Skuldar okkur skýringar.

Bloggheimar loga nú af pistlum í tengslum við tvær miklar athafnir í tengslum við forseta Íslands í gær.

Ég ætlaði að láta nægja þá pistla mína, sem þegar hafa komið fram á bloggsíðu minni í tengslum við umræðurnar eftir því sem þeim hefur undið fram, en læt þennan fylgja með í lokin.

Rétt er fyrst að taka fram eftirfarandi varðandi afstöðu mína til Ólafs Ragnars Grímssonar:

Við erum gamlir skólabræður og ávallt hefur verið gott á milli okkar.  

Ég hef áður bloggað um ánægju mína með framgöngu hans á erlendri grundu í gegnum árin, og varð sjálfur vitni að frábærri frammistöðu hans í þremur ferðum til Ameríku í kringum aldamótin.

Var þá stoltur yfir því að eiga slíkan fulltrúa lands míns og get ekki séð að aðrir hefðu betur gert. Var ánægður með að hafa kosið hann 1996 og hef gert það siðan þegar tækifæri hefur gefist til þess.

Ég var ánægður með það að hann útskýrði aðstöðu okkar í Icesavemálinu á erlendum vettvangi þegar þess þurfti mest við að því undanskildu að ég svitnaði þegar hann tók þá miklu áhættu að fullyrða í viðtali við einn þekktasta sjónvarpsmann Bretlands að Íslendingar væru í fararbroddi Evrópuþjóða í þjóðaratkvæðagreiðslum !

Þetta var ósvífin fullyrðing fyrir hönd þjóðar sem hafði aldrei viðhaft þjóðaratkvæðagreiðslu í 65 ár, en forsetinn og þjóðin sluppu með skrekkinn, því að breska sjónvarpsmanninum sást yfir að veita svæsið gagnhögg með því að spyrja einfaldlega: Hvað hafa þessar þjóðaratkvæðagreiðslur verið margar?

Það liggur líka fyrir svart á hvítu að mitt nafn var á meðal þeirra sem skoruðu á hann að skjóta Icesave til þjóðarinnar í hið fyrra sinn. Hins vegar ekki í hið síðara og ég var óánægður með að hann skyldi ekki nota málskotsréttinn vegna Kárahnjúkavirkjunar 2003.

Meginatriðið er þetta: Ég greiddi honum atkvæði í þeim forsetakosningum þar sem hann var í framboði en tel ekkert óeðlilegt við það að hafa ekki alltaf verið sammála honum á löngum embættisferli hans.

En nú tel ég að hann skuldi okkur skýringar á atferli sínu varðandi nýjársávarpið og það sem á eftir því hefur farið.  

Fyrst núna kemur hann fram með það að hann hafi "talað skýrt" um það í ávarpinu um það að hann ætlaði ekki að bjóða sig fram.

Af hverju ekki fyrr?  Samdægurs og daginn eftir komu fram í fjölmiðlum stjórnmálafræðingar, sem töldu að hann hefði haldið möguleika til framboðs opnum í ávarpinu.

Þetta hlýtur Ólafur að hafa orðið áskynja um á þessari upplýsingaöld, og ef hann var svona ákveðinn í að hætta hefði hann með einu sms-skilaboði upp á tvær setningar getað komið því til skila til aðstoðarmanna sinna að koma á framfæri leiðréttingu á skilningi stjórnmálafræðinganna svo að engin óvissa ríkti. 

Ég kaupi ekki þá útskýringu hans að hann hafi verið svo önnum kafinn í tvo mánuði eftir nýjársávarpið að þetta lítilræði hefði vafist fyrir honum, að hann hefði aldrei haft tök á því að leiðrétta misskilninginn eða svara fjölmiðum.

Eftir á segir hann að "fjölmiðlar hafi búið óvissuna til", segir það nánast í ásökunartóni og kemur því öllu yfir á þá.

Það er ósanngjarnt og raunar rangt.

Fjölmiðlar gerðu ekkert annað af sér en að veita rúm fyrir skoðanir kollega Ólafs Ragnars og voru ekki aðeins opnir fyrir því að hann eyddi óvissunni, heldur eltu hann vikum saman árangurslaust með fyrirspurnum um það, hvað hann meinti, án þess að hann svaraði nokkru.

Með þessu framferði sínu var það að mínu mati Ólafur Ragnar sjálfur sem var aðal þátttakandinn í að "búa til óvissu" og hann hlýtur að hafa gert það vegna þess að það hentaði honum. Ef það hefði ekki hentað honum hefði hann brugðist við strax daginn eftir ávarpið og eytt þeim misskilningi að hann hefði ekki talað nógu skýrt.

Í ljós hefur líka komið að öll atburðarásin síðan hefur verið eins hagstæð honum og verða má og hann búinn að ávinna sér gott forskot.

Vegna óvissunnar var efnt til áskoranasöfnunar sem sögð er sú stærsta sem vitað er um á hendur einum manni í sögu þjóðarinnar.

Rétt eins og að fyrri forsetar hefðu ekki getað fengið hið sama af stað og enn glæsilegra ef þeir hefðu átt þátt í því að "skapa óvissu" með nýjársávarpi, sem hægt var að túlka sem óskýrt og þeir síðan ekkert gert til að eyða óvissunni.

En fyrri forsetar gerðu þetta ekki. Þeir komu hreint fram og töluðu svo skýrt í nýjársávörpum sínum að enginn gat verið eða var í minnsta vafa um það hver staða þeirra og ætlan væri.

Af því leiddi að engir, hvorki stjórnmálafræðingar né aðrir, velktust í vafa og engin óvissa skapaðist.

Nú er að sjá sem forsetinn ætli sleppa með það að koma ábyrgð af óvissuástandi yfir á fjölmiðla og fría sjálfan sig allri þátttöku í því með þeirri afsökun að hann hafi verið svo önnum kafinn í tvo mánuði að aldrei hafi gefist tóm til að leiðrétta neitt eða svara fyrirspurnum.

Biddu hægur, það er árið 2012.  Það er hægt að senda sms skilaboð upp á tvær setningar hvaðan sem er úr heiminum og hvenær sem er.  Mér finnst forsetinn skulda okkur skýringar á því hvers vegna hann gerði ekki annað eins lítilræði og til dæmis að senda eitt þessara þriggja sms-skilaboða til aðstoðarmanna sinna:

A. Dreifið til fjölmiðla: "Það er óhagganleg og endanleg ákvörðun mín að gefa ekki kost á mér til forsetakjörs."

B. Dreifið til fjölmiðla: "Ég ætla að hætta sem forseti en mun íhuga málið vandlega upp á nýtt ef tilefni gefst til þess."

C. Dreifið til fjölmiðla: "Ég hef nú ákveðið að bjóða mig fram til embættis forseta Íslands."

Athafnaleysi getur verið ígildi athafna. Forsetinn sjálfur átti mestan þátt í að skapa þá óvissu sem hann reynir nú kenna öðrum um að hafa skapað og fríar sig frá.

Öllum getur orðið á og mér finnst forsetinn skulda okkur skýringar á þessu máli og jafnvel afsökun á atferli sínu.  Það held ég að væri honum sjálfum og öllum fyrir bestu.

 

Forsetinn að týnast í sjálfum sér

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 28.2.2012 kl. 23:34]

það þarf ekkert að láta svona. þetta er allt planað og pólitískt leikrit. Eg stórefa að nokkur maður trúi á þetta leikrit. það kemr meir að segja fram í áramótaávarpinu að þrýst hafi verið á hann að bjarga þjóðinni. En svo segir hann í framhaldi að hann telji að han geti bjarga þjóðinni betur á öðrum vettvangi. Segist aldrei ætla að hætta og það er næstum því hægt að lesa ,,undirskiftarlistar" og ,,áskoranir" á milli línanna í ávarpinu.

Allt virkar þetta sem upptaktur að framboði.

Og ef hann gerir það ekki - þá er þetta nú bara alveg fráleitur fíflagangur af honum. Enn fráleitari en ef hann færi fram. Atferli hans og yfirlýsingar meika alveg sens ef hann ætlar fram. Og í raun er þetta býsna mikið í takt við ÓRG. það er svona dáldill refsskapur í þessu.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 28.2.2012 kl. 23:56]

Og ps. að ÓrG attar sig alveg á því að hann fær tæplega yfir 50% fylgi í kosningum ef hann fer fram. Hann reiknar sennilega með minnst 30% og helst um 40%. það gæti alveg verið léttilega nóg fyrir hann. Léttilega.

þar af leiðir er honum alveg slétt sama hvað einhverji 50%-60% segja eða finnst Algjörlega slétt sama. Honum gæti ekki verið meira sama.

það má greina á orðum hans að hann ætlar að vinna útfrá þjóðrembingsþemanu (sem hann hefur að vísu lengi gert), tengsl íslands vi önnur lönf oþh. og óþarfi að skýra afstöðu ÓRG þar að lútandi. Hún er vel þekkt. Afstaða hans er það sem er kallað erlendis Antí-EU og slíkir eru álitnir furðufuglar. Hann ætlar að vinna útfrá þessu og ennfremur að halda áfram að breita forsetaembættinu í valdastöðu innan stjórnkerfisins. það má líka greina á orðum hans. En í framsetningunni hjá honum verður það samt engin breiting því Sveinn Björnsson hafi litið svo á og bla bla.

Nú nú. Eigi eru þeir svo heldur af lakara taginu meðreiðarsveinar hans og hans hestu trúnaðarmenn. þar ma líka greina hvert förinni er heitið.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 29.2.2012 kl. 09:15]

Nú er komið nóg af Ólafi Ragnari og þeim sem honum stjórna, í bili.

Ég bendi á kynningu á Jóni Lárussyni á you-tube.

Hann hefur boðið sig fram til forsetakjörs, og tímabært að fjölmiðlar veiti því athygli, ef þeir fá leyfi frá klíkunni sem stjórnar þeim. Klíkuhátturinn hjá flestum fjölmiðlum er ömurleg staðreynd. Sjálfstæði starfsfólks á klíku-fjölmiðlunum er ábótavant.

M.b.kv. 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 29.2.2012 kl. 09:17]

Gleymdi að nefna að þessa kynningu er að finna á: hjariveraldar.is

M.b.kv.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 29.2.2012 kl. 09:31]

Er ekki ÓRG bara aðeins að sjá til hvort það dúkkar ekki einhver upp sem þungur er í vikt? Nú eða bara að hafa gaman að þessu,  - "hahaha Dorrit, sjáðu bloggarana...bíðum einn dag enn, hehehe"

[Benni (IP-tala skráð) 29.2.2012 kl. 10:10]

Sáuð þið aldrei þættina "já ráðherra". Voru þeir ekki kennsluefni. Og varðandi nútímastjórnmál, tuðrusparkið. Eykst ekki verðmæti þess tuðrusparkara sem er hvað lægnastur við að brjóta af sér án þess að dómarinn sjái það.  Ég sé reyndar engan glæp í því að vilja vera forseti áfram ef stuðningurinn er mikill.

[Ómar Ragnarsson, 29.2.2012 kl. 14:23]

Sammála því, Benni, að "ég sé engan glæp í því að vilja vera forseti áfram ef stuðningurinn er mikill." Fyrri forsetar tilkynntu það í nýjársávörpum sínum í lok kjörtímabilanna hvort þeir ætluðu að bjóða sig fram eða ekki, og gerðu það svo skýrt að enginn velktist nokkurn tíma í vafa um það.

En að mínum dómi og margra annarra hefði Ólafur Ragnar átt að hafa þetta eins og hefð var fyrir og segja það hreint út í nýjársávarpinu og koma hreint fram, í stað þess að vera aðalmaðurinn í því að viðhalda því sem hann kallar "óvissu" og þræta auk þess fyrir það eftir á og kenna fjölmiðum um.

[Vigfús Magnússon (IP-tala skráð) 29.2.2012 kl. 17:37]

Ormur í fötum?

[Benni (IP-tala skráð) 29.2.2012 kl. 20:44]

Eins og hann sagði, var hann afdráttarlaus í nýársávarpinu. Átti hann þá að stöðva undirskriftasöfnun með einhverjum yfirlýsingum.

[Guðjón Sigþór Jensson, 29.2.2012 kl. 22:25]

Sammála öllum auk þess sem eg legg til að leggja embætti forseta niður, - í sparnaðarskyni!

Góðar stundir!

[Ómar Ragnarsson, 29.2.2012 kl. 23:04]

Auðvitað er hverjum sem er í frjálsu þjóðfélagi heimilt að hefja söfnun áskorana af hvaða tagi sem er og ég er ekki að halda því fram að Ólafur hefði átt að skipta sér af því.  

Það sem mér finnst hins vegar óheilt er að nú, eftir á, kenni hann fjölmiðlum einum í hálfgerðum ásökunartóni um að hafa "búið til óvissu" þegar tvennt liggur fyrir:

1. Stjórnmálafræðingar lásu það úr ávarpi hans að hann héldi opnum möguleikanum á að bjóða sig fram og þeir sköpuðu óvissuna í upphafi, ekki fjölmiðlarnir sem þeir komu fram í.

2. Ólafur Ragnar gat eytt óvissunni sem við þetta skapaðist og eytt meintum misskilningi þeirra strax á fyrsta degi með einu tveggja setninga sms-skeyti en kaus í þess stað að auka á hana með því að lofa henni að vaxa og blómstra, þótt fjölmiðlar væri nær daglega að spyrja hann um þetta í nær tvo mánuði og spyrja enn.

Hver var ástæðan til þess að forsetinn á þennan hátt var aðal gerandinn í því að "búa til óvissu"?

Komið hefur í ljós að óvissan hentaði honum. Þess vegna er eðlilegt að draga þá ályktun að hann hafi talið best fyrir sig að eyða henni ekki.

Ef óvissan hefði komið sér illa fyrir hann hefði hann eytt henni og var það í lófa lagið.