Davíð ræður ekki kjaraákvæðum en má gefa laun sín.

Davíð Oddsson ræður ekki kjarasamningum eða úrskurði Kjararáðs, þótt hann langi til að undirbjóða keppinauta sína á einstæðan hátt, vegna þess að hann kom því svo fyrir með sérstakri og sérsniðinni eftirlaunalöggjöf fyrir sjálfan sig og aðra forystumenn stjórnmálaflokka að þeir nytu yfirburða eftirlaunakjara.

Hann er hins vegar auðvitað frjáls að því að gefa af launum sínum til líknarmála eða annarra mála og er ekkert nema gott um slikt að segja.  

Vill ekki þiggja forsetalaun

Viðkvæm pólitík og íþróttir / Eurovision fara ekki saman.

Flestum ber saman um að sigurlag Úkraínu hafi verið með rammpólitískan texta um atburði, sem snerta stríðsástand miklli Úkraínu og Rússlands.

Nú rísa öldur og Rússar eru stórorðir eftir að dómnefndir landa álfunnar komust að allt annarri niðurstöðu en fólkið í löndunum, sem gaf rússneska laginu flest stig.

Pólitík og íþróttaviðburðir eða hliðstæðir viðburðir fara ekki saman. Tvennir Ólympíuleikar voru stórskemmdir vegna þess að 1980 átti að refsa Rússum fyrir að fara inn í Afganistan, og sömu þjóðir stóðu að þeirri "refsingu" og fóru síðar sjálfar inn í Afganistan rúmum tuttugu árum síðar.

Rússar hefndu sín með því að sniðganga og stórskemma Ólympíuleikana í Los Angeles 1984.

Nú tala þeir um að taka ekki þátt í Eurovision næsta ár.  

Þeir réðust inn í Ungverjaland 1956 en sem betur fer var það ekki látið hafa áhrif á Ólympíuleikana í Melbourne síðar það ár.

Það hefði ekki átt að leyfa Úkraínumönnum að flytja lagið 1944 sem keppnislag.

Sjá menn það fyrir sér að Írar myndu komast upp með að flytja samsvarandi lag undir heitinu 1916 um kúgun Breta á Írlandi?

 

 

Úkraínskur sigur í Eurovision

Hin hliðin: Bretland deilir og drottnar.

"Rule, Britannia!" er vinsæll baráttusöngur Breta og notaður bæði af breska sjóhernum og landhernum.

Það eru tvær hliðar á því fyrirbæri, sem Boris Johnson lýsir varðandi meginlínur átaka í Evrópu í gegnum aldirnar.

Sú hliðin, sem snýr að Bretum, hefur birst í því, að þeir hafa ævinlega snúist hernaðarlega gegn hverju því ríki á meginlandinu, sem hefur sýnst líklegt til að verða stórt og öflugt og ógna sterkri stöðu Breta.

Sjálfir settu Bretar síðan á stofn víðfeðmasta heimsveldi allra tíma, sem var efst í huga Winstons Churchills á stjórnmálaferli hans, samanber ein fleygustu ummæli hans 1940 um "the finest hour", stærstu stund Breta og breska samveldisins.  

Meginatriði utanríkisstefnu Breta hefur verið að viðhalda jafnvægi og valddreifingu í álfunni og halda ríkjum álfunnar sem flestum og smæstum.  

Þess vegna hafa þeir átt í styrjöldum við nær öll ríki álfunnar og réðust meira að segja á Kaupmannahöfn á Napóleonstímanum.

Þeir hafa líka, á einhverjum tilteknum tíma, verið í hernaðarbandalagi með nær öllum ríkjum álfunnar.

Þegar þeir gengu til liðs við Stalín 1941 var Winston Churchill minntur á fyrri hrakleg ummæli hans um harðstjórann og fjöldamorðingjann Stalín og rússnesku kommúnistana.

Churchill svaraði því til að ógnin af Hitler væri slíks eðlis, að jafnvel þótt hann þyrfti að ganga í bandalag við djöfulinn í neðra gegn Hitler, myndi hann áreiðanlega geta fundið einhver falleg orð til að segja um Kölska í neðri málstofunni.

Að þessu sögðu er hins vegar sjálfsagt að geta þess, að framlag Churchills og Breta gegn einræði og kúgun var ómetanlegt þegar litlu munaði að mesta villimennska í sögu Evrópu legði álfuna undir sig á árunum 1940-42.

Líkir ESB við vegferð Hitlers

Svona á að gera þetta!

Það er alltaf gaman að því þegar fólk kemur skemmtilega á óvart. Og annað er ekki hægt að segja um frammistöðu ráðherranna Sigurðar Inga Jóhannsonar og Lilju Alfreðsdóttur í kvöldverðarboðinu hjá forsetahjónum Bandaríkjanna.

Sumir hafa séð ákveðna samsvörun í þremur formönnum Framsóknarflokksins þeim Ólafi Jóhannssyni, Halldóri Ásgrímssyni og Sigurði Inga Jóhannssyni hvað varðar yfirbragð og talanda, sem hafi oft verið dálítið þunglamaleg og þumbaraleg.

Í upphafi forsætisráðherraferils Óla Jó uppskar það hlátur, þegar ég gantaðist með þáverandi ráðherra í hlutverkum jólasveinanna og hyskis Grýlu, og sagði í lokin: "...Lúðvík Leppur, Einar Skreppur og forsætisráðherra Leiðindaskjóða.

En þetta gerbreyttist á undra skömmum tíma þegar Óli Jó sýndi á sér alveg nýja hlið hins spaugsama, brosmilda og skemmtilega forsætisráðherra.

Halldór Ásgrímsson lumaði á góðum húmor á góðum stundum, sem of fáir fengu að njóta.

Og nú kemur Sigurður Ingi Jóhannsson og gerir svipað og Óli Jó á sínum tíma, sýnir á sér allt aðra hlið en fólk hefur kynnst áður.

Og það í hópi forsætisráðherra Norðurlandanna og bandarísku forsætishjónanna.

Takk fyrir þetta, Sigurður Ingi. Svona á að gera þetta!

Sigurður Ingi reytti af sér brandarana

Ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur.

Yfirvinnubann flugumferðarstjóra er dæmi um það þegar deilur fara út í þann farveg að þær bitni nær eingöngu á ákveðnum hópi fólks, og að ráðist sé á garðinn, þar sem hann er lægstur.

Almenningur lætur sér skiljanlega fátt um finnast þegar upplýst er að bannið bitni á 200 manns.

Það fylgir nefnilega ekki sögunni að um er að ræða hóp ungs fólks, sem er í rándýru námi til að ræktuð sé grasrót íslenskra flugmála, flugmennirnir sem standa eiga að endurnýjun þess grundvallar flugs, sem felst í hæfum flugmönnum.

Skelfileg áhrif á flugkennslu

Kennitöluflakk stjórnmálaflokka nægir ekki.

Sagan er í grófum dráttum þessi: Alþýðuflokkurinn 1916, Sósíalistaflokkurinn 1938,  Alþýðubandalagið 1956, Samtök frjálslyndra og vinstri manna 1970, Bandalag jafnaðarmanna 1987, Þjóðvaki 1994, Samfylkingin 1999 og Björt framtíð núna síðast.

Allt saman jafnaðarmannaflokkar, misróttækir þó, sem áttu að sameina jafnaðarmenn í einum flokki, en reyndist að mestu vera nafnabreyting, kennitöluflakk.

Ef jafnaðarmannaflokkur nær ekki hylli kjósenda er það ekki vegna þess að hugmyndir jafnaðarmanna um frelsi, jafnrétti, bræðralag og mannréttindi séu úreltar, heldur vegna þess að þeir sem berjast fyrir þessum hugsjónum hafa ekki kjörþokka eða mistekst í rökræðunni sem þarf.

Nafnbreytingar og nýjar kennitölur duga kannski um skamma hríð, en ekki einar og sér til lengdar.

Þetta minnir á það þegar efnilegum söngvara í bakröddum í sjói hjá Björgvini Halldórssyni þótti goðið ekki taka nóg eftir sér og kom á næstu sýningu Bo í skærum glimmerjakka.

Björgin veitti þessu athygli og gekk að eftirvæntingarfullum söngvaranum og ávarpaði hann.

Orðaskiptin urðu svona:

"Nýr jakki?"

"Já."

"Sama röddin."  

„Því miður fyrir ykkur, strákar mínir“

Það þarf að breyta reglum um meðmælendur.

Í Alþingiskosningunum 2007 kynntist ég þeim vandkvæðum, sem núverandi fyrirkomulag um meðmælendur valda.

Reglurnar eru gallaðar, því að reynslan hefur verið sú að ekki hefur verið hægt að standa við frestina til að skila listunum inn og það hefur bitnað á framboðunumm.

Í stað þess að gefa undanþágur og mismuna þannig framboðum ætti að lengja tímabilið frá því að framboðsfrestur rennur út þangað til kosið er um viku.

Frambjóðendum gefist kostur á því að skila inn listunum í 10 daga áður en framboðsfrestur rennur út og ef þeir dragi það, taki þeir sjálfir áhættuna af því að listarnir reynist ekki gildir, þegar fresturinn rennur út.

Reynslan sýnir að enda þótt frambjóðendur skili inn meðmælendalistum með tilskildum fjölda meðmælenda, geta allt að 20% undirskriftanna reynst ógildar, ýmist vegna fáfræði, misskilnings eða mistaka þeirra sem safna undirskriftum og þeirra sem skrifa nöfn sín

Undirskrift getur verið ógild ef meðmælandi hefur skrifað nafn sitt á fleiri lista en einn, eða að meðmælandi veit ekki í hvaða kjördæmi hann er með lögheimili.

Það er hins vegar enginn "skrípaleikur" fólginn í því að fá að greiða atkvæði utan kjörstaðar þótt framboðsfrestur sé ekki útrunninn.

Þeir sem greiða atkvæði svona snemma eiga að vera meðvitaðir um það að þeir taki þá áhættu að sá, sem þeir greiða atkvæði verði ef til vill ekki á kjörseðlinum.

Þeir taka þá afleiðingunum af því að tapa þessu áhættuspili og gera atkvæðið ógilt.

Ástæðurnar fyrir því að einhverjir telji það hentugt fyrir sig að greiða atkvæði svona snemma geta verið ýmislegar og sjálfsögð þjónusta við þá að gefa þeim færi á að kjósa þetta snemma.   

Tíu skiluðu í S- og NV-kjördæmum

Niðurstaða á ráðstefnu fyrir áratug: Lækirnir munu þorna upp.

Fyrir um áratug var haldin fróðleg ráðstefna um Skaftá. Þá var í ráði að veita ánni yfir í Langasjó á þremur forsendum og það réttlætt með því að um stórkostleg jákvæð umhverfisáhrif yrði að ræða.

1. Áin hefði þangað til allt fram á okkar tíma hvort eð er runnið yfir í Langasjó og verið að hjálpa til við að færa ána í fyrra horf.

2. Með Skaftárveitu í Langasjó væri hægt að veita vatni þaðan yfir í Tungnaá og yrði sú veita líkt og Norðlingaölduveita (réttara nafn: Þjórsárfossavirkjun) hagkvæmasti virkjunarkostur landsins.

3.  Með því að veita Skaftá yfir í Langasjó myndi linna sandburði niður ána í Skaftárhlaupum og lækjunum í Landbroti þar með bjargað.

Alveg var litið framhjá því í þessu sambandi að með þessu myndi Langisjór, sem hugsanlega er fegursta fjallavatn landsins, sviptur heiðbláma sínum, gerður aurbrúnn og fylltur upp af sandi á undraskömmum tíma, kannski einni öld.

Einnig var það rangt að Langisjór hefði aðeins verið án Skaftár síðustu aldir og innrensli Skaftár í vatnið yrði "hefðbundið fyrirkomulag", heldur hefur vatnið verið án Skaftár í 11 þúsund ár síðan ísöld lauk, því að Skaftá féll í vatnið einungis þegar jöklarnir skriðu lengst fram á kuldatímanum 1500-1900.

Í þriðja lagi áætluðu vísindamenn, sem um það fjölluðu á ráðstefnunni, að jafnvel þótt Skaftá yrði veitt í Langasjó, myndu Tungulækur og Grenlækur þorna rólega upp á 50 til 100 árum.

Á Skaftáreldasvæðinu er í gangi einhver tröllaukasta og magnaðasta náttúruaflasýning veraldar (the greatest show on earth) sem skiptist í tvo fasa, jarðeldafasa og sandburðarfasa.

Eldgjárgosið 934 og Skaftáreldar 1783 voru jarðeldafasar þar sem hraun rann yfir sand, og búast má við þeim næsta eftir nokkur hundruð ár þegar hraun mun renna yfir sand. Á milli voru sandburðarfasar og slíkur fasi stendur yfir nú þar sem sandur berst yfir hraun.

Varðandi svo einstæða sýningu náttúrukrafta gildir að grípa sem minnst inn í og leyfa sýningu náttúruaflanna að heilla þá, sem hana fá að sjá.

Hafa má til hliðsjónar viðbrögð við skógareldum í Yellowstone þar sem ákveðið var 1988 að láta þá afskiptalausa nema varðandi það að bjarga húsum og mannvirkjum.

Hliðstæð viðbrögð gagnvart Skaftáreldum og Skaftárhlaupum væri að einskorða viðbrögð við að bjarga mannvirkjum í byggð.

Við það mætti bæta ráðstöfunum sem gætu framlengt líf lækjana í Landbroti.

 

Lækir eru að þorna upp

1962? Nei, 2016?

Fréttirnar af því þegar George Zimmerman skaut hinn 17 ára gamla blökkudreng Trayvon Martin "í sjálfsvörn" í Flórída 2012 og síðan fréttir af eftirmálum þess, eru allar með þeim blæ, að hægt er að klípa sig í handlegginn til þess að átta sig á því að það sé árið 2012 en ekki 1962.

Zimmerman var sýknaður í þessu máli á þeim forsendum að hann hefði verið að verjast "hrottafenginni árás" blökkudrengsins, sem var með sælgæti og ávaxtasafa að vopni!

Þó lá fyrir að Zimmmermann fór inn á svæðið þar sem drengurinn var og veittist þar að honum.

Nú hefði mátt ætla að málinu væri lokið með þeirri sérstöku tegund af réttarfari, sem sýknudómurinn sýndi, en það er öðru nær.

Zimmermann rær nú, fjórum árum seinna, að því öllum árum að verða moldríkur með því að græða allt að tvo milljarða króna á því að selja morðvopn sitt á uppboði.  

Svona lagað virðist sem sé enn geta gerst þarna vestra, rétt eins og fyrir rúmri hálfri öld.

Eða réttara sagt fer langt fram úr því sem gerðist fyrir hálfri öld.  

Og raunar er ekki hægt að muna í svipinn að neitt hliðstætt hafi gerst fyrir 1962 varðandi þessa fyrirætlan að verða stórríkur á einni byssu,, sem er komin í svona hátt verð, af því að búið er að blása upp virði hennar sem "stórmerks minjagrips varðandi sögu Bandaríkjanna."

Að endemum.  

Fær milljarða fyrir byssuna

K.S.: Kahn að gera það sem Hitler tókst ekki?

Adolf Hitler ætlaði að knésetja Breta með loftárásum á London haustið 1940 en tókst ekki.

Nú má sjá á bloggsíðu Kristinna stjórnmálasamtaka, að Sadic Kahn, nýkjörinn borgarstjóri Lundúnaborgar, sé að takast það, sem Hitler tókst ekki, og sé í slagtogi með mönnum, sem hafa sagt, að Hitler hafi verið mikilmenni.

Á síðunni er birt myndband samtakanna "Britain first" en í því er Kahn spyrtur saman við hryðjuverkafólkið, sem gerði árásina á London hér um árið og einnig við hryðuverkasamtök Íslam bæði nú og áður.

Kahn hafi velþóknun á þessum samtökum og öfgamúslimum um allan heim.

Myndbandið hefst á kvikmyndum af loftárásum nasista og er skreytt með árásum hryðjuverkamanna á London og New York.

Niðurstaðan og lokaorðin á íslensku vefsíðunni eru skýr:

"London er fallin. Bara byggja mosku og flytja inn nóg af múslimum og Ísland fellur. Þá yrði kannski stofnað "Ísland fyrst". Er það þetta, sem við viljum eða ætlum við ekki að læra af reynslu neinna annarra? Stjarnfræðileg heimska."

Reyndar er "Ísland fyrst" ekki alveg ný hugmynd. Í aðdraganda Seinni heimsstyrjaldarinnar var kjörorð íslenskra þjóðernissinna "Íslandi allt!" 

Af hverju ekki að nota það aftur? Hinn hreini aríski kynstofn.

Þegar maður les um íslenska þjóðernissinna fyrir 80 árum og ber málflutning þeirra saman við þann málflutning, sem nú er í gangi varðandi "Ísland fyrst" verður maður hugsi.

Þegar ég byrjaði að lesa um stjórnmál um 1950 undraðist ég hvernig menn höfðu getað fallið fyrir málflutningi brúnstakkanna en huggaði mig við það að slíkt myndi aldrei endurtaka sig.

En er sagan að endurtaka sig? "Íslandi allt!" á ný?

Trump mildast í garð múslima