"Jólalagastuldur Íslendinga" á sér næstum 60 ára sögu.

Svonefndur "jólalagastuldur Íslendinga" sem nefndur er í tengdri frétt á mbl.is, á sér lengri sögu en margir halda og hófst raunar með látum fyrir 60 árum. 

Hugsanlega enn fyrr, ef lag Bellmans, sem Þorsteinn Ö. Stephensen gerði textann "Skárri er það höllin" hefur verið um eitthvað annað en jólin. 

Síðuhafi renndi, sér til gamans, augunum yfir 36 lögin, sem voru á fimm jólaplötum hans á tímabilinu 1964 til 1971, og sá, að textana við 19 þeirra hafði hann gert við ítölsk, norsk, dönsk, frönsk og bandarísk dægurlög, sem voru með texta um allt annað en jólin, meira að segja um fiðrildi eins og danska sumarlagið "Lille sommerfugl" fjallaði um þar í landi, sem fékk heitið Litla jólabarn hér. 

Hjálmar Gíslason átti einn og hálfan jólatexta úr svona smiðju, "Heilræði jólasveinanna", við ítalskt dægurlag, sem hann gerði fyrir 1960 við lag sem Benjamin O. Gigli söng upphaflega, og "Jólasveinn, taktu í húfuna á þér var vinsælt dægurleg hér í kringum 1950.

"Ég er svoddan jólasveinn" var ítalskt dægurlag sem hét "Marcelino".

Norsku dægurlögin fyrrnefndu voru "Jólasveinn, taktu í hendina á mér" og "Af því að það eru jól". 

"Sjð litlar mýs 1964" var við dægurlagið "Seven little girls" og lag eftir Paul McCartney hlaut nafnið "Etthvað út í loftið."

 

Spilað á fiðlu og flugelda á meðan eldurinn geysar?

Sagan af rómverska keisaranum, sem spilaði á fiðlu á meðan Róm brann, kemur upp í hugann, þegar ummæli ástralska forsætisráðherrans eru skoðuð varðandi gildi þess að njóta flugeldasýningar í kapp við dæmalausa elda, sem geysa á svæði sem geysa í landinu á svæði, sem er stærri en Belgía. 

Forsætisráðherrann telur flugeldasýningu af stærstu gerð ágætan sálfræðilegan  mótleik gegn depurð þeirra, sem missa allt sitt í eldunum, og fiðluleikur rómverska keisarans hefur kannski eflt bjartsýni hans og hans nánustu á hans tíma, en hefur samt hlotið misjafna dóma í sögunni.  

Orðin fiðla og flugeldar byrja á sama stafnum; stafnum f. 

En hugsanlega er samsvörunin meiri á milli þessara orða en bara sú í ljósi fréttanna frá Ástralíu. 

Á löngum tímabilum hafa áströlsk stjórnvöld verið í flokki þeirra ráðandi afla í heiminum, sem finnst sjálfsagt mál að taka áhættuna af því að breyta samsetningu lofthjúpsins á fordæmalausan hátt og syngja sönginn um að láta ástæðuna fyrir dæmalausum hitum og eldum sem vind um eyrun þjóta, jafnvel í bókstaflegum skilningi. 

„Of seint að flýja“