Metavettvangurinn við Austurvöll.

Helstu íþróttaleikvangar heimsins keppast um það að geta fest það í bækur að sem flest met hafi verið slegin á þeim. 

Vilhjálmur Einarsson jafnaði gildandi heimsmet í þrístökki á Laugardalsvellinum 1960 og völlurinn býr ætíð síðan að því að hafa þetta skrásett, einn íslenskra íþróttavalla. 

Erfiðleikarnir sem leikvangarnir eiga við í að ná svona áföngum felast í því að það er í afmörkuðum íþróttagreinum með fastmótuðum reglum sem hægt er að setja metin og það setur hinum metasjúku skorður.

Við Austurvöll er hins vegar íþróttavettvangur þar sem þetta er ekki vandamál því að þeir sem keppa þar breyta bara reglunum þannig að áfram sé hægt að setja þar ný met, ýmist meðvitað eða ómeðvitað. 

Þannig er verið að rifja upp met Jóhönnu Sigurðardóttur, sem hugsanlega gæti verið Norðurlandamet líka, þegar hún talaði í tíu klukkustundir samfleytt hér um árið.

Þótt Hjörleifur Guttormsson væri sleipur í þessu á sinni tíð, svo mjög að ræðulengdir voru ekki lengur mældar í klukkustundum og mínútum heldur mælieiningunni "hjörl",  tókst honum ekki að komast í þessa metabók málgleðinnar þótt kannski hefði verið hægt að finna út hvort honum tókst að segja fleiri orð en Jóhanna í einni og sömu ræðunni.

Þegar þingið var orðið þreytt á svona ræðuhöldum og allt virtist stefna í að þetta met Jóhönnu yrði lengdarmeti, sem aldrei yrði slegið,  var brugðist hart við og reglunum breytt, að sögn til að koma í veg fyrir svonefnt málþóf.

En, viti menn, - þetta breytti engu heldur gaf tækifæri til að setja nýtt met, sem sé í því að halda sem flestar ræður í sömu umræðunni.

Og nú er brostið á kapphlaup um að setja met í því. Einn þingmaðurinn var þegar síðast fréttist kominn upp í 79 ræður í sömu umræðunni og sér ekki fyrir endann á því, því að umræðunni hefur verið frestað í bili og mun síðan halda áfram.

Ef það fer á eins fyrir þessu meti, sem kalla mætti 30x5 mínútna boðhjal, að það virðist ekki hægt að slá það, munu þingmenn áreiðanlega finna leið til að setja áfram ný met í málþófi og lengja þófið langt umfram nokkurt maraþonhlaup.  

Sumir segja að það að vera þingmaður sýni metorðasýki en ég held að það sé frekar metasýki sem ræður för. 

Það er gulltryggt að þingið mun ævinlega finna leiðir til þess að halda uppi málþófi og málalengingum hvernig sem reglunum verður breytt.

Og samantektir fjölmiðla á ýmsum hliðum afrekaskrárinnar hafa sýnt að það má líka setja met í að tala sem minnst og styst.

Það getur hugsanlega verið betri mælikvarði á gildi þingmanna og fullkomlega rökrétt: Því minna sem sagt er, því minni vitleysa er sögð.  

Guðmundur Steingrímsson virðist hafa skilning á þessu því að í viðtali við blað taldi hann sig þurfa að taka það sérstaklega fram að hann talaði ekki á þingi nema honum fyndist hann hafa eitthvað að segja. 

Man ég ekki eftir að þingmaður hafi talið sig knúinn til að lýsa svonalöguðu yfir.  

Eins og í aðdraganda hrunsins beinist nefnilega mest athyglin að magni en ekki gæðum á þessu sviði sem öðrum.  

Læt fylgja með í lokin vísu sem gerð var á meðan Salóme Þorkelsdóttir var forseti þingsins.

Þetta er sexskeytla og ber nafnið:

 

HJÖRLEIFUR Í RÆÐUSTÓLI.

 

Hvílíkt þras og hvílíkt mas, ó !   /

Hvílíkt mal og mærðartal, ó !   /

Hlé.  / 

Malað áfram, mas og hjal, ó !   /

Mikið er nú lagt á Saló-   /

me.  

 

Samþykkt að ræða önnur mál

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 5.12.2009 kl. 08:02]

Hjölli kallinn heitir Gutt,
hans er ræðan aldrei stutt,
alla vega eitt hún hjörl,
American could be girl.

[Sigurður Þorsteinsson, 5.12.2009 kl. 09:41]

Það þykir mjög gott ef maður hefur rétt fyrir sér í 60%  tilfella. Jóhanna Sigurðardóttir hefur væntanlega talið það mál sem hún var að berjast fyrir hafi verið gott mál og því var barist. Það mál sem nú er á þingi er afleitt mál fyrir þjóðina. Þeim mun meira sem flestir menn kynna sér það, því meiri verður andstaðan. E.t.v. er auðvelt að vera í stjórnarmeirihluta nú á þingi og  greiða hugsunarlaust atkvæði með samþykkt Icesave, það er átakaminns.

[Ómar Ragnarsson, 5.12.2009 kl. 14:59]

Pistillinn sá arna var nú kannski meira skrifaður til gamans svona til að létta lundina.

Staða málsins núna sýnir vel hve vandasamt og stórt það er og mér finnst það frekar til sóma fyrir þingið heldur hitt að það skuli komið í þann farveg sem samkomulag er um.