"Varnarlínurnar" liggja stundum annars staðar en ætlað er.

Áratugum saman hefur það verið haft á orði að "varnarlínan" varðandi "fólksflóttann" af landsbyggðinni hafi legið um Ártúnsbrekku og síðar við Kjalarnes og Geitháls.

Þetta er að breytast. Mikilvægasta arnarlínan hefur færst suður í Leifsstöð af því að æ fleiri flytjast nú alla leið til útlanda en áður var, og það stundum í svo miklum mæli, að aðeins með straumi erlendra innflytjenda helst mannfjölgun við á landinu.

Einnig hafa verið umræður um varnarlínur gegn flutningi úr sveitum og dreifbýli til þéttbýlisstaða.

Þessar varnarlínur eru að riðlast sums staðar eins og sést á upptalningunni á þeim þéttbýlisstöðum úti á landi, allt suður til Borgarness, sem gætu átt í vök að verjast á næstu áratugum.

Þegar verið er að benda á þessa hluti eru þeir, sem það gera, oft vændir um óþjóðhollustu og söng um "ónýta Ísland."

En tölur og staðreyndir eru til þess að bregðast við þeim en ekki til þess að reyna að hræða menn frá því að bregðast við þeim.

Byggð í þéttbýli í hættu

Sameiningartákn í þroskuðu lýðræðisríki.

Í þroskuðum lýðræðiríkjum eru víða pólitískt kosnir forsetar, oft eftir harða kosningabaráttu á milli ólíkra stjórnmálaafla. 

Hjá þessum þjóðum flestum eru forsetarnir samt sameiningartákn út á við og inn á við vegna þess að þeir telja það skyldu sína að vera það og koma fram sem forsetar allra landsmanna, en ekki aðeins sinna eigin kjósenda. 

Það á að vera hægt að sameina þessa ólíku þætti, stjórnmál og sameiningarþjónustu, ef forseti og þjóð leggja sig fram um það. 

Helst misvel á sameiningartákni

Bb og Hh - alltaf hjá öllum!

Eg er forsjóninni þakklátur fyrir að geta skrifað þennan bloggpistil til að styðja forvarnarstarf, úr því að eina hlið þess ber á góma í fréttum.

Ég tel mér skylt að leggja mitt af mörkum og myndi vera órótt ef ég gerði það ekki.

Ekki er víst að ég gæti skrifað þennan pistil einhentur ef ég hefði nýtt mér undanþágu fyrir fullorðið fólk til að nota hjálma þegar það hjólar á reiðhjólum. En börnum er skylt að nota þá.

Myndin er af léttum hjálmi, sem ég keypti þegar ég hóf að nýju hjólreiðar fyrir rúmu ári.

Með honum stangaði ég og braut framrúðu bíls sem ekið var á mig á gangbraut við Grensásveg síðdegis á föstudag.

Hjálmurinn varði líka höfuð mitt fyrir miklu þyngra höggi þegar ég skall í götuna meira en tíu metrum frá gangbrautinni eftir að bíllinn hafði hent mér af þaki sínu þangað.

Þetta voru þung högg, ekki létt. Maður brýtur ekki framrúðu bíls svo léttilega með höfðinu. Allur líkaminn varð fyrir hnjaski og meiðslum, báðir ökklar, bæði hné, báðir olnbogar, hægri öxl og hálsinn.

Læknirinn á bráðadeild taldi magnað og algera hundaheppni að ekkert bein skyldi brotna.

Bb og Hh eru skammstafanir fyrir bílbelti og hjólahjálma.

Það er skylda að nota bílbelti í akstri en ekki skylda fyrir fullorðna á reiðhjólum.

Ég hef séð furðu marga hjóla hjálmlausa á hjólaferðum mínum síðan hjólið tók við hlutverki bílsins hjá mér.

Þess vegna er þessi pistill skrifaður.  

Ólafur Hand gagnrýnir Reykjavíkurborg

"Nú er besta barnið sótt..."

Einu sinni kom fram sú hugmynd að karlkyns NóbelsverðlaunahafaR legðu skerf í flottasta sæðisbanka heimS.

Viðeigandi er að segja um þessa hugmynd að hún var andvana fædd, enda svolítið keimlík hugmyndum nazista um ræktun á yfirburðakynslóð aría.

Fyrir rúmu 40 árum sendu Svíar okkur árlega sjónvarpsþátt þar sem Nóbelsverðlaunahafar létu ljós sitt og vitsmuni skína í viðtalsþætti.

Þátturinn bar nafnið "Snillerne spekulerer."

Þátturinn fékk arfa slakt áhorf og sem ritstjóri dagskár lagði ég til við dagskrárstjórana í Sjónvarpinu að þeir kæmu þeirri hugmynd á framfæri við Svía, til þess að auka áhorfið. að í staðinn yrði gerður sjónvarpsþáttur þar sem fylgst yrði með snillingunumm í viðskiptum þeirra við sæðisbanka sinn.

Gæti sá þáttur heitið "Snillerne onanerer"

Féll sú hugmynd í vægast sagt grýttan jarðveg.

Nokkrum árum síðar var það forsíðufrétt í DV að íslensk kona lét afar vel af skiptum sínum við danskan sæðisbanka.

Þá kastaði séra Emil Björnsson frétta- og dagskrárstjóri fram þessari stöku:

 

Hreðjum Íslands hrakar ótt  /

hermir konan unga. /

Nú er besta barnið sótt /

beint í danska punga.  

 

Sögðu sæðisgjafann snilling

Eitt af kjörorðum Þjóðfundanna.

Á tveimur afar athyglisverðum Þjóðfundum, þar sem 1000 manna slembiúrtak úr þjóðskrá settist á rökstóla einn dag, voru nokkur kjörorð lögð til grundvallar um það hvernig ætti að vinna úr Hruninu.

Einnig var unnin gagnmerk og ítarleg skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis og ætla hefði mátt að þetta einstaka veganesti hefði átt að skila einhverju.

Meðal kjörorðanna voru heiðarleiki, gagnsæi og virkt lýðræði, en atburðir síðustu vikna eru einmitt dæmi um að á þetta allt skortir enn í stjórnmálum.

Í kjölfar Þjóðfundanna kom mikil vinna stjórnlaganefndar skipaða sérfræðingum, sem skilaði af sér ríflega 800 blaðsíðna grunni fyrir nýja stjórnarskrá sem stjórnlagaráð skilað síðan af sér nýrri stjórnarskrá til forseta Alþingis í júlí 2011. 

Í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu í október 2012 var fylgi við hana í kringum 65-70 prósent ef ég man rétt.

En í dag stöndum við frammi fyrir því að vera í sömu sporum og strax eftir Hrun, að óheiðarleiki, leynd og skortur á lýðræði ráða enn ríkjum að mestu.  

Spurningin "hvað er í gangi?" sem var inntakið í Hraðfréttum rétt áðan, er spurningin um þessar mundir.

Svarið liggur í því að þau valdaöfl, sem reyna að koma í veg fyrir umbætur, hafa í krafti auðs og aðstöðu getað komið fram vilja sínum nú sem fyrr.

Umbótaöflin hafa verið of sundruð og of flækt í atburðarás síðustu tíu ára til þess að ná að sýna samstöðu og vilja til samvinnu.    

Vilja reka heiðarleg stjórnmál

Af hverju ekki fleiri ríki?

Sádi-Arabía er einræðisríki stórfelldra mannréttindabrota á grundvelli forneskjulegra trúarbragða.

Valdhafarnir eru umvafnir rotinni spillingu.

En ekkert ríki heims vogar sér annað en að makka rétt við þetta olíuauðugasta ríki heims, sem ræður ferðinni í orku- og efnahagsmálum heimsins.

Sérkennilegt er af hverju Sádar taka einir ríkja óstinnt upp að njóta ekki lengur friðhelgi bandarískra dómstóla vegna hryðjuverkaárása á bandarískri grund.

Af hverju gera ekki fleiri ríki það?

Við fyrstu sýn virðist það benda til að Sádarnir hafi óhreint mjöl í pokahorninum.

Eða þá að hinir firrtu valdhafar telja sig vera í svo sterkri stöðu vegna olíuauðsins, að þeir komist upp með það sem aðrir þora ekki.  

Hóta að selja allar bandarískar eignir

Allt miklu betra hér í gamla daga?

Þegar bilanir hafa orðið í flóknum rafeindabúnaði nýjustu bílanna hef ég stundum sagt í hálfkæringi með röddu gamla mannsins hans Ladda: "Þetta var allt miklu betra hér í gamla daga."

Það urðu smá tímamót fyrir nokkrum árum þegar BMW setti nýja gerð BMW 5 á markað og margir bílablaðamenn tóku sig til og felldu einkunn sína fyrir bílinn úr 5 stjörnum niður í 3, eingöngu vegna hins dýra og margslungna rafeindabúnaðar bílsins, sem var svo flókinn, að nýr eigandi þurfti nánast að fara á tölvunámskeið til þess að geta gangsett og ekið af stað.

Það var ekki einu sinni hægt að setja miðstöðina í gang nema að lesa drjúglangan kafla um þann verknað í hnausþykkum leiðbeiningarbækling í bílsins.

Ég minnist Jeep Cherokkee jeppans sem Stöð 2 átti og drapst á inni í Þórsmörk.

Það varð að láta draga hann þaðan alla leið til Hvolsvallar vegna þess að smá raki komst í tölvukubb í bílnum.

Enn verra kom upp í hitteðfyrra á Sauðárflugvelli, sem er upp við Brúarjökul, 128 kílómetra frá Egilsstöðum.

Þar fór bíllinn, sem ég var á, allt í einu ekki í gang og eftir mikið basl var eina ráðið að ná í viðgerðarmenn frá Egilsstöðum.

Þeir komu bílnum í gang en þegar drepið var á honum við verkstæðisdyr á Egilsstöðum fór hann heldur ekki í gang.

Þessi staður fyrir bilaðan bíl var skárri en sá fyrri, - verkstæðisdyr, - og orsökin reyndist vera bilun inni í tölvukubbnum í bíllyklinum.

Ný tækni við bílþjófnaði vekur ugg

Engir olía - enginn áhugi.

Í ýmsum ríkjum heims ríkir miklu meiri neyð og mun fleiri eru drepnir en í ríkjum, sem sífellt eru í fréttum vegna mannfalls og neyðar.

Dæmi um þetta eru mörg, allt frá Shrilanka hér um árið til Suður-Súdans nú.

Ef landið er afskekkt, hernaðarhagsmunir stórveldanna litlir sem engir, aða engir olíuhagsmunir, falla þessar þjóðir í skuggann og áhugi alþjóðlegra fjölmiðla eru litlir sem engir.

Íbúarnir "mega éta það sem úti frýs", í Suður-Súdan á berjum og laufum.

Börnin lifa á berjum og laufum

Kjósendur þurfa hreinar línur.

Það heyrir til algerra undantekninga hér á landi að kjósendum sé tryggt fyrirfram fyrir kosninga hvaða atefnu flokkarnir sem þeir kjósa muni fylgja ef þeir komast til valda eftir kosningar.

Yfirleitt vita kjósendur ekki fyrir kosningar hvernig flookarnir muni spila úr aínum apilum eftir kosningar, með hverjum þeir muni starfa og hver stjórnarstefnan verði. 

Langt, farsælt og stöðugt stjórnarsamstarf Sjalla og krata í Viðreisnarstjórninni 1959-71 byggðist að stórum hluta á því að þeir lofuðu því að starfa saman eftir kosningar ef þeir fengju meirihluta og lofuðu líka að halda áfram sömu stjórnarstefnu.

Einn ágætur maður lýati þannig að hann hefði áratugum saman aldrei kosið Framsóknarflokkinn en samt alltaf setið uppi með hann í stjórn.

Einfaldlega vegna þess að sá flokkur var snjallastur allra flokka í að hafa seglum eftir vindi og vinna sitt á hvað í hægri stjórnum eða vinstri stjórnum. 

Ræða samvinnu „umbótaaflanna“

Ekki það sama að fella og gróðursetja

Skógur hefur víðast þá sérstöðu sem náttúrufyribæri að jafnvel þótt hann sé felldur er  hægt að bæta fyrir það með því að gróðursetja aftur. Þannig er verknaðurinn ekki óafturkræfur en oftast er um að ræða mikið tilfinningamál fyrir þann sem gróðursetti trén og hans nánustu.

Svipað er að segja um hús sem hafa verið felld eins og gert var í Vesturbænum.  

Í þessum tilfellum sem verið hafa í fréttum að undanförnu hafa menn ekki leitað leyfis og sáttar um að eyðileggja hús eða tré. Þó  lofað sé að endurbyggja síðar eftir málaferli ber að hafa í huga það sem skáldið sagði, að aðgát skal höfð í nærveru sálar. Einnig að fara að lögum í landinu. 

Gunnar Nelson kærður til lögreglu