Skildi varla helminginn á fyrsta fundinum.

Davíð Oddsson hefur sjálfur sagt frá því að hann hafi varla skilið vel nema helminginn af þeim hugtökum, sem notuð voru á fyrsta fundinum sem hann sat með undirmönnum sínum þegar hann tók við embætti Seðlabankastjóra.

Davíð er að vísu skarpgreindur og snjall maður, afburðamaður á marga lund og manna fljótastur að setja sig inn í hluti og greina aðalatriðin frá aukaatriðunum. Hann hafði auk þess mikla pólitíska reynslu sem tengdist efnahagsmálum.

En engin von var til þess að hann gæti bætt sér það upp að hafa ekki að baki margra ára sérfræðinám í háskóla auk viðamikillar beinnar reynslu af því að beita hinni áunnu þekkingu.

Mér dettur í hug hliðstæða af sviði sem ég þekki nokkuð vel.

Setjum sem svo að maður, sem hefði rekið flugfélag um árabil yrði skipaður yfirflugstjóri félagsins, án þess að hafa að baki það sérhæfða nám og reynslu sem til þess þarf að stjórna flugvél.

Þótt reynsla hans af rekstri mismunandi félaga og allmikil þekking á flugvélum, eiginleikum þeirra og getu, hefði fylgt starfi hans hjá flugfélaginu, myndi engum detta í hug að setja hann í flugstjórasæti til að fljúga flugvél. 

Gallinn við Seðlabankastjórnina hefur verið sá í mörg ár að stjórnmálamenn hafa verið settir þar í æðstu stjórnunarstöður og var komin á það hefð.

Nú er það svo að fyrirrennarar Davíðs svo sem Birgir Ísleifur Gunnarsson og Steingrímur Hermannsson voru skynsamir menn og varkárir og fóru því gætilega í hvívetna í beitingu valds síns. 

Þeir gættu sín á því að fara ekki út fyrir takmörk sín heldur treystu góðum sérfræðingum og ráðgjöfum og forðuðust þannig mistök sem skortur á þekkingu gæti skapað.

Davíð hefur hins vegar aldrei verið þeirrar gerðar. Hann er þekktur fyrir að ganga þannig að öllum störfum sínum að sinna þeim af alefli, ráða sem mestu og fara fremstur í flokki.

Smám saman myndast í kringum slíka menn hirð undirmanna sem gefast upp á að andmæla foringjanum.

Við þekkjum hliðstæður úr hernaðarsögunni þótt persónurnar úr henni séu að öðru leyti ósambærilegir við Davíð. 

Þeir stjórnmálaforingjar liðinnar aldar sem töldu sig fædda hernaðarsnillinga gerðu oft hin verstu mistök sem æðstu yfirnenn herafla landa sinna, þótt stundum hefði þeim gengið svo vel á köflum, að þeir töldu það til merkis um snilligáfu sína á hernaðarsviðinu.

Þeir völtuðu ítrekað yfir undirmenn sína, sem vissu betur og reyndu að koma í veg fyrir mistökin sem urðu bæði stór og mikil og eyðilögðu það sem vel gekk.  

Segir Davíð hafa skort sérfræðiþekkingu

Athugasemdir

[Hrannar Baldursson, 9.8.2009 kl. 22:22]

Þú hefðir mátt halda áfram með flugstjóralíkinguna, þó að hernaðarsnilldin hitti reyndar beint í mark. Hugsaðu þér flugstjóra sem er farinn að treysta það vel á eigin snilligáfu að hann er hættur að nota mælaborðið, hlusta á flugmálayfirvöld og taka tillit til þeirra sem fljúga með honum.

Það er einmitt þegar fólk fer að treysta á eigið innsæi umfram rök og þekkingu sem hlutirnir fara að skolast til, einmitt vegna okkar eigin ófullkomleika.

[Rómverji (IP-tala skráð) 9.8.2009 kl. 22:30]

Snilligáfa Davíðs Oddssonar? Kanntu annan? Meðalmennskan geislar af manninum. Óhapp í mannlegu samfélagi. Ekki það fyrsta í veraldarsögunni.

Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá. 

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 9.8.2009 kl. 23:04]

Nokkuð snjöll samlíking.

[Óskar Þorkelsson, 9.8.2009 kl. 23:54]

annað gott dæmi úr heimssögunni.. Adolf Hitler.  enginn þorði að andmæla honum.. ekki einu sinni Himmler.  hvernig endaði það dæmi aftur ?

[Guðmundur Jónsson, 9.8.2009 kl. 23:56]

Fór Davíð einhvertíman gegn stefnu Bankastjórnarinnar eða pengaráðsins eða hvað það nú hét í þá tíð ?

[B.N. (IP-tala skráð) 10.8.2009 kl. 00:22]

Anna Silbert ætti að koma með álit á íslenska kvótakerfinu sem hannað var af hagfræðingum í Háskólanum hér á landi og ef hún aðstoð þá get ég hjálpað henni fyrir enga greiðlu. Takið eftir að hér er verið að tala um undirstöðuna í íslensku hagkerfi.

                                 Íslenska þjóðin í álögum kvótans
Í Fréttablaðinu dagana 9. til 12. des. 2004 var fjallað um kvótakerfið undir yfirskriftinni ,,Kvóti í 20 ár.”
Í umfjöllun blaðsins mátti sjá að flestir þeir sem tjáðu sig um málið hafa komið í gegnum tíðina að mótun kvótakerfisins og eiga jafnvel hagmuna að gæta eins og t.d. hæstvirtur forsætisráðherra Halldór Ásgrímsson sem er nú í forsvari fyrir kvóta sem honum er úthlutað af íslenska ríkinu ár hvert. Hlutdeild hans er mæld í tugum milljóna króna sé verðmatið látið ráða sem útgerðarmenn hafa komið á sín á milli og bankar taka svo gilt eins og hvert annað veð. Kvótinn hækkar svo í verði samkvæmt veð-og lánsþörfinni sem þessir aðilar telja að sé viðunandi til að sýna stöðugleika í reksrinum. Og samhliða því skapast möguleiki á að skammta sér fé út úr greininni og skuldir útgerðarinnar hækka og reksturinn verður sífellt erfiðari. Það orkar tvímælis að sjá sitandi forsætisráðherra í slíkri stöðu og þurfa jafnframt að vera með forræðið yfir nytjastofnum á Íslandsmiðum sem er sameign íslensku þjóðarinar eins og kemur fram í fyrstu grein laganna um stjórn fiskveiða. Undirritaður skrifaði grein í Fréttablaðið 9.des 2004 sem hét ,,Braskið með kvótan heldur áfram.” Þar mátti sjá að þorsktonnið í litla kerfinu var þá á 750.000,- krónur og 1250.000,- krónur í því stóra. Hálfu ári eftir að grein þessi var skrifuð er verðgildi framsals á einu tonni af þorskkvóta nú metið á 1 milljón króna í litla kerfinu en 1.5 milljón króna í því stóra. Úthlutaðar þorskveiðiheimildir á þessu fiskveiðaári eru 209 þúsund tonn og því hægt að sjá að verðgildi þessara veiðiheimilda hafa hækkað á sex mánuðum um rúma 52 milljarða króna. Aðrar veiðiheimildir í öðrum tegundum má áætla að séu til samans annað eins. Þetta hefur sömu virkni eins og peningafalsanir á efnahagslífið enda má sjá að erlendar skuldir eru komnar í 200% af vergri landsframleiðslu. Hér er ef til vill lausnin komin hvers vegna stórar gengisfellingar hafa ekki orðið ennþá síðan þetta kerfi var styrkt með lögum um stjórn fiskveiða nr.38 1990 og útskýrir hvers vegna sjávarútvegurinn hafi ekki þurft á gengisfellingum að halda þetta tímabil þrátt fyrir allt of hátt gengi krónunnar fyrir sjálfbæran rekstur. Hágengisnefnd sjávarútvegsráðherra virðist hafa fengið það verkefni að dreifa athyglinni frá vandanum og styrkja trúverðuleika þessa kerfis til að fá þjóðarsálina til að trúa því að sjávarútvegurinn sé nú hættur að skipta máli og þá væntanlega til að réttlæta það að hleypa erlendum aðilum inn í greinina. Ráðherra þessa málaflokks segir það koma sér á óvart hversu sterkur íslenski sjávarútvegurinn sé í heild sinni eftir að hafa lesið nefndarálitið. Ég fullyrði að þetta á ekki við landvinnsluna því hún fær ekki úthlutaðan kvóta til að búa til fjármagn úr. Tölur Hagstofu Íslands sýna að útflutningsverðmæti sjávarafurða nemur yfir 60% af verðmæti vöruútflutnings landsmanna. Undirritaður óskar eftir að hagfræðingar stígi nú fram á ritvöllinn og útskýri fyrir þjóðinni hvað sé að gerast og hvað sé framundan.

Baldvin Nielsen,Reykjanesbæ.

Grein þessi birtist í Fréttablaðinu 19. maí 2005

 

Íslenska þjóðin í álögum kvótans II

Mörg sjávarútvegsfyrirtæki hér á landi eru að sligast undan háu gengi krónunnar.

Þegar leið fannst til að framleiða peninga án þess að sækja út á miðin snérist margt í andhverfu sína og milljarðarnir urðu til án þess að innistæða væri fyrir hendi með braski á sértækum úthlutuðum nýtingarétti til útgerða til veiða úr auðlind þjóðarinnar.

Skelfilegt er að undirstaða velferðar heillar þjóðar treystir sér ekki til að stunda sjálfbærar veiðar án ávinnings kvótabrasksins. Í grein eftir undirritaðan með sömu fyrirsögn sem birtist í Fréttablaðinu 19. maí sl. er fullyrt m.a. að þetta ætti ekki við um landvinnsluna því hún fengi ekki úthlutaðan kvóta til að búa til fjármagn úr.

Sjávarútvegsgreinarnar fá því minna fyrir framleiðslu sína og lánsfjárþörfin verður sífellt meiri sem þýðir enn hærri vaxtakostnað sem er þó nógur fyrir. Vextir hér á landi eru miklu hærri en erlendis og því versnar samkeppnisstaðan stöðugt okkur í óhag.
Þar að auki þarf íslenskur útflutningur að búa við verðtryggingu sem gerir allar rekstraráætlanir, ómarkvissari.

Það er ekki skrýtið að fyrirtæki í þeim löndum sem við viljum gjarnan bera okkur saman við geti borgað allt að því helmingi hærri laun á tímann fyrir verkamann í dagvinnu. Þýða ekki betri laun hærri tekjur fyrir ríkið til að ráðstafa í góð málefni?
Rækjuvinnslur og landvinnslur á bolfiski leggja upp laupana hver á fætur annarri.

Þetta sanna nýjustu dæmin í þessum geira t.d. á Húsavík, Súðavík, Stykkishólmi og Akureyri svo mjög að ekki verður við unað.
Og að halda því fram að betur hafi tekist til í Reykjanesbæ, Sandgerði, Bíldudal, Ísafirði, Stöðvarfirði, Þorlákshöfn, Vestmannaeyjum, vikurnar þar á undan, væri hrein hræsni eða firra.
Fólkið stendur eftir agndofa og leitar eftir bjartsýnisgírnum og margir taka á það ráð að flytja til höfuðborgarsvæðisins og nágrenni þess því þar er mikil uppbygging á íbúðarhúsnæði og þjónustu. Í örvætingu sinni, leitandi að betri lífsafkomu, horfir það í forundran til stjórnarliða sem tala um góðæri, vinsælt orð á Davíðs-tímabilinu og hefur lærisveinn hans, Geir Haarde, viljað eins og flokksmenn hans í Sjálfstæðisflokknum að vaxtabætur yrðu aflagðar sem tryggði að tugir þúsunda heimila færu í gjaldþrot.

Verðtryggingin er nú farin að sanna gildi sitt fyrir bankana eins og íbúakaupendur sáu á nýjasta greiðluseðli íbúalána en þar má sjá að verðbætur hafa hækkað um tugir og jafnvel hundruð þúsunda króna á milli mánaða vegna verðbólgunnar.

Ráðamenn og bankar benda á eignabóluna sér til varnar, hækkun íbúðarhúsnæðis undanfarið en minnast ekki á alla milljarðana sem framleiddir voru í gegnum kvótabraskið inn í hagkerfið án þess að innstæða væri fyrir því.

Þess vegna er mikil undirliggjandi verðbólga sem almenningur á nú að greiða fyrir.

Ný könnun Gallups á fylgi Sjálfstæðisflokksins sýnir að margir láta blekkjast. Hann mælist með 44% fylgi en svarshlutfallið var þó aðeins 62% sem gerir þetta ekki að marktækri könnun en sýnir að fleiri hafi varann á þegar Sjálfstæðisflokkurinn er annars vegar.

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ

Grein þessi birtist í Fréttablaðinu í okt. 2005.

[B.N. (IP-tala skráð) 10.8.2009 kl. 20:31]

Í kvöldfréttum hjá Ruv var frétt sem átti að vera jákvæð fyrir leigubraskið á fiskikvótanum þar kom m.a. rök að það væri vöntun á leigukvóta sem væri ekki gott því það væru há verð og það gengi vel að selja fiskinn.

Þegar umræðan fór í gang ekki fyrir löngu um að það stæði til að búa til kerfi sem opnaði aðeins gluggann í fiskveiðastjórnunni með því að koma af stað svokölluðum strandveiðiflota fengu ákveðir hagsmunaaðilar að tjá sig mjög í ruv að þetta væri ótækt og það væri ekki okkur í hag að auka framboð á fiski um þessar mundir voru ein rökin sem dæmi því það lækkaði verðið og það væri nógu erfitt að selja fiskinn og ég veit ekki hvað.

Afhverju fá þessir aðilar svona mikið plás hjá Ruv til að vegsama kvótabrakskerfið sitt leið og þeim finst að sér sótt? Mitt svar er að Ruv sér um að reka áróður fyrir kvótabrakskerfinu.

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ

[B.N. (IP-tala skráð) 10.8.2009 kl. 21:23]

Vísir, 10. ágú. 2009 19:12

Leigukvótaviðskipti með allra minnsta móti

Á veiðum.

Ingimar Karl Helgason skrifar:

,,Viðskipti með leigukvóta eru með allra minnsta móti, jafnvel miðað við árstíma, segir kvótamiðlari. Hann telur meðal annars að frysting lána hjá útgerðum skýri lítil viðskipti. Landssamband íslenskra útvegsmanna telur að einnig verði erfitt að fá leigukvóta á nýju fiskveiðiári.

Lítið sem ekkert framboð hefur verið á fiskveiðikvóta til leigu undanfarna tvo mánuði, samkvæmt upplýsingum frá Landssambandi íslenskra útvegsmanna. Menn telji jafnframt að einnig verði erfitt að fá leigukvóta eftir að nýtt fiskveiðiár hefst um mánaðamótin.

Vilhjálmur Ólafsson, kvótamiðlari, segir viðskipti með leigukvóta vera með allra minnsta móti.

Vilhjálmur nefnir rýmri reglur um geymslu kvóta milli fiskveiðiára. Neikvæð umræða um kvótaleigu hafi einnig áhrif. Einnig hafi veiðar gengið vel og kvótinn nú sé meira eða minna búinn.

Hann segir kvótaskort hafa ýmsar afleiðingar''

Þessi frétt var í kvöld á Stöð2 en ekki á ruv eins og ég sagði hérna fyrir ofan og er hún líka  komin á visi.is Þeir hjá Ruv voru sem sagt ekki með áróður í kvöld fyrir braskinu í þetta sinn. Ég skora á Ruv og stöð2 að taka viðtal við Sigurð Á. Jónsson sem flúði til Danmerkur á sínum tíma eftir að hafa verið útgerðarmaður hér á landi í áratugi. Það væri líka gott ef  fjölmiðlar tækju viðtal við félaga hans sem hefur verið leiguliði hér á landi í allmörg ár. Hann trúði að þetta óréttlæti myndi enda en árin liðu og hann festist í vítahring kvótabraksins.

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ