Að standa á réttinum en beygja sig fyrir valdinu.

Ofangreind orð mælti íslenskur höfðingi fyrr á öldum við danskan valdsmann, sem lét hann finna fyrir valdinu. 

Þeim sem ráða á bak við tjöldin í hinu alþjóðlega fjármálakerfi nota ekki fallegar aðferðir til að ná sínu fram eins og Max Kaiser lýsti í viðtali Silfri Egils í dag. 

Kaiser sagði líka réttilega að þegar fólk setti fé sitt í vogunarsjóði eða sjóði sem gefa hæsta vexti fylgdi það venjulega að áhættan væri líka mest þar.

Hann sagði að enginn ætti að væla með fólkinu sem lagði fé sitt inn á Icesave reikningana erlendis.

Þar alhæfir hann hins vegar rétt eins og hann myndi gera ef hann sagði að enginn ætti að væla með Íslendingunum sem steyptu sér í skuldir himinhárra myntkörfulána.

Í heimildarmyndinni "Maybe I should have" sem ég hvet fólk til að sjá þegar þar að kemur, er rætt við grandalaust fólk á Guernsey, sem hafði verið innrætt það frá blautu barnsbeini að bankar væru traustustu stofnanir sem til væru.

"Save like in the Bank og England" var orðtakið. Þau létu glepjast af auglýsingu Landsbankans, sem sagðist vera svo traustur vegna þess að hann hefði starfað allt frá 19. öld. 

En auðvitað hefði meirihluti fólksins sem lagði inn á Icesave átt að vita að aukin áhætta hlyti að fylgja hærri innlánsvöxtum, rétt eins og Max Keiser heldur fram. 

Á sama hátt hefði meirihluti þeirra Íslendinga sem fjárfestu í myntkörfulánum og urðu til þess að skuldir íslensku heimilanna fjórfölduðust á örfáum árum átt að vera það ljóst að fáránlega hátt gengi íslensku krónunnar gæti ekki staðisti til lengdar og að verið væri að taka allt of mikla áhættu. 

Þetta hefði átt að blasa betur við Íslendingum með sína krónu heldur en útlendingum, sem lögðu inn á reikninga bankanna okkar erlendis.  

Þessar skuldir og fáránlega háar skuldir fyrirtækjanna nema næstum 90% af skuldabyrði þjóðarinnar og við verðum líka að horfa í eigin barm því annars lærum við ekki neitt af þessu.

Ef þessar skuldir væru ekki fyrir hendi væri Icesave ekki svona mikið mál. En með réttu má segja að Icesave sé ekki bætandi á allt annað skuldafargan sem nú lendir á þjóðinni.

Við munum ein ekki breyta fjármálakerfi heimsins né hafa afl til að gera heimsbyltingu á þeim vettvangi, því miður.

Framundan er löng og ströng barátta til að komast sem skaplegast út úr þessu ölluog neita ekki alfarið að bera neina ábyrgð á banka, sem var íslenskur í höndum manna sem íslenskir ráðamenn létu gott heita að eignuðust hann og gerðu það sem þeir gerðu.

En aðalatriðið verður að vera "Fair deal", sem felst í því að þjóðirnar þrjár sem tengjast Icesave axli byrðarnar í samræmi við stærðarhlutföllin á milli þjóðanna.  

Og feta verður afar vandfarinn veg milli þess annars vegar að breyta því sem við getum breytt og hins vegar að beygja sig fyrir því sem við getum ekki ráðið við.  

 

Segir Darling og Brown vera hryðjuverkamenn

Silfurlið í raun í þessum ham? Já!

Ef Íslendingar halda uppi uppteknum hætti í leiknum við Pólverja er engin spurning um það að þeir eru annað af tveimur bestu handboltalandsliðum heims. 

En nú bara að klára þetta hjá þeim. Þreytan segir til sín en sem betur fer virðist hún líka segja til sín hjá Pólverjum.

Að jafn gott lið og hið pólska hafi aðeins skorað átta mörk í hálfleik sýnir að þessar 30 mínútur íslenska liðsins hljóta að teljast þær einhverjar þær allra bestu sem nokkurt landslið okkar í handbolta hefur átt.

Það gott að geta glaðst yfir því í leikhléi þótt leikurinn sé auðvitað alls ekki búinn.  

P.S. Bronsið tryggt.  Það hefur verið sagt að sannur meistari sýni að hann verðskuldi þann titil með viðbrögðum sínum við mótlæti. Síðustu mínútur þessa leiks sönnuðu karakterinn í íslenska liðinu og að silfur í Peking og brons í Austurríki eru verðskulduð.  

Ísland landaði bronsinu í Vín

Vorveður á Grænlandi.

Eftir tvær Grænlandsferðir hér um árið hef ég haft gaman af að fylgjast með ýmsu þar, meðal annars veðrinu. Þessa dagana er vorveður þar og þannig hlýindakaflar hafa komið furðu oft í vetur.

Þetta hefur mátt sjá á veðurkortunum í Sjónvarpinu, þar sem hlýjar tungur lofts hafa teygt sig óvenju oft langt norður með vesturstönd landsins. 

Þetta stingur óneitanlega í stúf við veðrið sem hefur gert fólki á meginlandi Evrópu lífið leitt. 

Núna er 13 stiga hiti í Narsassuaq og spáð hlýju veðri þar út vikuna. 

Í Nuuk verður líka hlýtt eins og langt og séð verður fram í tímann sem og í Syðri-Straumfirði (Kangerlussuaq) sem liggur 180 kilómetra inni í landi og þar af leiðandi venjulega með fimbulkulda á þessum árstíma. 

Þar er meðalhiti í janúar 20 stiga frost en spáð er allt að 5-6 stiga hita nú í vikunni. 

Annars er Grænland land einhverra mestu öfga í veðri sem hægt er að hugsa sér. 

Í Syðri-Straumfirði er meðalhitinn á hádegi l í júlí rúmlega 16 stig ! Engin veðurstöð á Íslandi kemst nálægt þessu. Raunar nær ólíft þar fyrir flugum á þeim tíma. 

Á veðurstöðinni Tingmiarmiut á austurströndinni er kaldasti staður á láglendi á norðurhveli jarðar að sumarlagi, meðalhitinn aðeins 3,5 stig í júlí !  

Þetta stafar af þrálátum ísþokum sem þar ríkja á sumrin vegna hins kalda hafstraums og ísreks sem liggur til suðurs meðfram austurstönd Grænlands. 

Grænlandsjökull er næstum 200 sinnum stærri en Vatnajökull og eftir að ég fór ferð yfir hann fyrir áratug kalla ég Vatnajökul oft í hálfkæringi "skaflinn." 

Þetta er nú hálf ljótt af mér, því að náttúrufyrirbrigði Vatnajökuls gera hann einstæðan, og hann er nógu stór til að búa til sitt eigið veðurkerfi þegar sá er gállinn á honum. 

Grænland er reyndar meira en 20 sinnum stærra en Ísland og er eina landið í heiminum sem nær lengra til suðurs, norðurs, vestur og austurs en Ísland ! 

Umferðaröngþveiti í Þýskalandi