"Það blæðir aldrei inn á neitt..."

Eitt af því sem menn blésu upp eins og sápukúlu í töfrabrögðum "gróðærisins" nefndist viðskiptavild. 

Þetta var gert aftur og aftur í kaupum skyldra félaga hvert í öðru og verslun með kennitölur.  

Upphæðirnar gátu skipt tugum milljarða og orðið í lokin að heildarupphæðum upp á hundruð milljarða.

Hrun Kaupþings eitt og sér og það tjón í viðskiptavild sem íslenska þjóðin hefur orðið fyrir af þess völdum má því vafalaust reikna upp á hundruð milljarða og þeir sem þessu hruni ollu skulda því þjóðinni afsökunarbeiðni að mínum dómi.

Íslenskur almenningur og fyrirtæki verða áþreifanlega vör við þetta tjón daglega í erfiðleikum og samdrætti sem þetta hrun olli. 

Tjón margra einstaklinga getur hins vegar ekki talist raunverulegt þegar um er að ræða fé, sem í raun var aldrei til heldur spólað upp með viðskiptabrellum. Það virðist Hreiðar Már Sigurðsson ekki skilja þegar hann grætur sitt mikla peningalega tap. 

Ég skal nefna dæmi. Einstaklingur leitaði til mín í öngum sínum og kvað öllu vera lokið hjá sér, hann hefði tapað 20 milljónum króna í hruninu, konan væri að fara frá honum og hann á barmi sjálfsmorðs. Hvort ég gæti ráðlagt honum eitthvað. 

Ég bað hann um nánari útlistun á þessu og gat togað upp úr honum að árið 2000 hefði hann átt átta milljónir króna, sem hann hefði síðan getað látið ávaxta sig með áhættufjárfestingu upp í 30 milljónir króna. Í hruninu hefðu síðan 20 milljónir brunnið upp.

"Þú átt sem sagt tíu milljónir eftir? " spurði ég. "Já," sagði hann, "en ég er að missa stóra húsið og flotta bílinn okkar því ég ræð ekki við að eiga þessar dýru eignir ."

"Voruð þið mjög óhamingjusöm árið 2000? og höfðuð það skítt þá?" spurði ég. "Hafði konan þín nokkuð í huga að skilja við þig þá? "

"Nei," svaraði hann, "en þetta er samt svo gríðarleggt áfall og álitshnekkir fyrir mig að ég get ekki litið framan í hana eða nokkurn mann."

"Þá get ég lítið ráðlagt þér," sagði ég, "fyrst þið takið þessu svona. Kannski hefði verið skást ef þið hefðuð ekki átt neitt fyrir hrun. Þá gætuð þið sagt eins og ég, aðspurð um það hvernig hrunið hafi leikið ykkur: Ég átti ekki neitt fyrir og held mestu af því eftir."

Þetta minnir mig á kerksnis- og hálfkæringsvísu eftir Stefán heitinn Jónsson fréttamann, þegar hann baðst undan því að gera vísu um það atvik að einn samstarfsmanna hans hefði dottið af hestbaki og það hefði blætt inn á heilann á honum.

"Einhvern tíma hefur þú nú gert vísu af minna tilefni" sögðu starfsfélagarnir við Stefán.

"Æi, jæja," sagði Stefán þegar hann ítrekaði tregðu sína við að yrkja um þetta með eftirfarandi vísu:

 

Um slysið þetta aðeins eitt   /

ég yrkja vil:  /  

Það blæðir aldrei inn á neitt  /

sem ekki er til.     

  

Spurningin er nefnilega: Voru auðæfin hans Hreiðars Más, sem hann grætur að hafa tapað, nokkurn tíma raunverulega til ?  

Annarra að biðjast afsökunar

Athugasemdir

[Guðrún (IP-tala skráð) 20.8.2009 kl. 11:07]

Mér ofbauð eiginlega þegar Hreiðar byrjaði að tala um þessar 1500 milljónir sem hann hefði "tapað" í hruninu. Þetta voru eins og þú segir ekki alvöru peningar heldur bara loft - hann fékk hlutabréf án þess að borga fyrir þau krónu, miðar við hæsta gengi á þeim og segist hafa tapað stórfé. Þessi yfirlýsing hans er hrein og klár móðgun við almenning í landinu sem hefur tapað háum upphæðum - ekki lofti, heldur raunverulegum peningum.

 Afsakaðu Hreiðar en ég get nú bara ekki fundið til með þér hvað þetta varðar. Hins vegar dauðvorkenni ég þér að vera svona siðblindur og kunna ekki að skammast þín. Flest börn læra muninn á réttu og röngu á leikskólaaldrinum, læra að skammast sín og biðjast fyrirgefningar ... það virðist hafa farist fyrir hjá Hreiðari.

[Einar Björn Bjarnason, 20.8.2009 kl. 12:34]

Síðan má ekki líta hjá því, að stefna KB að láta starfsmenn kaupa hluti sem KB lánaði fyrir, má skoðast sem "market manipulation".

En, um svo gríðarlegar upphæðir var að ræða, að borðleggjandi er að þær höfðu áhrif á verð hlutabréfa í bankanum.

Fyrir þetta, gæti maðurinn fengið fangelsisdóm, að bera ábyrgð á því að stjórnendur bankans, ákváður að gera þetta.

----------------------------------------

Hinir bankarnir spiluðu einnig þennan leik.

------------------------------------------

Þ.s. hann sá að þessu, var að starfsmennirnir höfðu lent í persónulega tapi.

Hann virtist ekki að öðru leiti hafa séð neinn syðferðislegan ágalla.

Kv

[Jón Bragi Sigurðsson, 20.8.2009 kl. 13:59]

Já og svo laug hann tví blákalt ad allt vaeri og hefdi alltaf verid í fína standi hjá Kaupthingi erlendis og nefndi m.a. Svítjód í thví sambandi.

Sannleikurinn er hins vegar sá ad saenskir skattgreidendur thurftu ad henda 5 milljördum SEK í Kaupthing sídastlidid haust til thess ad bjarga sparendum frá tjóni.