Hvað næst? Krossana burt úr fánunum?

Hvers vegna fá krossarnir ekki lengur aða vera í kirkjugörðunum?

Hvað næst? Að breyta þjóðfánunum og setja laufblöð í staðinn?

Rökleysur sem lifa góðu lífi áratugum saman.

í fjölmiðlum í dag úir og grúir af sömu málleysunum árum og áratugum saman. 

Sem dæmi má nefna tvær frá í frétttum dagsins í dag. Önnur þrira felst í því hvernig orðið samnemanandi hefur farið létt með að útrýma níu ágætum heitum á skólafélögum, svo sem orðunum bekkjarfelagi, bekkjarsystir, bekkjarbróðir, bekkjarfélagi og skólafélagi, og virðist ekkert lát á velgengni orðsins samnemandi.   

Enn lífseigari er rökleysan að forða slysi eða að forða tjóni, sem hefur sífellt sótt i sig veðrið.             

„Af hverju má ég ekki vera með hníf?“

Staðreynd: Hnífar eru vopn en ekki varnarbúnaður.

Lögreglumaður benti í gær á ofangreinda staðreynd. Hnífar geta auðveldlega drepið og stóskaðað hverja, sem er, sem er þvert á það álit, sem sífelld hnífavæðing samfélagsmiðlanna og þjóðlífsins hefur verið að byggja upp.  

Máltækið "þarna stendur hnífurinn í kúnni" kemur í hugann og gamalkunnugt viðhorf úr bandarísku byssumenningunni hefur barið að dyrum. 

Nýr biskup og sleglnn nýr tónn.

Biskupsvígslan í dag var heilmikil seremonía þar sem áhersla kirkjunnar á kraftmikla boðun fagnaðarerindisins fékk góð skilí ávarpinu hjá hinum nýja biskupi, en síðuskrifari hefur kynnst vel í góðri frammistöðu hennar hjá Grafarvogskirkju. 

Það er alltaf hressandi þegar sleginn er nýr og persónulegur tónn, en það var gert í dag.

 

 

Myndir: Guðrún vígð sem biskup Íslands