Ekki sá fyrsti sem íhugar svipaða aðgerð.

Þegar mér varð ljóst að svo væri málum komið við Kárahnjúka að ég yrði að taka afstöðu gegn því sem átti að gera þar íhugaði ég síðasta árið fyrir drekkingu Hjalladals ýmsa möguleika á því sem hægt yrði að gera við að vekja athygli á þessu máli. Einn var sá að skilja flugvélina TF-FRÚ eftir á lendingarbrautinni, sem ég notaði á botni dalsins, og taka myndir af því þegar hún sykki. Hér eru tvær myndir af flugvélinni á þessum stað. Á neðri myndinni stendur hún uppi á lendingarstaðnum hægra megin á myndinni. 

Þetta yrði táknrænn gerningur um hið ofboðslega mikla tjón sem menn ætluðu að valda á ómetanlegri náttúru Íslands og sýndi hve mikil alvara mér væri með því að fórna í þágu málstaðarins grip, sem ég var bundinn miklum tilfinningaböndum við.

Raunar var flugvélin sáralítils virði, orðin gömul, þreytt og lúin, nær verðlaus, en það var ekki aðalatriðið heldur tilfinningaratriðið, og það að kallmerkinu TF-FRÚ yrði fórnað í eitt skipti fyrir öll.

Mér varð hins vegar ljóst að þessi gerningur yrði lagður út á versta veg, - ég sakaður um að menga umhverfið og standa að eyðileggingu þess.

Allir myndu skilja það en færri átta sig á milljón sinnum stærra tjóni þegar hafið væri það verk að fylla upp með auri 25 kílómetra langan dal með mögnuðum náttúruverðmætum.

Ég hætti því við þennan gerning þegar Paul Cox skaut þeirri hugmynd að mér að sigla um lónið á báti með nafninu "Örkin", bjarga lífi og steinum af botninum og taka myndir af eyðileggingunni.

Þetta reyndist rétt ákvörðun því að ég var kærður fyrir umhverfisspjöll sem gætu varðað tveggja ára fangelsi með því að tylla þessari sömu TF-FRÚ niður lendingarstaðinn í lónstæðinu, og hafði ég þó fengið leyfi Náttúruverndarráðs til þess á meðan ekki var búið að aflétta friðun af hluta dalsins.

Í hönd fór hálfs árs málarekstur, rannsókn og yfirheyrlsum hjá rannsóknarlögreglu og fleiri aðilum sem endaði með því að ekki fannst að neitt saknæmt hefði verið aðhafst.

Með þessum pistli fylgir ljósmynd, sem ég tók í fyrradag af jaðri flugbrautar Sauðárflugvallar.

Þessi lendingarstaður er einn af meira en 20 slíkum, sem hafa verið á hálendinu, allt frá því að Agnar Koefoed-Hansen fann Sauðárflugvöll árið 1939.

Spurningin er: Hvorum megin við máluðu steinaröðina er flugbrautin sem átti að fela í sér svo mikil náttúruspjöll? Svar birtist síðan væntanlega á morgun.

Biður nágranna afsökunar

Mótmælastaða 17. júní í Dómkirkjunni.

Í trúarjátningunni segja menn: "Ég trúi á.....heilaga almenna kirkju." Sá andi sveif ekki yfir vötnunum í Dómkirkju Íslendinga í gær á sjálfan þjóðhátíðardaginn. Mikilúðlegur maður með stór, svört gleraugu og fjarskiptabúnað í eyrum tók völdin af kirkjuverðinum að prestum og biskupi forspurðum og varnaði almenning aðgangi að helgidóminum, nema hann færi upp á loft.

Niðri var kirkjan hálftóm, en þeir sem ekki komu snemma og reyndu að fara upp á loft urðu að standa þar í kös og hrökkluðust margir niður og út úr kirkjunni fyrir bragðið.

Heimildarmaður minn er kirkjurækin íslensk kona sem hefur talið það ómissandi hluta af hátíðarhaldinu 17. júní að taka auglýstu boði í fjölmiðlum um að koma og vera viðstödd hátíðarguðsþjónustuna. Hún trúði á þessa auglýsingu en komst að raun um annað.

Þessi kona hefur aldrei tekið þátt í mótmælum af neinu tagi og friðsamari og yndislegri manneskju er varla hægt að hugsa sér.

Kirkjuvörðurinn sagðist aldrei hafa upplifað annað eins. Sá sem beitti hann valdi í fordyri Guðshússins kvaðst vera sendur af til þess bærum yfirvöldum að framkvæma þessa frávísun frá hinni "almennu kirkju."

Konan, sem er heimildarmaður minn, kvaðst ekki geta unað þessu ofríki og móðgun og harðneitaði að fara upp á loft og slást þar við niðurlægða kirkjugesti, sem stóðu þar á meðan bekkirnir voru að hálfu auðir niðri í kirkjunni.

Hún kvaðst ætla að standa þar sem hún væri niðurkomin og hreyfa sig hvergi. Þetta gerði hún og þar með afrekaði snillingurinn sem að ofríkinu stóð það að gera stöðu hennar að nokkurs konar mótmælastöðu.

Ef hún hefði verið hugsanlegur hryðjuverkamaður, eins og gefið var í skyn, hefði hún svo sem getað sprengt sprengju þar sem hún var niður komin. Almenningurinn sem var uppi á loftinu hefði líka getað stundað háreysti og kastað einhverju niður á fína fólkið sem fékk að fara inn um gullna hliðið.  

Raunar afrekuðu snillingarnir sem að þessari lokun stóðu það að benda óeirðamönnum, ólátabelgjum og hryðjuverkamönnum á að Dómkirkjan í Reykjavík væri komin á lista með vænlegum stöðum til slíkra athafna.

Ég er ekkert feiminn við að nota orðið hryðjuverkamaður í þessu sambandi. Við eigum það sameiginlegt, Ólafur F. Magnússon og ég að menn hafa notað þetta orð yfir okkur.

Ég hélt ég ætti heima á Íslandi en ekki í Írak þar sem menn sprengja sig í loft upp í og við trúarathafnir. Kannski var það misskilningur hjá mér.