Jón Steinar Ragnarsson, 6.6.2009 kl. 13:34]

Það er svo logið blákalt að okkur í tengslum við þetta. Það eru engar eignir í bönkunum, sem geta gengið upp í þetta. Það er haugalygi.

[Jón Steinar Ragnarsson, 6.6.2009 kl. 13:36]

Það eru aðrir kröfuhafar sem ganga fyrir um þær eignir. Og það á spottprís. Það er meðvitað veriða ð leggja landið í rúst.

[Þorsteinn Briem, 6.6.2009 kl. 14:02]

Vont er þeirra hallæri en verra er þeirra góðæri.

Þið hafið ekki gott af því að eiga peninga, eins og dæmin sanna, strákar mínir.

Farið því út að sleikja sólskinið og grillið bæði kvelds og morgna.

[Ómar Ragnarsson, 6.6.2009 kl. 21:58]

Engum getur dottið í hug að þetta sé "æðislega góður samningur." Þetta er erfiður samningur, rétt eins og samningarnir í lok þorskastríðanna vegna 12 mílna og 50 mílna voru.

Í bæði skipti vannst tími til að undirbúa næsta skref og næstu útfærslu. Svipað gæti gerst þá og kom upp 1972 þegar breyttar forsendur og staða gerðu okkur kleift að sækja fram með sanngjarnar kröfur.

Að því verður að vinna.