Að "lesa mótherjann."

Það er þekkt fyrirbæri í íþróttum og viðskiptum að það skiptir ekki mestu máli hvað viðkomandi íþróttamaður hefur fram að færa í viðskiptum hans við mótherjana eða þann sem viðskiptin eru við, heldur að kortleggja hugarfar og áætlanir mótherjans og eiga svör við þeim. 

Ég bloggaði strax um það þegar hrunið varð hvernig ég varð vitni að því erlendis að áliti umheimsins á Íslandi var "sturtað niður í klósettið" eins og ég orðaði það þegar baneitraðar setningar úr frægu Kastljósviðtali við Davíð Oddsson um að "Íslendingar borguðu ekki" voru spilaðar æ ofan í æ í fréttum sjónvarpsstöðvanna. 

Traust og álit landsins, sem byggt hafði verið upp með áratuga striti fauk út um gluggann á nokkrum sekúndum. 

Daginn eftir fékk ég að heyra það frá ósköp venjulegum sjónvarpsáhorfendum þegar ég sagðist vera Íslendingur að ég væri einn af skúrkunum sem ekki borgaði. Ég reyndi að útskýra málið en miskunnarlaus myndin sem gefin hafði verið upp í sjónvarpsfréttunum reyndist sterkari.

Allt sem gerst hefur síðan í samskiptum okkar við útlendinga kemur mér ekki á óvart, hvorki tölvuskeyti fram og til baka milli málsaðila né fréttir um "alþjóðlegt samsæri gegn okkur" og "umsátur um Ísland."

Þetta lítur hins vegar öðruvísi út hjá þeim, sem hafa ekki séð utan frá í hvaða ljósi viðsemjendur okkar á alþjóðavettvangi sjá okkur.

Ísland er eyja og háð samskiptum við útlönd á flestum sviðum.

Þetta hefur alltaf verið svona. Dæmi um það er þegar Íslendingar gátu ekki lengur tryggt siglingar til landsins vegna óreiðu innanlands og eyðingar íslensku skóganna af mannavöldum og urðu að gera um það saming við Noregskonung með Gamla sáttmála sáttmála að þessu yrði bjargað.

Við verðum að horfast í augu við þann blákalda veruleika að álit og traust útlendinga á okkur er almennt fokið út í veður og vind og að framundan er löng og ströng barátta við að endurheimta það og útskýra aðstöðu okkar fyrir öðrum þjóðum og afla þeim skilnings. 

Útlendingar eiga sameiginlegra hagsmuna að gæta í viðskiptum við okkur og því á það ekki að koma okkur á óvart að þeir beri saman bækur sínar gagnvart því hvernig þeir skipta við okkur.

Það á heldur ekki að koma á óvart að af hálfu okkar ráðamanna sé á sama hátt reynt að tala við þessa "umsátursmenn" ýmist hvern fyrir sig eða fleiri í einu til að reyna að þoka málum fram.

Það þýðir ekki fyrir okkur að vera í afneitun, svipað og þegar handboltalið eyðir allri orkunni í að fást um dómgæsluna og hættir að geta spilað. Við verðum að kortleggja mótherjana og taka slaginn við þá eftir að besta leikaðferðin er fundin. 

Hún finnst með því að setja sig í þeirra spor og sjá hvað þeir ætlast fyrir og af hverju.  

Auðvitað höfðu aðilar málsins, erlendar þjóðir og alþjóðastofnanir sem við leituðum til um aðstoð, samband sín á milli, leynd eða ljós, og auðvitað urðu íslenskir ráðamenn að hafa ljós eða leynd samskipti við þá. 

Mættu þess vegna gera meira af því hvar sem því verður við komið og þess vegna líka á hærri stigum stjórnsýslunnar .  

 

 

 

 

„Eðlileg samskipti“

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 7.12.2009 kl. 13:49]

Núverandi sem fyrrverandi stjórnvöld hafa fengið mikla gagnrýni fyrir að hafa ekki rætt við ráðamenn í nágrannalöndum okkar. Þessi samskipti voru hins vegar í tíma minnihlutastjórnar sem sat með stuðningi Framsóknarflokksins. Sá stuðningur var skilyrtur, og því spurning hvort ekki hefði verið eðlilegt að Framsókn yrði upplýst um málið.

[P.Valdimar Guðjónsson, 7.12.2009 kl. 17:30]

Þarna er nú um fullstórar "uppítökur" að ræða Ómar. ( Ergo að taka stórt uppí sig)

Hver hefur að vísu sína skynjun á hvernig atburðirnir fyrir ári síðan komu fram.  Þú hittir svona á þetta erlendis.

En flestir eru á því  að "traust útlendinga á okkur"... sem þjóð sé ekkert fokið útí vindinn. Það er fullmikið sagt.   Þvert á móti er frekar vorkunnartónn í okkar garð að vera gleypt af gráðugum hákörlum ef ætti að nota einhverja samlíkingu.  

Það er hinsvegar rétt að traust til íslenskra fjármálastofna er við frostmark og verður án efa enn um sinn.   Sem er annað mál.  Ekki fæ ég samt annað séð frá eigin rekstri en að öflun aðfanga erlendis frá sé  löngu komin í eðlilegt far   og gnótt virðist gjafaúrvalið nú á hátindi kreppunnar.

Væri traust til okkar fokið útí buskann likt og þú fullyrðir, sæjust hér ekki metfjöldi ferðamanna bara svo dæmi sé tekið.