Ekki seinna vænna.

Það er ekki seinna vænna að björgunarsveitir séu kallaðar út jafnskjótt og rjúpnaveiðar eru leyfðar.

Spáin í dag gekk eftir á þeim slóðum sem rjúpnaskytturnar eru, þ. e. spáð var vaxandi norðaustanátt og versnandi veðri.

Klukkan sjö var vindurinn á Bröttubrekku mest 5 metrar á sekúndu, en tveimur tímum síðar var hann eins og vænta mátti kominn upp í 16 metra eða 35 hnúta.

Rjúpnaskyttur í vandræðum

Tákn vestræns frelsis og lýðræðis.

Frelsisstyttan í New York, sem nú á merkisafmæli, er eitt helsta kennileiti heims og líklega helsta tákn vestræns lýðræðis og frelsis.

Bandaríkjamenn voru víst í upphafi ekkert sérstaklega hrifnir af þessari gjöf en nú er líklega leitun að nokkrum þar sem afneitar mikilvægi þessarar stórfenglegu styttu.

Í fréttum í morgun var greint frá því að 60 milljónir Bandaríkjamanna byggju ekki við eitt af fjórum tegundum frelsis, sem Roosevelt lýsti yfir sem stefnumarki í janúar 1941.

Það er frelsið sem svo sjaldan er nefnt, "frelsi frá skorti".  Þeim Bandaríkjamönnum, sem ekki njóta þessa frelsis fer fjölgandi.

Annað fjórfrelsið, sem erfitt er að viðhalda er "frelsi frá ótta."  Árásin á Tvíburaturnana 11. september 2001 réðst beindist sérstaklega gegn þessu frelsi.

Ekki skal gert lítið úr þeirri áherslu á frelsið sem Bandaríkjamenn leggja á frelsið og það mikilvæga hlutverk sem þeir hafa gegnt í því að berjast fyrir því, til dæmis í Seinni heimsstyrjöldinni.

En stuðningur þeirra við ófrelsisstjórnir víða um heim sem þeir hafa veitt eingöngu vegna þröngra eiginhagsmuna er blettur á þessu forysturíki vestræns lýðræðis.

Og mannréttindabrot þeirra á ýmsum sviðum og tregða við að taka upp ýmis mál af þeim toga hafa ekki verið þeim til sóma.

Frelsi eins endar þar sem frelsi annars  byrjar. Þessu hafa ákveðnustu talsmenn yfirgangs óhefts og eftirlitslauss gróða oft gleymt með afdrifaríkum afleiðingum.

Að vísu er orðið frelsi fyrst í röðinni í kjörorðinu frelsi!  Jafnrétti ! Bræðralag, en frumforsenda fyrir frelsinu er það að allir hafi jöfn tækifæri til að njóta þess og að samstaða sé um það.

Nær ótakmarkað frelsi örfárra á kostnað fjöldans hlýtur að verða að víkja fyrir því að stefnt sé að mestu samanlögðu frelsi allra jarðarbúa.  

 

 

Frelsisstyttan 125 ára í dag

Hefði þótt fjarstætt fyrir 20 árum.

Eftir grimmilegt stríð Japans og Kína 1937-1945 lágu tugir milljóna manna í valnum og gríðarleg eyðilegging hafði orðið í þessum löndum.

Þegar Preston Tucker sagði í réttarhöldum um 1950 að Bandaríkjamenn yrðu að breyta um hugsunarhátt í framleiðslugreinum sínum vegna þess að annars kynnu Japanir og Asíuþjóðir að ná völdum á heimsmarkaði gall við almennur hlátur í réttarsalnum, svo fráleit þóttu þessi orð.

Fáa hefði órað fyrir því eftir Kóreustríðið að úr rústunum í Suður-Kóreu risi iðnaðarveldi, hvað þá að eftir allt tjónið sem stjórnarfar og ævintýramennska Maós formanns kostaði Kínverja og kristallaðist í uppreisninni á Torgi hins himneska friðar 1989, kæmi sá dagur eftir aðeins 20 ára að Kína yrði slíkt stórveldi í iðnaði og fjármálum að efnahagur Vesturlanda gæti staðið eða fallið með gjörðum þessa alræðisríkis.

Nú liggur fyrir í fréttum dagsins að Kínverjar eiga SAAB-verksmiðjurnar, himinháar innistæður og eignir á Vesturlöndum og hafa að mörgu leyti ráð heimsins í hendi sér, þótt mörgum þyki súrt í broti að ríki með harðsvírað einræði einnar flokksklíku og opinbera skoðanakúgun skuli hafa komist í þessa aðstöðu.

Heimurinn er orðin ein heild og staða Kínverjar er tvíbent því að hinn miklli hagvöxtur í Kína er háður því að fjármálaheimurinn og efnahagsstaða heimsins fari ekki úr böndunum.

Enn er gríðarleg fátækt og misrétti í Kína og því klökkt ef fjármálaleg orka ríkisins þurfi að fara í að fjármagna bruðl og ævintýramennsku vestrænna þjóða til þess eins að tryggja vaxandi auð yfirstéttarinnar í Kína.

Kína er jafnháð olíu Arabalanda og Vesturlönd og þess vegna er upp komin verkaskipting milli Kína og Bandaríkjanna sem hentar Kínverjum. 

Hún felst í því að Kína lætur Bandaríkjamönnum í raun eftir það hlutverk að eyða óheyrilegum fjárhæðum í að viðhalda ríkjandi ástandi í mikilvægustu olíuríkjunjum með því að halda uppi langöflugasta og dýrasta her heims og nota hann á sama tíma sem Kína lætur Bandaríkjamenn verða æ háðari sér um lánsfjármagn til að kosta þá "heimslögreglu" NATÓ sem Bandaríkjamenn reka í raun.  

Mun Kína bjarga ESB?