Löngu tímabært.

Það er löngu tímabært að bæta merkingar vega á Íslandi. Fyrir nokkrum árum var einkum pottur brotinn á þremur sviðum.

 

1.

Merkingar vegna vegaframkvæmda. Á þessu hefur verið sérstaklega mikill brestur um allt land.

Síðast bloggaði ég um það þegar verktaki við nýjan veg sunnan við Bifröst breytti ekkert 30 km hámarkshraðamerkingum um helgar þótt vegurinn væri þá beinn og breiður og engar framkvæmdir eða vinnuvélar í gangi. Þetta skapaði óvissu og hættu. 

Meðan ég var fréttamaður fjallaði ég nokkrum sinnum um fádæma tillitsleysi verktaka gagnvart borgarbúum við merkingar vegna framkvæmda.

Þar var til dæmis í eitt skiptið látið vita að bílar í 700 manna hverfi yrðu lokaðir inni fram eftir degi.

Verkstjórinn hellti sér yfir mig þegar ég benti honum á þetta og sagði að ég vissi greinilega ekki hvað ég væri að frekjast yfir, - slagurinn um að ná verkefnum með lágum tilboðum væri svo harður að enginn peningur væri til að standa í merkingum.

Í samtali mínu við skrifstofu Gatnamálastjóra kom í ljós að merkingarnar voru inni í útboðsskilmálum. En einnig það að það væri í verkahring borgaryfirvalda að fylgjast með því að verktakar færu eftir skilmálum.

Í annað sinn skapaði það umferðaröngþveiti dögum saman þegar ekki var látið vita af framkvæmdum innarlega á Suðurlandsbraut fyrr en bílar voru komnir á skurðbarminn.

Í mörg skipti eru ökumenn ekki látnir vita um það í tíma að aksturleiðir hafi breyst og að þeir geti komist hjá óþægindum áður en í óefni er komið.  

 

2.  

Leiðbeinandi hraðamerkingar. Ég gerði nokkrar fréttir um þetta og sýndi dæmi bæði frá Evrópu og Bandaríkjunum. Loks tók Vegagerðin við sér og þetta er nú komið á góðan rekspöl og er það vel og þakkarvert.  

 

3. Merkingar á hættulegum stöðum á fjölförnum fjallvegum.

Sorglegasta dæmið um afleiðingar skorts á slíkum merkingum var dauðaslys við Kólkustíflu við Blöndulón fyrir nokkrum árum. Vegagerðin ber því við að allt of dýrt væri að fara að merkja eftir sömu reglum og í byggð. Á móti því mætti hugsa sér að á upplýsingaskilti við endamörk slíkra vega yrði tiltekið að merkingarnar væru ekki eins ítarlegar og í byggð og aðeins varasömustu staðirnr merktir. 

 

 

Vegmerkingar stórbættar með nýrri reglugerð Vegagerðarinnar