1980 munaði litlu að mál fransks liðhlaup sprengdi ríkisstjórn Íslands.

Rétt eins og mál Yozamss Taminis er er "á alla kanta sérstakt" er til dæmi frá árinu 1980 um málefni erlends hælisleitanda, sem olli þvíílíku uppnámi, að einn stjórnarþingmaður í eins manns meirilhta þáverandi noðri deildar Alþíngis hótaði að hætta að styðja ríkisstjórnina ef Frakkinn fengi ekki hæli hér á landi, en maðurinn, Patricc Gervasoni, hafði leitað eftir hæli hérlendis og neitað að gegna herþjónustu í heimalandi sínu.  

Málið kom á borð hjá yfirvöldum hér á landi, í Frakklandi og í Danmðrku þegar leitað var leiða til að leysa það. 

Lausn fannst á endanum með aðstoð Dana og íslenska ríkisstjórnin þurfti ekki að segja af sér.  

„Finnst málið á alla kanta sérstakt“

Aðferð Trumps virðist svínvirka.

Svo er að sjá sem sú aðferð að efna til tilhæfulaustrar ófrægingarherferðar á hendur innflytjendum á borð við þá, sem búa í bandarísku borginni Springfield, hafi fyrir bragðið orðið heimsþekkt. 

Trump hefur áður beitt svipuðum aðferðum og svona árangur gæti orðið til þess að kosningabaráttan nú geti orðið jafn svæsin og jafnvel svæsnari en sú síðasta. Vonandi fer þetta þó ekki þannig

Sprengjuhótanir í skólum vegna falskra ummæla

Þarf ekki Sigurbjörn Árna í næstu fatalýsingu?

Það vantaði lítið upp á það í dag við setningu Alþingis væru næg ástæða til að fá rækilega, djúpa og ítarlega umfjöllun í fjölmiðlum.  

En í staðinn var vakti jakki forsetans margfalt meiri umfjðllun, þannig, að til þess að slá hana út svo að varla verður betur gert nema fá Sigurbjörn Árna til þess útlista jakkann alveg niður í einstaka hnappa og fá ítarlega lýsingu í smáatriðum fyrir hvert skref næst þegar útsending verður frá athöfn virðulegustu og æðslu samkomu þjóðarinnar.  

Halla T toppaði sig í tæplega 40 þúsund króna systurjakka

Hvað næst? Krossana burt úr fánunum?

Hvers vegna fá krossarnir ekki lengur aða vera í kirkjugörðunum?

Hvað næst? Að breyta þjóðfánunum og setja laufblöð í staðinn?

Rökleysur sem lifa góðu lífi áratugum saman.

í fjölmiðlum í dag úir og grúir af sömu málleysunum árum og áratugum saman. 

Sem dæmi má nefna tvær frá í frétttum dagsins í dag. Önnur þrira felst í því hvernig orðið samnemanandi hefur farið létt með að útrýma níu ágætum heitum á skólafélögum, svo sem orðunum bekkjarfelagi, bekkjarsystir, bekkjarbróðir, bekkjarfélagi og skólafélagi, og virðist ekkert lát á velgengni orðsins samnemandi.   

Enn lífseigari er rökleysan að forða slysi eða að forða tjóni, sem hefur sífellt sótt i sig veðrið.             

„Af hverju má ég ekki vera með hníf?“

Staðreynd: Hnífar eru vopn en ekki varnarbúnaður.

Lögreglumaður benti í gær á ofangreinda staðreynd. Hnífar geta auðveldlega drepið og stóskaðað hverja, sem er, sem er þvert á það álit, sem sífelld hnífavæðing samfélagsmiðlanna og þjóðlífsins hefur verið að byggja upp.  

Máltækið "þarna stendur hnífurinn í kúnni" kemur í hugann og gamalkunnugt viðhorf úr bandarísku byssumenningunni hefur barið að dyrum. 

Nýr biskup og sleglnn nýr tónn.

Biskupsvígslan í dag var heilmikil seremonía þar sem áhersla kirkjunnar á kraftmikla boðun fagnaðarerindisins fékk góð skilí ávarpinu hjá hinum nýja biskupi, en síðuskrifari hefur kynnst vel í góðri frammistöðu hennar hjá Grafarvogskirkju. 

Það er alltaf hressandi þegar sleginn er nýr og persónulegur tónn, en það var gert í dag.

 

 

Myndir: Guðrún vígð sem biskup Íslands

Ómetanlegt náttúrurdjásn.

Kaldá er hluti af stærsta vatnsfalli á Reykjanesskaganum, og rennur neðanjarðar á tuga metra dýpi til sjávar við Straumsvík. 

Þar er vatnsmagnið svo mikiið við ströndina að sagt er að áður fyrr hefi sjómenn ekki þurft annað en dýfa höttum sínum í sjóinn til þess að fá sér vatn að drekka. 

Vatnið sem fellur í ánni á yfirborðinu er aðeins örlítið brotabrot af heildarmagninu sem Reykjanesfjallgarðurinn beinir til sjávar.  

Kaldá er þvílík náttúrurperla að afar mikilvægt er að viðhalda rennslinu í þessu einstæða vatnsfalli. 

Síðuskrifari dvaldi í þrjú heil sumur í Kaldarseli árin 1947, 48 og 49 og telur síðan Kaldá í flokki með helgustu vættum landsins.  

Uppþornuð Kaldá ekki vandamál

Kannski hægt að finna fjáröflunarleið með því að beisla betur hugmyndaflugið.

Endalok flugelda, sem brenna upp þegar þeim er skotið á loft, eru þau að brunnið eldsneyti og aðrir hlutar dreifast um stórt svæði sem mengandi rusl, og menga auk þess andrúmsloftið á við hressilegan útblástur.  

Þetta er á skjön við þann tilgang að efla umhverfis- og náttúruvernd í formi þjóðgarðal  

Eftir situr þá að setjast niður og brjóta heilann um hugvitssama lausn, sem byggist á hugkvæmni og hugviti og gefur hreina og hressilega gleði og ánægju í stað þess að enda sem leifar af mengandi bruna. 

Fjáröflunin gegn stefnu þjóðgarðsins

"Ekki missa af..." Eitt lúmskasta böl nútímans.

Gréta Salóme ræðir á áhugaverðan hátt um um böl, sem hefur heltekið þjoðina síðustu ár í þeim mæli, að jafna má við farsótt. Þetta eru aðeins þrjú orð, sem þulin eru í síbylju í fjðlmiðlum til að heltaka þá, sem heyra þau. 

Einna verst haldnir eru dagskrárþulir og þeir sem kynna efni í ljósvakamiðlum, sem hafa smám saman neyðst til að auglýsa sjálfir eð engeinn megi missa af þeim sjálfum. Slík skyldusjálfhælni var óþekkt þar til fyrir nokkrum árum.  

Fyrirskipunin um ekki megi missa af neinu í smáu og stóru er dæmi um þá frekju og pressu sem knýr áfram sjúklegt neysluæði okkar tíma.   

Óttaðist stöðugt að vera að missa af einhverju