Maríuerlan María er horfin af vaktinni.

Bæði þegar setið er um kyrrt um stund á hálendinu og ekki síður þegar dvalið er þar langdvölum kemur í ljós að jafnvel í því sem virðist að mestu auðn leynist fjölbreytt líf þegar að er gætt. 

Á síðustu sjö árum hef ég aldrei dvalið eins lengi á hálendinu á Brúaröræfum og í sumar og hafði þar fasta bækistöð og viðveru að mestu í þrjár vikur frá 19. ágúst til 8. september.

Á þessum tíma fór lítil maríuerla, sem ég gaf nafnið María, að heimsækja mig æ oftar og var undir lokin daglegur gestur. Ég hef sýnt af henni mynd á facebook og ætla að setja myndir inn núna á síðuna og og syngja lágt og senda henni óskalagið: "Troddu þér nú inn í Toyotu hjá mér / María, María." 

Ég sé eftir á að ég gerði of lítið af því að hæna hana að mér í haust með smá matargjöfum og mun bæta úr því ef ég verð þarna á vappi næsta sumar.  

Nú er kominn vetur þarna og meðalhiti á Brúaröræfum er svipaður í miðjum október og hann er Reykjavík í febrúar. María er því væntanlega farin og ég sakna hennar.

 

Refurinn Gosi vaktar gosstöðvarnar

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 11.10.2014 kl. 16:30]

Ómar vill nú gott í gogg,
gefa Maríu Erlu,
ákaflega blítt hér blogg,
birtir um þá kerlu.