Svik við NATO sáttmálann ef árás á eitt ríki skoðast ekki sem árás á þau öll.

Grundvallaratriði NATO sáttmálans er að árás utan frá á eitt ríki bandalagsins skoðist sem árás á þau öll. 

Þetta var höfuðatriðið í málflutningi þeirra, sem gerðu varnarsamninginn við Bandaríkin 1951. 

Bjarni Benediktsson utanríkisráðherra sagði: "Ef ráðist er á einhver ríki bandalagsins er ástæða til þess að óttast, að sú árás verði ekki gerð á garðinn þar sem hann er hæstur, heldur þar sem hann er lægstur."

Bjarni sagði að þess vegna yrði að tryggja að Íslands bíði ekki slíkt hlutskipti að vera án varnarviðbúnaðar á landi.

Það er af þessum sökum sem lönd eins og Pólland og Eystrasaltslöndin þrýstu á að komast undir verndarvæng NATO í trausti þess að árás á þau verði skilgreind sem árás á öll NATO-ríkin, þar með talin Bandaríkin. 

Þegar Donald Trump gefur yfirlýsingu um að vafasamt geti orðið að Bandaríkin uppfylli höfuðatriði NATO-sáttmálans eru það stórtíðindi.

Sem betur fer tekur Trump ekki við völdum fyrr en eftir tæpar sex vikur.

Fram að þeim tíma er Barack Obama forseti BNA en ekki Trump.

Það er því tími til stefnu fyrir Trump að hætta við slíkt gönuhlaup sem það er að standa við þessa yfirlýsingu hans um að Bandaríkin áskilji sér rétt til að hlaupa frá skuldbindingum sínum.

Annað mál er að NATO-ríkin setjist á rökstóla og komist að samkomulagi um breytta fjárhagslega þátttöku í vörnunum og hugsanlega nauðsynlega endurskipulagningu heraflans, sem Trump getur sætt sig við. 

Furðulegt er að sjá hvernig grunnmúruð óbeit á ESB kveikir í bloggheimum skrif um að það, sem er að gerast í þessum málum, megi skrifa allt á stórveldisdrauma ESB en fría Bandaríkjamenn og jafnvel NATO. 

Frá upphafi 1949 hefur yfirmaður herafla bandalagsins verið Bandaríkjamaður, flest annað undir stjórn Bandaríkjamanna og þeir lang áhrifamestir og valdamestir innan NATO. 

Trump myndi gera gott í því að nota þann tíma, sem hann hefur fyrir valdatökuna, til þess að beita sér fyrir slökun spennunar sem er orðin í samskiptum Bandaríkjamanna og Rússa en er bráðnauðsynlegt að minnka. 

Það getur tekið einhvern tíma að ná þessum tveimur markmiðum en í raun ætti ekki að vera annað í boði.

 

  

Trump snúi ekki baki við Evrópu

1% Bandaríkjamanna fái 47% af skattalækkunum Trumps?

Þetta eru tölur sem nefndar hafa verið um afleiðingar þess ef tekjuskattur á tekjuhæsta fólkið í Bandaríkjunum verði lækkaðir um fimmtung. 1% þjóðarinnar, sem er ríkasta fólki, muni fá í sinn hlut 47% ágóðans, en 99% muni fá 53%. 

Ef helstu efnahagsráðgjafar Trumps verða jafnframt sálufélagar hans og stuðningsmenn, helstu auðkýfingar landsins, sem létu sér það vel líka þegar Trump sagði að réttmæti væri að hann borgaði engan tekjuskatt, af því að hann vissi miklu betur en fjármálaráðherrann, hvað ætti að gera við peningana, er líklegt að samúð þessara samstarfsmanna hans verði sjálfhverf.

Réttlætingin á þessu felst meðal annars í kenningu, sem kölluð hefur verið brauðmolakenningin, þess efnis, að þegar þessir menn fjárfesta í glæsihöllum og hvers kyns bruðli og munaði, mun svo margir fá atvinnu við framkvæmdir og umsvif við það.

Brauðmolakenningin hefur verið léttvæg fundin, enda hefðu einvaldskonungar fyrri alda getað haldið alveg hinu sama fram varðandi hallir sínar og bruðl.  

 

Auðkýfingar líklegir ráðgjafar Trump

Líkleg hagræðing á hervörnum NATO-ríkjanna.

Margir bloggarar virðast sjá rautt ef minnst er á Evrópuher sem yrði eystri armur NATO, en vestari armurinn yrðu herir Bandaríkjanna og Kanada. 

Talað er um að "ESB vilji verða heimsveldi" þótt ráðamenn þar á bæ séu að velta vöngum yfir viðbrögðum við því sem Trump hefur sett fram um meiri þáttöku annarra ríkja en BNA í hervörnum en verið hefur. 

Sömu bloggarar tala ekki í sama neikvæða tóninum um að Bandaríkin vilji vera heimsveldi, heldur virðist skefjalaus og stanslaus óbeit á ESB ráða hjá þeim. 

Í samningunum um aðild Íslands að NATO 1949 er skýrt tekið fram það skilyrði fyrir aðild, að Ísland hafi ekki her og muni aldrei hafa eigin her. 

Í frumvarpi stjórnlagaráðs er skýrt tekið fram að herskyldu megi aldrei í lög leiða á Íslandi. 

Ísland fékk þessa undanþágu samþykkta varðandi NATO 1949 og mun að sjálfsögðu halda henni til streitu, enda er í ljósi reynslunnar af henni ljóst, að hún muni gilda áfram þótt herafli ESB þjóðanna muni að einhverju eða öllu leyti verða gerður að einni einingu. 

Samt hamast menn við að halda öðru fram og bölsótast yfir því fyrirfram að íslensk ungmenni muni verða dregin inn í Evrópuher. 

Vill stefna að Evrópuher