Svartur blettur á sögu þjóðarinnar.

Óhæfuverk sjóræningja frá Alsír, sem ranglega voru kallaðír Tyrkir hér á landi og illvirki þeirra, Tyrkjaránið svonefnda, hafa í bráðum fjórar aldir skyggt á ekki minni glæpaverk okkar sjálfra, sem fólust í því að hundelta og drepa á hroðalegan hátt fjölda Baska, sem ekkert illt höfðu gert af sér, sem réttlæti slíka villimennsku og drápsæði, sem birtist í þessum viðbjóðslegu morðum. 

Glæpunum í Tyrkjaráninu hefur eðlilega haldið á lofti og samið um það leikritið Tyrkja-Gudda auk endurtekinna skrifa og ummæla, en Spánverjavígin svonefndu, sem eru líklega einhver svartasti blettur í sögu þjóðarinnar, fá nú loksins umfjöllun sem fyrir langalöngu var orðin tímabær.

 

Gerir mynd um morðin á Böskum

Löngu vitað, lengi var þagað og áfram er þagað um annað verra.

Fjögur feimnismál lita alla umræðu bæði innanlands og erlendis um raforkuvinnslu á háhitasvæðum á Íslandi og er röngum alhæfingum haldið á lofti í síbylju.

1. Endurnýjanleg orka.  Rangt. Aðeins eru gefnar þær forsendur fyrir endingu orkunnar að hún endist í 50 ár, sem er langt fyrir neðan endingu kolanáma, svo að dæmi séu tekin um aðra orkugjafa.

2. Hrein orka.  Rangt. Brennisteinsvetnismengun hefur verið svo mikil að loka varð litlum skóla austan við Gunnarshólma og það fellur á góðmálma á höfuðborgarsvæðinu í þeim mæli, að það veldur skemmdum á rafeindatækjum. Síðustu misseri hefur að vísu farið fram merkilegt og lofsvert starf við að binda þessa lofttegund og við það hefur loftmengunin minnkað frá Hellisheiðarvirkjun. En meira má ef duga skal almennt um þetta efni.

3. Frábær orkunýting.  Rangt. 85 prósent af þeirri orku sem útleyst er til raforkuframleiðslu, fer óbeisluð út í andrúmsloftið.

4. Engin áhrif á jarðskorpuhreyfingar.  Rangt. Þessu var haldið eins lengi fram og mögulegt var en er nú endanlega kveðið í kútinn með viðurkenningunni frá jarðvísindafólki Veðurstofunnar.

Eftir stendur að nýting heits vatns til húsaupphitunar er allt önnur ella. Eina atriðið, sem þar kann að vera vafasamt er ending hitans þegar um ágenga nýtigu er að ræða.

En með því að fella bæði þessa gamalgrónu nýtingu undir nýtingu til raforkuframleiðslu í allri umræðu og auglýsingu á grænni íslenskri orku, er verið að fela ókosti raforkuframleiðslunnar.

Nýjasta dæmið er alhæfingin í fyrirsögn Morgunblaðsins í gær í viðtali við iðnaðrráðherra.   

Skjálftar tengjast niðurdælingu

Mistökin með Mjóddina á sínum tíma.

Þegar Breiðholt og Mjódd voru skipulögð á sínum tíma var þetta svæði uppi í sveit þar sem aðeins voru komin nokkur timburhús í Blesugróf. 

Ekki þarf annað en að líta á landakort, bæði nú og einnig þá, til að sjá að við Mjóddina eru stærstu krossgötur megin þjóðleiða landsins, og að þess vegna hefði þurft að hafa Mjóddina miklu stærri og láta íbúðabyggðina ekki ná eins langt niður í hana og gert var. 

Þetta blasir við þegar skoðuð er stærð Skemmu-, Smára- og Lindasvæðanna í landi Kópavogs. 

Raunar var mesta skipulagsslysið á sínum tíma að sameina ekki Kópavog og Reykjavík á sjötta áratug síðustu aldar þegar gott tækifæri gafst til þess. 

Landamerkin eru hreinasta kraðak og samráðið svo víðs fjarri við skipulagningu hverfa, að ef fara á á milli húsa í Salahverfi og Seljahverfi, sem aðeins eru í hundrað metra fjarlægð hvort frá öðru, þarf að aka marga kílómetra. 

En meirihlutar í bæjarstjórnum beggja byggðanna, íhaldið í Reykjavík og kommarnir í Kópavogi, óttuðust að falla ef bæirnir yrðu sameinaðir. 

Vilja ekki bílaumboð í Mjóddina

Hin eilífa hringrás lífsbaráttunnar.

Frá örófi alda hefur staðið yfir linnulaus barátta allra lífvera jarðarinnar fyrir lífi sínu, allt frá smæstu örverum til stærstu hvala. 

Lífríkið byggist á því að hver lífvera er öðrum háð og að dauði eins er annars brauð. 

Þegar hver uppgötvunin rak aðra á síðustu öld, einkum um miðbik hennar þegar sýklalyf voru fundin upp og lyf gegn fjölmörgum sjúkdómum, kviknaði von um að maðurinn væri að ná yfirhöndinni í baráttunni við sýkla og veirur. 

En auðvitað var þetta tálsýn, sem byggðist á því að maðurinn gæti breytt einu helsta lögmáli lífs á jörðinni, hinni eilífu innbyrðis baráttu lífvera jarðar þar sem hver um sig þróast undir lögmálinu að þeir hæfustu lifi og viðhaldi stofninum. 

Í ljós kom að ekki þurfti nema eina breytingu eða stökkbreytingu á bakteríu eða veiru til þess að til verði nýtt afbrigði, sem þoli sýklalyfin betur. 

Tvennt er varasamast varpðandi lyfin að sögn sérfræðinga.  

1. Ofnotkun þeirra, neysla að óþörfu, sem eykur hættuna á því að sýklar og veirur myndi þol gegn þeim. 

2. Óregluleg notkun þeirra, þar sem í stað þess að nota lyfið nógu reglulega og lengi til að drepa sýklana að fullu, myndist gloppur í ferlið sem kalli fram þolnari. Það eru einkum tveir þjóðfélagshópar sem skapa mestu hættuna á þessu, dópistar og gamalt fólk, sem gleymir að taka lyfin eða man ekki hvort þau hafa verið tekin.  

Ofurörverur gætu valdið heimskreppu

Hve mörg slys þarf til að eitthvað sé gert?

Stórfjölgun ferðamanna hefur ekki skilað sér í því að bæta aðstöðu þeirra og þjónustu við ferðafólk þar sem þörfin á henni hefur orðið brýn og æpandi. 

Svo svelt er Vegagerðin, að vandinn liggur meðal annars í því að fyrir hvert eitt nauðsynlegt verkefni af ótal mörgum verða tugir verkefna útundan.

Einfaldir hlutir eins og bættar merkingar, útskot og lækkun hraða á örfáum stöðum, sem fela í sér slysagildrur sitja á hakanum.  

Þegar ferðamaður fær kort af landinu í hendur hefur einn vegur, hringvegurinn, algera sérstöðu og gengur undir nafninu "þjóðvegur númer eitt." 

"Númer eitt"? Varla meðan hluti hans er holóttur malarvegur. 

Myndin er tekin í Berufirði á hjólaferð um hringinn um daginn, en í þeirri ferð var valin leiðin um Stöðvarfjörð, Fáskrúðsfjörð og Reyðarfjörð, sem er aðeins 10 kílómetrum styttri en malar-"þjóðvegur númer eitt" um Breiðdalsheiði. 

Svo mikill var feginleikinn þegar komið var af holunum á malarkaflanum umrædda og inn á malbikaðan veg við Eyjólfsstaði, að það varð að stansa í eina mínútu og taka mynd af eina svæðinu þar sem morgunsólin var að brjótast í gegnum þoku, sudda og rigningu. 

Hægt er að velja þrjár leiðir um Austurland á leið hringinn, og einfaldast væri að vegurinn um Öxi yrði lagfærður og sett á hann bundið slitlag, af því að sú leið er 61 kílómetrum styttri en leiðin um Breiðdalsheiði.

Hann yrði "þjóðvegur númer eitt".  

Á meðan beðið yrði eftir þessari vegabót, yrði Fjarðaleiðin að sjálfsögðu gerð að "þjóðvegi númer eitt". 

En landlægur rígur milli Héraðsbúa og Fjarðabúa veldur því, að leiðin um Breiðdalsheiði, hefur orðið fyrir valinu, því að annars myndu annað hvort Fjarðabúar eða Héraðsbúar ganga af göflunum. 

Fór út að skima eftir norðurljósum

Látum sem ekkert C.

Ofangreind fyrirsögn var heiti á plötu Halla og Ladda á sínum tíma ef ég man rétt.

Hægt væri að gefa út stóra plötu með völdum setningum sérfræðinga Landsvirkjunar, Orkuveitu Suðurnesja og Orkuveitu Reykjavíkur á ýmsum fundum nyrðra og syðra og í viðtölum í fjölmiðlum, þar sem lítið eða ekkert er gert úr manngerðum jarðskjálftum og vandamálum vegna lónamyndunar hjá háhitavirkjunum. 

Fyrir norðan var margtuggið á fundi að "niðurdæling gengi vel" þótt tíu kílómetra fyrir sunnan Kröfluvirkjun sé stækkandi lón. 

Sérfræðingurinn þuldi sömu setninguna aftur og aftur eins og á bilaðri plötu. 

Lengi var þrætt fyrir vandamálið við Svartsengisvirkjun en málið loks afgreitt með því að lítill vandi yrði að grafa 15 kílómetran langan affallsskurð til sjávar vestan við Grindavík. 

Þrætt var fyrir málið fyrstu árin hjá Orkuveitu Reykjavíkur en þegar nýr forstjóri tók við voru tekin upp önnur og skárri vinnubrögð. 

Þó voru fréttaflutningur og myndbirtingar af lónmyndun vestan við Kolviðarhól harðlega gagnrýnd! 

Það er nöturlegt að á prenti skuli það aðeins hafa verið bloggskrif leikmannsins Sigurðar Sigurðarssonar sem hafa fram að þessu veitt einhverjar upplýsingar um manngerðu skjálftana við jaðar Svínahrauns og Húsmúla. 

"Látum sem ekkert C"- heilkennið er enn magnaðra varðandi það að setja jarðgöng og verksmiðju niður á nákvæmlega þeim bletti þar sem áhrif stórskjálfta yrðu á öðru af tveimur hættulegustu jarðskjálftasvæðum landsins.

Þar voru aðvörunarorð Páls Einarssonar jarðeðlisfræðings að engu höfð og látið er sem ekkert C.  

Skjálftar vegna niðurdælingar

Bakslag, eins og 1930?

Síðsumars 1929 virtist flest stefna á þann veg hjá þjóðum heims, að þær væru að jafna sig af eftirköstum heimsstyrjaldarinnar 1914-18. 

Árangur svonefndra Locarno-samninga 1925, þar sem forystumenn Breta, Frakka og Þjóðverja stillltu saman strengi og náðu samkomulagi um vesturlandamæri Þýskalands, inngöngu Þjóðverja í Þjóðabandalagið og fleiri atriði, var að koma í ljós, skárri sambúð þjóða, uppgangur hjá iðnaðarþjóðum og aukin bjartsýni á framtíðina. 

Miklar tækniframfarir og atburðir á borð við einflug Lindbergs yfir Atlantshafið voru uppörvandi. 

Gríðarlegur uppgangur á öllum sviðum í Bandaríkjunum hafði jákvæð áhrif langt út fyrir landamæra þess lands. 

En á einum októberdegi 1929 kom óvænt bakslag, þetta hrundi til grunna í verðbréfahruninu í Wall Street og í hönd fór tíu ára löng kreppa, sem hafði hræðileg áhrif á efnahag allra þjóða, einkum iðnaðarþjóðanna. 

Eitt af einkennunum var, að í stað frjálsrar verslunar og millilandaviðskipta, færðust þau hratt í far aukinna hafta, tolla, þjóðernishyggju í stað alþjóðahyggju og vaxandi ýfinga á milli þjóða.

Japanir urðu fyrstir til að beita afmörkuðum hernaði 1931, Ítalir í Abbessíníu (Eþíópiu) og spánskir fasistar, (falangistar) í borgarastyrjöld 1936-39.

1937 réðust Japanir inn í Kína, Ítalir inn í Albaníu vorið 1939, og síðar það ár hófst Seinni heimsstyrjöldin.  

Höftin hér á Íslandi færðu okkur að vísu ótrúlega fjölbreyttan iðnðað heima fyrir í skjóli tollverndar, og svipað gerðist víða erlendis, en áratug eftir styrjöldina komust menn að þeirri niðurstöðu að í heildina var það skaðlegt, að vörur væru ekki framleiddar þar, sem það væri hagstæðast.

Nú virðist vera að koma bakslag í verkaskiptinguna í alþjóðaviðskiptunum sem fært hefur hundruðum bláfátæks fólks í þróunarlöndunum kjarabætur vegna dreifingar framleiðslunnar, því að stjórnmálamenn og öfl, sem nærast á óánægju hinna tekjulágu á Vesturlöndum, njóta nú vaxandi fylgis.

Af þeim meiði er velgengni Donalds Trumps sprottin, og fylgi boðbera meiri innbyrðis tekjudreifingar, bæði til vinstri og hægri, svo sem Bernie Sanders, skýrist líka að hluta til af þessu.    

 

Mótmæltu fríverslun við Bandaríkin

Ekki jarðskjálfti við Hellisheiðarvirkjun?

Leikmaður, Sigurður Sigurðarson, spáði fyrir um jarðskjálftann, sem nú er orðaður við Hengilssvæðið.

Hann benti á líkindi þess, að niðurdæling, sem verið hefur í gangi á vegum Hellisheiðarvirkjunar, væri orsök jarðskjálftahrinu, sem nú skekur Hvergerðinga.  

Sigurður tengdi sem sé jarðskjálftann við Hellisheiðarvirkjun, en heppilegra þykir í fréttum um málið að nefna það virkjunarsvæði "Hengilssvæðið". 

Í sama bloggpistli fjallar Sigurður um líkindi þess að sjö stiga jarðskjálfti verði beint undir stóriðjusvæðinu á Bakka við Húsavík, en þar er annar af tveimur hættulegustu jarðskjálftastöðum landsins. 

Ef slíkt gerist má reikna með að sagt verði, að jarðskjálfti hafi orðið á Tjörnessvæðinu. 

 

Jörð skalf á Hengilssvæðinu

Sáttir við eigin stöðuveitingar en ekki annarra.

Stjórnmálaátök, bæði innan flokka og utan, bjóða oft upp á tvískinnung og mótsagnir. 

Þegar Viðreisnarflokkarnir svokölluðu höfðu verið við völd í tólf og hálft ár, náðu stjórnarandstöðuflokkarnir meirihluta og alger umskipti urðu í stjórn landsins. 

Öll valdaár Viðreisnarstjórnarinnar höfðu stjórnarherrarndir verið gagnrýndir harðlega fyrir að stunda miskunnarlausar stöðuveitingar í eigin þágu. 

Svo komust vinstri flokkarnir að, og þá brá svo við að þeir tóku upp svipaðar stöðuveitingar. 

Sú stjórn sat í þrjú ár, og við næstu stjórnarskipti varð aftur sveifla í stöðuveitingum. 

Það, sem var einna athyglisverðast, voru þau rök, sem alliri beittu, nokkurn veginn þessi: 

Við erum ekki að veita stöður pólitískt, heldur að koma í veg fyrir að hinir geri það og andæfa misbeitingu þeirra. 

Í tilfelli vinstri stjórnarinnar heyrði maður þessi rök: Hinir, eru búnir að misnota aðstöðu sína í svo mörg ár, að það er skiljanlegt að á stuttum valdatíma okkar neyðumst við til að koma fram einhverju mótvægi. 

Sáttir við eigin smölun en ekki annarra

Leikur að (púður)eldinum.

Í tvígang hefur Donald Trump gert hugsanlega skotárás á Hillary Clinton að umtalsefni. 

Tilefnið er ekki það að Clinton vilji afnema byssueign, því að það gerir hún ekki. 

Hún er aðeins að kalla eftir strangara eftirliti og lagaumgjörð varðandi skotvopn til að takmarka möguleika sálsjúkra og ofbeldisfullra einstaklinga til að komast yfir skæð skotvopn. 

Með því að espa upp umræður um skotárásir á frambjóðendur er Trump að óþörfu að leika sér að eldinum.  

Vill að lífverðir Clinton afvopnist