ÁFRAM SÓTT Í ÍSLENSK NÁTTÚRUVERÐMÆTI.

Þótt ákvörðun Landsvirkjunar geti orðið fyrsta skrefið til þess að stöðva álvæðinguna á suðuvesturhorni landsins hefur ásókninni í íslensk náttúrverðmæti ekki verið hætt, heldur mun hún líklega færast í aukana á Norðausturlandi með kröfunni um álver á Bakka. Ekki liggur fyrir hvað Orkuveita Reykjavíkur hyggst fyrir en bæði Landsvirkjun og hún virðast ekkert hafa slegið af ágirnd sinni á Neðri-Þjórsá, Þjórsárverum, Ölkelduhálsi og öðrum virkjanasvæðum á Suðvesturlandi.

Össur Skarphéðinsson sér ekkert nema jákvætt við þetta og virðist einblína á það að nú verði það mengunarlaus fyrirtæki sem njóti orkunnar frá "hreinu og endurnýjanlegu" orkugjöfunum sem eru það þó ekki hvað snertir Hellisheiðarsvæðið. 

"Kaflaskiptin" sem Össur talar um snúa aðeins að framleiðslunni sem orkuöflunin hefur í för með sér en ekki að náttúruverðmætunum sem fórna á. Þótt netþjónabúin séu minni einingar en risaálver og skapi meiri tekjur og fleiri og betri störf en álver eru þau samt orkufrek og munu smám saman þurfa meiri og meiri orku og fleiri virkjanir.

Þörfin fyrir baráttu fyrir íslenskum náttúrugersemum, mestu verðmætum sem þetta land á er áfram fyrir hendi, þótt stóriðjuhraðlestin hafi aðeins hægt á sér hér syðra og farið út á annað spor, brautarteina sem liggja norður um Þeistarreyki og Mývatn til Bjarnarflags, Kröflu, Leirhnjúks og Gjástykkis.

Össur: Ekkert nema jákvætt við ákvörðun Landsvirkjunar