Kosið um borgríkið Reykjavík en ekki flugvöllinn? "Djók"? Nei.

Ef nefna má stórmál, sem hentaði vel fyrir íbúakosningu í Reykjavík en þó öllu heldur fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu, er það flugvallarmálið.

En slíkt er ekki í náðinni hjá ráðamönnum, heldur dúkkar nú upp mál, sem einn af nefndarmönnum í Stjórnkerfis- og lýðræðisráði Reykjavíkur ber fram í formi tillögu um að gefa Reykvíkingum færi á að krefjast þess að verða sjálfstætt borgríki og segja sig úr lögum við Ísland.

Aldrei hefði mann órað fyrir að svona mál gæti komið upp. Ég er reyndar nýbúinn að skrifa pistil um hópa fólks sem eru öndverðir pólar varðandi byggðamál, og er annar þeirra fólk í fæðingarborg minni, sem er komið óralangt frá þeirri hugsun um Ísland og íslenska þjóð sem var grundvöllurinn að sjálfstæðisbaráttu okkar, fullveldinu 1918 og lýðveldinu 1944.

Að vísu dettur manni fyrst í hug að þetta flokkist undir skilgreiningu Jóns Gnarr um fyrirbærið "djók" en því er víst ekki að heilsa. 

Einu sinni skaut upp hugmynd um að Vestfirðir segðu sig úr lögum við Ísland, enda gæti sá landshluti auðveldleg lifað á auðæfum þess hluta landhelginnar sem félli í skaut Vestfjarða og gæfi svo mikið af sér, að hver íbúi þar fengi margfalt meiri árstekjur en þeir sem byggðu afganginn af landinu.

Einnig var bent á það hve miklar þjóðartekjur yrðu á mann í Vestmannaeyjum ef þær lýstu yfir sjálfstæði.

Þetta heyrðist örsjaldan og auðvitað aldrei í neinni alvöru.

Þegar einstök atriði hugmyndarinnar um borgríkið Ísland eru athuguð, blasir við að það hlýtur að vera firrt hugsun að baki henni.

Hvaðan fengi borgríkið Reykjavík rafmagn? Jú, úr Elliðaánum, heil þrjú megavött, innan við eitt prósent af orkuþörfinni.

Hvaðan fengi borgríkið Reykjavík hita? Svar: Hvergi úr borgarlandinu. 

Hvaðan fengi borgríkið Reykjavík mat? Svar: Bæjarfélagið Seltjarnarnes liggur að hugsanlegri landhelgi á litlum hluta Faxaflóa sem byggðin í Reykjavík fengi í sinn hlut. 

Hvernig gæti afganginum af Íslandi reitt af án Reykjavíkur?

Öll orka Reykjavíkur nema minna en 1% liggur utan Reykjavíkur. 

Nánast öll landhelgi landsins tilheyrir ekki Reykjavík. 

Eini bitastæði alþjóðaflugvöllur landsins er utan borgarmarkanna. 

Nær allar auðlindir Íslands liggja utan borgarmarka Reykjavíkur og engin leið væri fyrir Reykjavík að njóta sín nema að fara bónarveg að öðrum landsmönnum varðandi þau efni og reyna að semja um þau.

Nema hugsunin að baki hinni fáránlegu hugmynd um sjálfstæða borgríkið Reykjavík felist í því að nota staðsetningu Landhelgisgæslunnar til þess að fara með hervaldi á hendur öðrum landsmönnum, þeirra á meðal öllum nágrannasveitarfélögum Reykjavíkur, Kópavogi, Hafnarfirði, Seltjarnarnesi, Garðabæ og Mosfellsbæ.

Ég var alinn upp við það að vera stoltur af því að vera borgari í borg, þar sem íbúarnar væru stoltir af því af því mikilsverða, verðmæta og gefandi hlutverki sem þeir inntu af hendi í þjónustu við land og þjóð í anda ljóðlínunnar: "Land, þjóð og tunga, þrenning sönn og ein." 

Hvað er eiginlega í gangi? 

Ég segi bara eins og Bubbi segir stundum: Ég á ekki orð.  

Viltu að Reykjavík verði borgríki?

Róbótar og netheimar raunveruleg ógn?

Eftir því sem tækninni fleygir fram í gerð róbóta vaxa áhyggjur þeirra sem vel þekkja til þeirra mála yfir því hvert þessi bylting muni leiða okkur ef hún heldur áfram til lengdar. 

Sumir telja meira að segja raunverulegan möguleika á að róbótarnir og tölvurnar muni taka völdin af sköpurum sínum og að afleiðingarnar af því geti orðið svakalegar, ekki hvað síst ef þessar tölvur og róbótar verði forritaðir í þeim beina tilgangi að valda tjóni. 

Vonandi rætast ekki hrakspár í þessu efni, en hitt liggur þegar fyrir, að á örfáum árum hafa milljónir manna sogast inn í þá nýju og oft firrtu veröld sem netheimarnir geta verið. 

Sjá má merki um þetta hjá æ fleiri ungmennum, sem virðast í litlum tengslum við raunveruleika mannheima, mikilsverðar fréttir, mannleg samskipti, samfélagsmál og kjör og aðstæður fólks. 

Mestalla þekkingu sína, dægradvöl og samskipti fá þau á netinu og á netinu er auðvelt að detta úr sambandi við raunverulega mannheima og viðfangsefnin í honum. 

Sem dæmi um furðulega vanrækslu í skólakerfinu má nefna, að landafræðikennsla er að mestu horfin úr því, enda hefur það komið fram í "Gettu betur" að fáfræði um sitt eigið land nær jafnvel til afburðanemenda. 

Kostir og möguleikar í netheimum eru ótvíræðir en þó aðeins sem hluti af því sem kalla má mannheima, með beinni upplifun sinni í gegnum öll skilningarvitin, líka lyktarskyn, og í mannlegum samskiptum.

Dæmi um framför, sem netheimar geta veitt inn í mannheima, eru facebook og tvitter sem geta eflt stórlega samskipti fólks, en mega þó ekki draga úr beinum mannlegum samskiptum.  

Hverfa inn í tölvuheim