Rifjar upp minningar frá rallinu 1981.

Varmaland í Svíþjóð og landslagið þar skipar sérstakan sess í huga mér eftir ævintýrið sem við bræðurnir, Jón og ég, áttum þar í heimsmeistarakeppninni í ralli 1981.

Nú eru liðin rétt 30 ár frá þessari miklu upplifun sem endaði á þann undraverða hátt að við komumst í mark og vorum í miðjum hópi 130 bíla, sem hófu keppni. Síðan liðu næstum því 30 ár þangað til Íslendingum tókst næst að komast í mark í ralli, sem er liður í heimsmeistarkeppninni.

Og nú er hægt að segja að það sé ekki sama Jón og séra Jón, ef marka má fréttina af því að einn snjallasti rallökumaður heims, Norðmaðurinn Petter Solberg, hafi verið sviptur ökuréttindum fyrir hraðakstur á síðustu ferjuleiðinni. 

Þetta gerðu Svíarnir ekki við sinn mann 1981.

Á einni ferjuleiðinni áleiðis að sérstakri sérleið, sem rudd var á ísi á ánni Klarelfi, þeysti heimamaðurinn Per Eklund fram úr okkur á öðru hundraðinu, að verða of seinn til að mæta í rásmark sérleiðarinnar. 

Lögregla var þarna, en leit fyrir einskæra tilviljun í aðra átt, þegar þjóðhetja Varmlendinga braut hressilega af sér. 

Sérleiðin sú arna varð mest uppörvandi sérleið keppninnar. Hún var rudd nokkrum klukkustundum áður en keppt var á henni, þannig að allir keppendur stóðu jafnt að vígi á henni. 

Okkur tókst að komast í 25. sæti á leiðinni, ef ég man rétt, og vorum bara bærilega ánægðir með það miðað við það að þarna voru aðeins allra bestu ökumenn heims. 

En enn þann dag í dag heyri ég í huganum drunurnar í Porche-bíl Per Eklunds, þegar hann þrusaði fram úr okkur á bæjargötunni í Arvika og sænsku löggurnar sneru sér og horfðu eitthvað annað á meðan!

 

Hirvonen sigraði í Svíþjóð

Hálfrar aldar þróun.

Í hálfa öld hefur ákveðið ferli fest sig í sessi varðandi virkjanaframkvæmdir á Íslandi og hefur nú þróast í ákveðið horf, sem svínvirkar.

1. Byrjað er að tala um virkjanir á viðkomandi svæði, þar sem margt skortir, svo sem vegi, rafmagn, símasamband og aðstöðu fyrir ferðamenn. Smám saman fara þeir, sem málið skiptir, að taka afstöðu til þess hvort það eigi að byggja framangreind mannvirki upp hvað sem virkjunum líði eða hvort hægt verði að "spara" með því að draga samgöngu- og fjarskiptabætur og sjá til hvort Landsvirkjun bjóði það ekki allt fram ókeypis ef hún fær að virkja. 

2. Virkjunaraðilinn býður fram þessar framkvæmdir sem meðlag með virkjunarframkvæmdunum. 

3. Vegagerð, símafyrirtæki og ferðaþjónustufyrirtæki halda að sér höndum þangað til virkjað er og Landsvirkjun efnir loforð sín. 

Þetta hefur gerst aftur og aftur í hálfa öld og smám saman eru allir orðnir meðvirkir í þessu ferli. Meira að segja er uppsetning símasambands á miðju Suðurlandi látin bíða nógu lengi til þess að Landsvirkjun geti boðið fram að sjá um það. 

Og það er gengið enn lengra eins og leiksvið Kröfluelda í Gjástykki og við Leirhnjúki er dæmi um. 

Vandrataðri leið að einu af einstæðustu náttúruundrum heims er lokað með keðju og síðan skrifað um það í blöð að enginn viti um það og þess vegna sé það einskis virði. 

Starfshópur um gildi svæða fyrir ferðaþjónustu kemst að þeirri niðurstöðu að svæðið sé lítils virði fyrir ferðaþjónustu af því að umferð þangað hafi verið svo lítil fram að þessu!

Smám saman skapast gamla ástandið: Það verður engin leið að opna aðgengi að þessu svæði nema Landsvirkjun geri það um leið og hún eyðileggur náttúrugildi þess! 

Nokkrir stórfossar í Efri-Þjórsá á stærð við Gullfoss eru taldir lítils virði fyrir ferðaþjónustu vegna þess að þeir hafi verið svo óaðgengilegir að þeir séu nær óþekktir. 

Eina leiðin til þess að "opna aðgengi" að svæðinu sé að virkja fossana og eyða þeim! 

Segi mútur og skrifa mútur

Er fjórðungur meirihluti?

Stóru fyrirsagnirnar í fjölmiðlum í dag er mikil andstaða þjóðarinnar við stjórnlagaþing, ef marka má það að andstöðunni er slegið upp í fyrirsögnum, eins og sést af fyrirsögninni við fréttina sem þessi pistill er tengdur við.

Bæði á bloggi og í máli manna í dag er talað um að sárafáir hafi kosið þessi 25 og talað um að sá, sem síðastur fór inn, hafi fengið aðeins 300 atkvæði og við mig er sagt að ég hafi þessi tala hjá mér hafi verið aðeins 2400. 

Þeir, sem þetta viðmið nota, telja aðeins þau atkvæði sem viðkomandi fengu í 1. sæti af 25.

Þeir meta einskis hvað mig varðar þau 22 þúsund atkvæði í sæti 2-25 sem mér voru greidd. Þessi 22 þúsund voru væntanlega á móti því að ég yrði kjörinn!

Mér má svo sem vera sama persónulega hvað mig varðar, en hvað um vilja þessara 22 þúsunda, sem þau létu í ljósi? 

Og síðan er það fylgið á bak við þá persónu sem var síðust inn. Um sjö þúsund kjósendur settu nafn hennar á kjörseðilinn sem tákn þess að þeir vildu að hún sæti á stjórnlagaþingi. 

Það er talsverður munur á tölunni 300 sem ég veit ekki hvernig í ósköpunum er fundin út, og 7000. 

 

 

 

Fjórðungur vill ekki stjórnlagaþing